Αφημένοι στην ... τύχη τους και χαμένοι στην "μετάφραση" των κυβερνητικών αποφάσεων (για τα πακέτα οικονομικής στήριξης) είναι οι επιχειρηματίες του Γάμου και της Βάπτισης και στην Κρήτη, που (βουλο)πλέουν σε ένα πέλαγος χρεών, ανασφάλειας και πολλών ερωτημάτων.
Χωρίς δουλειά - επί της ουσίας- από τον Οκτώβρη του 2019, το πρόχειρο μέτρημα βγάζει 1μιση χρόνο μακριά απ' τους "επαρκείς τζίρους", ο κλάδος τους βιώνει δύσκολες μέρες από τότε μέχρι σήμερα.
Καμία ουσιαστική βοήθεια
Το πώς πέρασαν όλοι αυτοί οι μήνες, μόνοι οι ίδιοι το ξέρουν. Αλλιώς είναι να στο περιγράφουν, κι αλλιώς είναι να το ζεις. Περπατώντας σε (οικονομικές) στενωπούς και κακοτράχαλα - νεφελώδη - μονοπάτια που οδηγούν στο (άμεσο) μέλλον, η ... ανθοδέσμη των υποσχέσεων που "πέταξαν" οι αρμόδιοι φορείς μαράθηκε πριν καν προσγειωθεί στα χέρια τους. Έμειναν τα αγκάθια των υπέρογκων οικονομικών υποχρεώσεων, που τρύπησαν τα ταμεία τους.
"Δεν μπορούμε να επιβιώσουμε, είναι τραγική η κατάσταση. Ο γάμος είναι μία τεράστια επιχείρηση, οπότε έχουν πληγεί όλοι. Είμαστε ως επί το πλείστον μια εποχική δουλειά. Η σεζόν μας έχει να κάνει με το καλοκαίρι. Ο κλάδος μας έχει πίσω του πάρα πολλές χιλιάδες κόσμου: Είμαστε εμείς, είναι οι ανθοπώλες, είναι οι οργανοπαίχτες, είναι τα συγκροτήματα, είναι αυτοί που κάνουν μπομπονιέρες, είναι πολλοί! Το 2020 πέρασε χωρίς να έχουμε κάποιο οικονομικό υπόβαθρο, χωρίς να έχουμε κάποια βοήθεια από το κράτος, ούτε από την Περιφέρεια. Δεν έχουμε ουσιαστικά βοηθηθεί σχεδόν καθόλου" λέει στο Cretalive η κα Κάλι Κοκκινάκη, προσωρινή πρόεδρος του υπό σύσταση Παγκρήτιου Συλλόγου Επιχειρηματιών Γάμου και Βάπτισης.
"Έχουμε προσπαθήσει να έρθουμε σε επαφή με φορείς - το μόνο που μας λένε είναι "ναι, θα το δούμε" - είτε μιλάμε για την Περιφέρεια, είτε για το κράτος" προσθέτει η κα Κοκκινάκη.
Με μηδενικά έσοδα, για την ίδια φαντάζει παράδοξο πώς "δεν έχουμε ενταχθεί στο πρόγραμμα της Περιφέρειας, κι έχει δοθεί προτεραιότητα σε άλλους κλάδος, που επίσης έχουν πληγεί".
"Κάποιος πρέπει να ασχοληθεί και μ' εμάς!"
Η καθολική απαλλαγή ενοικίου δεν τους... πιάνει, διότι στα χαρτιά φαίνονται ανοιχτοί, επί της ουσίας όμως είναι κλειστοί - τρέχα γύρευε!
"Πρέπει να καταβάλουμε το 60% του ενοικίου. Αλλά πώς θα καταβληθεί όταν δεν υπάρχουν έσοδα;" αναρωτιέται η κα Κοκκινάκη. "Οι επιστρεπτέες είναι στα 1.000 ευρώ για τους περισσότερους, που σημαίνει ότι αυτά δεν φτάνουν σε τίποτα. Ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε ένα σωρό χρέη που συσσωρεύονται και δεν θα μπορέσουν να αποπληρωθούν. Τα χρέη που έχουν μαζευτεί δεν είναι με δική μας υπαιτιότητα. Δεν ξέρω αν θα αποπληρωθούν κι αν πρέπει να αποπληρωθούν".
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, άλλη μία κάνουλα χρηματοδότησης έμεινε κλειστή. "Δεν μπορέσαμε να πάρουμε κάποια χρήματα μέσω ΤΕΠΙΧ, τα πήραν άλλες επιχειρήσεις - αυτές που βοηθήθηκαν και από την Περιφέρεια και μέσω της Επιστρεπτέας. Δεν υπήρξε κάποια πρόβλεψη για να πάρουν χρήματα και οι μικροί επιχειρηματίες. Τα χρήματα συσσωρεύτηκαν στις μεγάλες επιχειρήσεις και από τις τρεις πλευρές, ενώ οι μικρές στην ουσία έμειναν απ' έξω." είναι η ένσταση της κας Κοκκινάκη.
"Κάποιος πρέπει να ασχοληθεί και μ' εμάς!" διατρανώνει.
