Στην Τουρκία η σχολική διαδικασία συνεχίζεται με τη διαδικασία της τηλεκπαίδευσης. Τα παιδιά από τους υπολογιστές τους στο σπίτι μπαίνουν στις ψηφιακές τάξεις τους και συνεχίζουν τα μαθήματα αποφεύγοντας τις επαφές εν μέσω πανδημίας.
"Ολα τα παιδιά" είναι η επόμενη ερώτηση. Η απάντηση είναι δύσκολη. Και γίνεται ακόμα πιο δύσκολη από μία δημοσκόπηση που παρουσίασε ο Μητροπολιτικός Δήμος της Κωνσταντινούπολης, της μεγαλύτερης πόλης της Τουρκίας.
Σύμφωνα μ' αυτήν λοιπόν, το 59% των οικογενειών που δηλώνουν χαμηλά εισοδήματα δεν έχουν υπολογιστή στο σπίτι τους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εφόσον δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα τα παιδιά των συγκεκριμένων οικογενειών παραμένουν μήνες τώρα στο εκπαιδευτικό σκοτάδι.
Επίσης, το 40,2% των φτωχών οικογενειών δεν έχουν καν σύνδεση στο Διαδίκτυο πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση ούτε καν από τα κινητά τηλέφωνα των γονιών τους έτσι ώστε να παρακολουθούν τις ηλεκτρονικές τάξεις.
Το ποσοστό αυτό μάλιστα ανεβαίνει όσο αυξάνονται και τα παιδιά σε κάθε οικογένεια. Οταν δε τα μέλη της ρωτούνται ποιο είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που τους εμποδίζει στο να αποκτήσουν πρόσβαση στο διαδίκτυο απαντούν (φυσικά) το κόστος.
Μιλώντας τέλος για αποδοχές η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των νοικοκυριών έχουν μηναίο εισόδημα λιγότερες από 2500 τουρκικές λίρες, δηλαδή 315 δολάρια περίπου. Και το τουρκικό νόμισμα υποτιμάται διαρκώς τα τελευταία δύο χρόνια.
