Της Κατερίνας Μυλωνά
Το τηλέφωνο χτύπησε μέσα στη νύχτα, η φωνή που έλεγε ότι κάτι τραγικό έχει συμβεί επιβεβαιώθηκε: ένας άνθρωπος, ο αδελφός, η κόρη, ο πατέρας τους χάθηκε για πάντα εξαιτίας ενός τροχαίου δυστυχήματος.
Η απώλεια είναι εκείνη που συνδέει τα μέλη του πανελλαδικού συλλόγου SOS Τροχαία Εγκλήματα που προσπαθούν από το δικό τους μετερίζι να καταπολεμήσουν αυτή τη μάστιγα.
Όπως λένε στο Cretalive μέλη του συλλόγου, ένα τροχαίο είναι μόνο η αρχή της δυστυχίας, ακολουθεί ένας μακρύς δρόμος, κυρίως λόγω των καθυστερήσεων που παρατηρούνται στην απόδοση της Δικαιοσύνης, μέχρι τα θύματα και οι οικογένειές τους να δικαιωθούν. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ατόμων που παίρνουν την απόφαση να εγκαταλείψουν τον αγώνα τους γιατί δεν έχουν άλλα ψυχικά αποθέματα αλλά και οικονομικά, ένα πολύ μεγάλο αγκάθι στην όλη προσπάθεια δικαίωσης.
Ο πρόεδρος του συλλόγου, κ. Γιώργος Κουβίδης, αναφέρει πως στόχος είναι η αλληλεγγύη, η αλληλοϋποστήριξη μεταξύ των μελών του, η ψυχολογική στήριξη καθώς στη χώρα μας δεν υπάρχει κάποια κατάλληλη δομή ενώ το κράτος αδιαφορεί…
Χαρακτηρίζει αδιανόητο το γεγονός ότι οι διαδικασίες των Δικαστηρίων είναι τόσο χρονοβόρες και μπορεί κάποιος να αποζημιωθεί μετά από 5 χρόνια, αφού έχει υποβληθεί σε χειρουργεία, έχει χρειαστεί εξειδικευμένες θεραπείες ή έχει μόνιμη αναπηρία με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Όσοι έχουν ήδη χάσει δικό τους άνθρωπο στην άσφαλτο, μπορεί οι ίδιοι να μην επωφεληθούν πια, όμως, τονίζουν ότι είναι ανάγκη να αλλάξει ο ποινικός κώδικας, καθώς οι ποινές που επιβάλλονται είναι απλώς "χάδια" για όσους, για παράδειγμα, οδηγούν υπό την επήρεια αλκοόλ και ουσιών. Σχετικές εξαγγελίες έχουν γίνει από την κυβέρνηση, όμως, η παρέμβαση δεν έχει ολοκληρωθεί.
Ο σύλλογος, μεταξύ άλλων, ζητά τη θεσμοθέτηση του ορίου των 30χλμ σε κατοικημένες περιοχές, να υπάρχει μηδενική ανοχή στην κατανάλωση αλκοόλ και τη χρήση ουσιών, στην οδήγηση χωρίς άδεια, που είναι, μάλιστα ένας από τους βασικούς λόγους όταν έχουμε τροχαίο με εγκατάλειψη του θύματος.
Τα μέλη του συλλόγου θεωρούν πως πρέπει να γίνεται κατάσχεση του οχήματος του θύτη για πέντε χρόνια και να μην έχει το δικαίωμα να πιάσει, το διάστημα αυτό, τιμόνι στα χέρια του, δεν πρέπει να δίνονται περιθώρια να παίζει κανείς με ανθρώπινες ζωές.
Ο κ. Κουβίδης αναφέρει πως οι ανθρωποκτονίες λόγω τροχαίων χαρακτηρίζονται πλημμέλημα ή από αμέλεια, είναι, όμως, αμέλεια να περνάς με κόκκινο, να κάνεις αναστροφή στην εθνική ή να μιλάς στο κινητό σου όταν οδηγείς;
Χαρακτηρίζει μαρτύριο των οικογενειών τη διαδικασία της απονομής Δικαιοσύνης, χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η υπόθεση των δύο φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης στα Χανιά, της Στέλλας και του Γιάννη, που η εκδίκασή της διαρκώς έπαιρνε αναβολή μέχρι πρόσφατα.