"Προφανώς και είναι επικίνδυνο το να γίνουν γάμοι - δεν πατάμε στα σύννεφα" διευκρινίζει, "όμως, πρέπει να γίνει σωστά η κατανομή των χρημάτων, διότι κι εμείς πρέπει να σώσουμε τις επιχειρήσεις μας! Δεν παρεμβαίνουμε υγειονομικά, δεν έχουμε το δικαίωμα να το κάνουμε. Από τη στιγμή όμως που μας στερούν το δικαίωμα να δουλέψουμε, πρέπει να μας βρουν έναν τρόπο να επιβιώσουμε. Θέλουμε να υπάρξει ίση κατανομή των χρημάτων που δίνονται. Με 1.000 ευρώ Επιστρεπτέα δεν καλύπτεται ούτε το 60% ενός ενοικίου, που φτάνει και τις 4.000 ευρώ!
Μας κατατάσουν στα καταστήματα λιανικής, ενώ στην ουσία δεν είμαστε λιανική. Δεν μπορούμε να κάνουμε click away ένα νυφικό, δεν γίνεται. Είμαστε ανοιχτά, αλλά επί της ουσίας δεν λειτουργούμε! Είναι φοβερό!".
Περιμένοντας τον Άδωνι...
Πάμε τώρα στο ουσιώδες κομμάτι. Ο γάμος (κυρίως) και οι βαπτίσεις στην Κρήτη διαφέρουν απ' την υπόλοιπη Ελλάδα, καθώς απευθύνονται και αποτελούνται και ξεχωρίζουν απ' την (αριθμητική) δυναμική των καλεσμένων.
Ο Υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος σημειωτέον όπως παραπονιέται η κα Κοκκινάκη "έχει ακυρώσει δύο φορές ραντεβού μαζί μας - δεν έχουμε καταφέρει να κάνουμε τηλεδιάσκεψη μαζί του", τις προάλλες προανήγγειλε άνοιγμα της εστίασης οσονούπω και (εντός του Μαΐου) των χώρων εκδηλώσεων.
"Το Πάσχα εφέτος είναι 2 Μαΐου. Στην ουσία η σεζόν για εμάς ανοίγει μετά το Πάσχα. Το γεγονός ότι είπε κάτι τέτοιο ο Υπουργός, το κάνει και πιο επίσημο" σχολιάζει η προσωρινή πρόεδρος του υπό σύσταση Παγκρήτιου Συλλόγου Επιχειρηματιών Γάμου και Βάπτισης, εκτιμώντας πως "ότι η σεζόν θα ανοίξει και θα ξεκινήσει υποχρεωτικά Ιούνιο, Ιούλιο και τον μισό Αύγουστο", αφού ο Μάιος σύμφωνα με την ίδια θα είναι "χλιαρός μήνας".
Μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, η κυβέρνηση οφείλει να φρεσκάρει ή και να επικαιροποιήσει τα υγειονομικά πρωτόκολλα. Οι επιχειρηματίες έχουν το "know how", ελληνιστί την τεχνογνωσία, απ' την περσινή ... ψυχρολουσία. Επιπλέον, εφέτος στην υγειονομική φαρέτρα υπάρχουν και τα εμβόλια, άρα δεν πάμε εντελώς ξυπόλητοι στα αγκάθια. Αλλά, πρέπει να συνυπολογιστεί και η ετοιμότητα του κόσμου, και από οικονομικής αλλά και από ψυχολογικής πλευράς.
Η κα Κοκκινάκη και οι συνάδελφοί της αναμένουν εναγωνίως απαντήσεις από τον κ. Γεωργιάδη.
"Πρέπει να ξέρουμε τον αριθμό των ατόμων, αν για παράδειγμα σε ένα κέντρο θα είναι τα μισά άτομα, αν το άνοιγμά τους θα γίνει βάσει χωρικότητας. Δεν θέλουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Δεν γίνεται να ανοίξει πχ τα μπουζούκια και να βάλει 1.000 άτομα μέσα και εδώ να πάμε με 200 ή με 100 σε γάμους".
Ανοιχτοί με νύχια και με δόντια, αλλά και με (συναδελφική) αλληλεγγύη - "Είναι θέμα τιμής"
Πέρσι, επικράτησε αλαλούμ με τις ακυρώσεις και τις προκαταβολές. Η αλυσίδα των προβλημάτων διαρκώς μεγάλωνε. Οι μελλόνυμφοι που μετέθεσαν για εφέτος τα μυστήριά τους παρακολουθούν συγκρατημένοι τα τεκταινόμενα.
Απ' την άλλη, οι επιχειρηματίες του Γάμου και της Βάπτισης συσπειρώθηκαν "και για ψυχολογικούς λόγους, ο ένας στηρίζει τον άλλον" επισημαίνει η (προσωρινή) πρόεδρός τους.
"Δεν έχουμε αφήσει κανέναν και δεν θα αφήσουμε κανέναν ο οποίος έχει ανάγκη. Δεν θα τον αφήσουμε να κλείσει. Αν χρειαστεί θα υπάρξει και δανεισμός μεταξύ μας για να μπορέσουμε να κρατήσουμε τις επιχειρήσεις μας. Δεν θέλουμε να φύγει κανένας. Είναι θέμα τιμής!" τονίζει η κα Κοκκινάκη.
"Έχουμε δώσει τη ζωή μας σε αυτά τα καταστήματα, πραγματικά είναι πολύ ψυχοφθόρα η δουλειά μας και κρατιόμαστε με νύχια και με δόντια".
