Ο Δρ. Χάουαρντ Τάκερ είχε γενέθλια στις 10/7. Έγινε 101. Eίναι νευρολόγος. Από το 1947. Υπηρέτησε ως επικεφαλής νευρολογίας στο αμερικανικό ναυτικό, στο στόλο του Ατλαντικού κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας. Στα 67 πήρε και πτυχίο νομικής, μαζί με την άδεια εξάσκησης του επαγγέλματος.
Εξακολουθεί να δουλεύει ως νευρολόγος, εξετάζοντας ασθενείς και εκπαιδεύοντας νέους συναδέλφους του.
Παράλληλα, έχει λογαριασμούς στο TikTok, το Instagram και το Facebook και ενημερώνει με posts για την καθημερινότητα του.
Για την ιστορία, ο νεαρότερος γιατρός ήταν ο Μαλαμουράλι Αμπτατί, ο οποίος ολοκλήρωσε τις διαδικασίες για να μπορεί να ασκεί το επάγγελμα του οφθαλμίατρου στα 17.
Πίσω στον Δρ. Τάκερ, δεν έχει διαγνωστεί με κάτι από όσα συνδέονται με το γήρας (καρκίνο, άνοια, καρδιαγγειακά προβλήματα) ή με το όποιο χρόνιο πρόβλημα.
Το moto του είναι πως “η σύνταξη είναι ο εχθρός της μακροζωίας”.
Το άρθρο που έγραψε πρόσφατα έχεις όλες τις απαντήσεις στην ερώτηση που έχει κουραστεί να του κάνουν: πώς διατηρεί 'κοφτερό' το μυαλό του έως αυτήν την ηλικία, σε έναν κόσμο που βλέπει τα περιστατικά άνοιας να αυξάνονται όλο και περισσότερο.
Για αρχή “χρειάζονται καλά γονίδια και λίγη τύχη. Υπάρχει όμως, και κάτι που όλοι μπορούμε να εφαρμόσουμε: να διατηρούμε το μυαλό μας αφοσιωμένο σε εργασιακές, κοινωνικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες.
Καθώς μεγαλώνουμε, περνάμε από φυσικές αλλαγές που επηρεάζουν τις πνευματικές μας ικανότητες επεξεργασίας. Ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου μπορεί να συρρικνωθούν, η επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων μπορεί να γίνει λιγότερο αποτελεσματική και η ροή του αίματος μπορεί να μειωθεί.
Αλλά όπως κάθε άλλος μυς στο σώμα, το μυαλό μας χρειάζεται συνεχή άσκηση για να ευδοκιμήσει.
Χρησιμοποιώ τρεις καθημερινές τελετουργίες για να ενισχύσω την υγεία του εγκεφάλου μου”.
α) Πάω στη δουλειά
"Οι έρευνες δείχνουν συσχέτιση μεταξύ της συνταξιοδότησης και της αυξημένης γνωστικής έκπτωσης. Γι' αυτό δεν έχω ακόμη συνταξιοδοτηθεί.
Ονομάστηκα ως ο γηραιότερος ασκούμενος γιατρός στον κόσμο από το Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες. Η σύζυγος μου Σάρα εξακολουθεί να δουλεύει ως ψυχαναλύτρια και ψυχίατρος, στα 89 της.
Η δουλειά μου απαιτεί να αναθεωρώ μια σειρά από ιατρικά θέματα και να σκέφτομαι τα προβλήματα. Το να ενημερώνομαι για τις τελευταίες εξελίξεις στη νευρολογία κρατά τον εγκέφαλό μου απασχολημένο.
Ο εθελοντισμός, η ενασχόληση με ένα χόμπι και η εκμάθηση νέων δεξιοτήτων μπορούν να προσφέρουν επίσης, μεγάλη πνευματική τόνωση. Στις αρχές της δεκαετίας του '60, για παράδειγμα, παρακολούθησα τη νομική με νυχτερινά μαθήματα, αφού ήμουν γιατρός πλήρους απασχόλησης. Πέρασα τις εξετάσεις στα 67 μου".
β) Παραμένω ενεργός κοινωνικά
"Έρευνες έχουν δείξει ότι οι ισχυρές σχέσεις μπορεί να βοηθήσουν στη διατήρηση της μνήμης και της γνωστικής μας λειτουργίας.
Δυστυχώς, στην ηλικία μου, πολλοί από τους πιο στενούς μου φίλους, μέλη της οικογένειάς μου και συνάδελφοι έχουν πεθάνει. Αλλά είμαι τυχερός που η δουλειά μου μού επέτρεψε να οικοδομήσω σχέσεις με νεότερους συναδέλφους.
Η Σάρα και εγώ θέτουμε επίσης, ως προτεραιότητα να δειπνούμε με άτομα στην κοινότητά μας.
Τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, τρώμε με την κόρη μου και τον άντρα της και τον γιο μου και τη γυναίκα του. Απολαμβάνουμε και να δοκιμάζουμε νέα εστιατόρια με φίλους και συναδέλφους".
γ) Διαβάζω για ψυχαγωγία.
"Όταν δεν διαβάζω για τις τελευταίες εξελίξεις και θεραπείες στη νευρολογία, μου αρέσει να διαβάζω βιογραφίες και αστυνομικές ιστορίες.
Το να ‘βυθιστείτε ‘σε ένα καλό βιβλίο, μυθιστόρημα ή μη, απαιτεί από τον εγκέφαλό σας να επεξεργαστεί ένα μεγάλο μέρος νέων πληροφοριών. Πιστεύω ότι αυτό είναι το κλειδί για να διατηρείς το μυαλό σου οξυμένο".
