Το 2015 η Gypsy Rose Blanchard καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση για τον φόνο της μητέρας της Dee Dee. Η ίδια δεν ήταν παρούσα τη στιγμή του φονικού, αλλά παραδέχτηκε ότι ζήτησε από τον φίλο της, Nicholas Godejohn να τη σκοτώσει για λογαριασμό της.
Η ίδια απογοητεύτηκε με την ποινή της μιας και θεώρησε, ότι ναι μεν η πράξη της ήταν αξιόποινη, ήταν υπερβολική δε, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τα όσα πέρασε στο πλευρό της μητέρας της.
Η Dee Dee ήταν μία ψυχικά ασθενής γυναίκα, η οποία έπασχε από το πολύ επικίνδυνο σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου. Το παιδί της, η μικρούλα Gypsy ήταν ένα πολύ ασθενικό πλάσμα. Έπασχε από καρκίνο, μυϊκή ατροφία και ένα σωρό άλλες ασθένειες. Καθημερινά λάμβανε πλήθος φαρμάκων προκειμένου να τη διατηρούν στη ζωή, ενώ οι επισκέψεις σε γιατρούς βρίσκονταν στο καθημερινό τους πρόγραμμα. Το δέσιμο μητέρας και κόρης εξαιρετικό, ενώ όλοι θαύμαζαν τη Dee Dee η οποία παρότι ολομόναχη, πάλευε καθημερινά για το πολύ άρρωστο παιδί της.
Έτσι όταν εκείνη βρέθηκε νεκρή σε μία λίμνη αίματος, όλοι ανησύχησαν για την ανήμπορη έφηβη κόρη της, η οποία δεν θα κατάφερνε να παραμείνει ζωντανή χωρίς τη μητέρα της. Το κορίτσι ήταν άφαντο. Έπειτα από ώρες αναζήτησης, η αστυνομία την εντόπισε. Δεν έδειχνε ασθενική, δεν ήταν σε αναπηρικό αμαξίδιο. Έδειχνε υγιής και δυνατή. Και κάπως έτσι άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι της υπόθεσης η οποία έμελλε να προκαλέσει παγκόσμιο σοκ.
Παγκόσμιο σοκ
Η ανατριχιαστική ιστορία ξεκίνησε το 1991 όταν η Dee Dee πήγε την κόρη της η οποία τότε ήταν μόλις λίγων μηνών στον γιατρό. Όπως ισχυρίστηκε το παιδί υπέφερε από υπνική άπνοια και φοβόταν πολύ για τη ζωή του. Τα συμπτώματα που περιέγραψε ήταν φυσικά ψεύτικα, και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι της Gypsy στην απόλυτη παράνοια.
Ήδη μέχρι την ηλικία των 8 ετών το κορίτσι υπέφερε από λευχαιμία, μυική ατροφία και ένα σωρό άλλες ασθένειες. Μάλιστα ένα αθώο ατύχημα που είχε, χτύπησε λίγο το πόδι της, οδήγησε την Dee Dee να την καθηλώσει σε αναπηρικό καροτσάκι μιας και ο τραυματισμός της ήταν πολύ πιο σοβαρός από αυτό που έδειχνε.
Επιπλέον, έτρωγε μέσω σωλήνα τροφοδοσίας χωρίς ωστόσο να έχει απολύτως κανένα πρόβλημα ενώ κατά τη διάρκεια του ύπνου χρησιμοποιούσε ειδική συσκευή για να τη «βοηθά» στην αναπνοή.
Παράλληλα, υπεβλήθη σε αμέτρητες εγχειρίσεις, ενώ όταν τα δόντια της σάπισαν, λόγω της δυνατής φαρμακευτικής αγωγής, η μητέρα της απλά της τα έβγαλε.
Ακόμα και όταν οι εξετάσεις της κοπέλας έβγαιναν καλές, η Dee Dee ζητούσε γνωμάτευση και από άλλους γιατρούς, μέχρι να βρει κάποιον ο οποίος θα πίστευε τα ψέματά της.
Έτσι, όταν ο περίγυρος άρχιζε να έχει υποψίες, η Dee Dee και η άρρωστη κόρη της, μετακόμιζαν σε άλλες γειτονιές.
Όταν η Gypsy ήταν 14 ετών, ένας από τους νευρολόγους που την εξέταζαν, άρχισε να υποψιάζεται ότι το κορίτσι ήταν θύμα του συνδρόμου Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου, χωρίς ωστόσο να προσφύγει στις Αρχές.
Στο μεταξύ, η κοπέλα μεγάλωνε και υποψιαζόταν όλο και περισσότερο ότι η υγεία της είναι μια χαρά και ότι η μητέρα της παίζει ρόλο σε όλα αυτά.
Μάλιστα, το 2011 η νεαρή προσπάθησε να το σκάσει με κάποιον που γνώρισε μέσω διαδικτύου, στον οποίο περιέγραψε την κατάστασή της. Η Dee Dee ωστόσο κινητοποίησε όλη τη γειτονιά και πολύ σύντομα εντόπισαν την κοπέλα.
Η μητέρα της κατηγόρησε τον άνθρωπο που προσπάθησε να βοηθήσει την κόρη της ως παιδεραστή, μιας και όπως είπε ήταν ανήλικη.
Η ίδια, καθώς έψαχνε τρόπους προκειμένου να απαλλαγεί από τα βασανιστήρια της μητέρας της, σκέφτηκα ότι ο Nicholas Godejohn ήταν η μοναδική της σωτηρία.
«Αυτή η σκύλα πέθανε»
Η Gypsy του ζήτησε να σκοτώσει τη μητέρα της και έτσι κι έγινε. Όσο ο νεαρός χτυπούσε μέχρι θανάτου την Dee Dee, η κόρη της ήταν στην τουαλέτα με καλυμμένα τα αυτιά της.
Στη συνέχεια οι δύο νέοι το έσκασαν, ωστόσο, η αστυνομία δεν άργησε να τους εντοπίσει.
Η Gypsy αμέσως μετά την επίθεση στη μητέρα της, έγραψε στο facebook, στο οποίο εννοείται είχαν κοινό λογαριασμό: «Αυτή η σκύλα πέθανε», ενώ σύμφωνα με την ίδια αυτό το έκανε για να μπορέσει η αστυνομία να ανακαλύψει τη σωρό της.
Η Gypsy καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση για φόνο δευτέρου βαθμού ενώ ο συνεργός της σε ισόβια.
