Δίχως αμφιβολία η οινική επανάσταση που έλαβε χώρα στην Κρήτη είναι άξια θαυμασμού, αφού μεταμόρφωσε τον αμπελώνα της από τον πλέον απαξιωμένο της χώρας στον πλέον συναρπαστικό.
Όπως συνέβη και σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις η Κρήτη βάσισε το comeback της σε φημισμένες διεθνούς ποικιλίες όπως το Cabernet Sauvignon, το Sauvignon Blanc και το Syrah, που με την αδιαμφισβήτητη στόφα τους αλλά και την αφθονία γνώσης γύρω από την καλλιέργεια και την οινοποίησή τους ξαναέβαλαν το νησί στο οινικό παιχνίδι.
Μαζί με την αναγνώριση όμως ήρθε και η επιθυμία εξερεύνησης του μοναδικού ποικιλιακού δυναμικού του τόπου, μια εξερεύνηση που έφερε τους κρητικούς οινοποιούς μπροστά σε υπέροχους κρυμμένους θησαυρούς.
Παράδειγμα ο Νίκος Δουλουφάκης που κατάφερε να φέρει το βιδιανό στα ποτήρια κάθε ψαγμένου οινόφιλου αλλά και να συναρπάσει με κάθε δυνατή έκφρασή της ποικιλίας, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην ανάδειξή της ως απόλυτης ντίβας του Κρητικού αμπελώνα.
Ο πάντα ανήσυχος οινοποιός όμως δεν σταμάτησε ούτε εκεί, ψάχνοντας αμπέλι-αμπέλι για να βρει και άλλες παλιές ρίζες του τόπου του. Η αναζήτηση τον έφερε μπροστά στον εξαφανισμένο Ταχτά, μια ποικιλία που ενώ βρισκόταν σε αφθονία στις Δαφνές αντικαταστάθηκε από την Σουλτανίνα και άλλα σταφύλια.
Η πρώτη κυκλοφορία της ομώνυμης ετικέτας έφερε ένα υπέροχα μελένιο κρασί στα ποτήρια, ένα ακόμα βέλος στην πολύτιμη φαρέτρα των γηγενών ποικιλιών αλλά και το ξύπνημα ξεχασμένων αναμνήσεων σε πολλούς εμάς …
Ένα ταξίδι στο παρελθόν οδηγός για ένα ταξίδι στο μέλλον, αφού η Κρήτη με τις σπάνιες γηγενείς της ποικιλίες μπορεί προσφέρει κρασιά με μοναδική προσωπικότητα την οποία όλο και περισσότερο αναζητούν οι ανά τον κόσμο φίλοι του κρασιού.
Και το ψάξιμο ρίζα-ρίζα συνεχίζεται…