Το μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου, κ. Μανώλης Σταυρουλάκης, αναφέρει πως το 2005 ο γιος του σκοτώθηκε λόγω παράνομης διαφημιστικής πινακίδας, η δικαίωση ήρθε 13 ολόκληρα χρόνια μετά, ενώ και πάλι θεωρεί πως ο υπεύθυνος δεν τιμωρήθηκε ποτέ. Όπως λέει, αν γνώριζε τι θα ακολουθήσει δε θα τολμούσε ποτέ να ξεκινήσει αυτή τη μάχη.
Όπως λέει, η δικαστική διαδικασία είναι κοστοβόρα και πολλοί άνθρωποι δεν αντέχουν αυτό το βάρος. Οι αναβολές πολλές, ξυπνούν μνήμες, έρχεται διαρκώς στο μυαλό η απώλεια του παιδιού σου, η ανθρώπινη ζωή ευτελίζεται, οι αποζημιώσεις, όταν δίνονται, είναι αστείες.
Ο κ. Σταυρουλάκης τονίζει πως το κάθε τροχαίο φέρει ένα ονοματεπώνυμο ευθύνης, το οποίο είναι δύσκολο να ειπωθεί ενώ σημειώνει πως κανείς δεν τολμά να πει ότι σε κάποιες περιπτώσεις ο οδηγός, ουσιαστικά, αυτοκτονεί. Ευθύνες υπάρχουν πολλές φορές και στις δημοτικές αρχές, πόσοι άνθρωποι δεν έχουν χάσει τη ζωή τους εξαιτίας μιας λακκούβας ή ελλιπούς φωτισμού, ακόμα και επειδή ένα δέντρο έκρυβε ένα φανάρι!
Ένα τροχαίο έχει και παράπλευρες απώλειες, οι άνθρωποι που χάνουν ένα παιδί, για παράδειγμα, διαλύονται, εγκαταλείπουν τη δουλειά τους, γίνονται ράκη ενώ πολλά ζευγάρια οδηγούνται στον χωρισμό.
Ο κ. Σταυρουλάκης αναφέρει πως ο σύλλογος θέλει να στηρίξει τις οικογένειες των θυμάτων που κάποιες φορές αντιμετωπίζονται από τους αρμόδιους με ανήθικο τρόπο.
Ιδιαίτερη σημασία στην οδική ασφάλεια δίνεται πλέον από τους εκπαιδευτικούς, όπως αναφέρει ο δάσκαλος στο Δημοτικό σχολείο της Αγίας Πελαγίας, κ. Απόστολος Γρηγοράκης. Ο κλάδος, όπως λέει, δείχνει μεγάλη διάθεση και ενσυναίσθηση, δεν υπάρχει κάποια οργάνωση από το Υπουργείο, οι δράσεις πραγματοποιούνται χάρη στους εκπαιδευτικούς. Σημαντική βοήθεια προσφέρουν και οι ειδικότητες, τα παιδιά συμμετέχουν σε δράσεις θεατρικής αγωγής και μουσικής, από όπου λαμβάνουν σημαντικά μηνύματα για τη σωστή οδική συμπεριφορά.
Δυστυχώς, υπάρχουν περιπτώσεις, όπου ό,τι κτίζουν οι εκπαιδευτικοί το γκρεμίζουν μέσα σε μία στιγμή οι γονείς, όταν οι ίδιοι δεν τηρούν τους κανόνες, λένε στα παιδιά να μη βάλουν κράνος ή ζώνη, περνάνε κόκκινα φανάρια, τρέχουν και το παρουσιάζουν ως επίτευγμα. Συνεπώς, η όποια δουλειά γίνεται στα σχολεία πρέπει να έχει και τη στήριξη των οικογενειών, αλλιώς ματαιώνεται.
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και την πρωτοβουλία Cretalive Εν Δράσει
