Σκεφτείτε για μια στιγμή πόσο δύσκολο θα ήταν να σχηματίσουμε την «εικόνα» της πανδημίας του κορωνοϊού σε παγκόσμιο επίπεδο, εάν αντί για τους διαδραστικούς χάρτες που ενημερώνονταν σε πραγματικό χρόνο, έπρεπε να διαβάζουμε ατελείωτα φύλλα Excel με δεδομένα. Αυτό το παράδειγμα μας δίνει η Στεφανία Ξυδιά, σύμβουλος πολιτιστικής διαχείρισης, για να «κάνουμε εικόνα» τη δύναμη που έχει η οπτικοποίηση της πληροφορίας και τον λειτουργικό ρόλο που μπορεί να παίξει η πρακτική του σχεδιασμού, το λεγόμενο «ντιζάιν».
«Νομίζω ότι και αυτές τις μέρες υπάρχουν πολλά μηνύματα και πολλές ανάγκες επικοινωνίας για να καλυφθούν. Ολα αυτά τονίζουν την ανάγκη ύπαρξης μιας δημιουργικής ομάδας που δουλεύει around the clock και μπορεί να αντεπεξέλθει σε σύντομο χρονικό διάστημα», μας λέει από το παράθυρό της στην πλατφόρμα Zoom.
Στη διαδικτυακή μας συνάντηση συμμετείχαν ακόμη οι Μάνος Γερογιάννης, Νάσσος Κάππα, Νέαρχος Ντάσκας, Ευδοξία Στεφανή, Δημήτρης Παπάζογλου, Οδυσσέας Γαληνός–Παπαρούνης, Γιάννης Φετάνης και Γιάννης Ζουμάκης, οι οποίοι μπορεί να φαίνονται πολλοί, αλλά είναι μόνο ένα μικρό μέρος της πρωτοβουλίας Designers Act που δημιουργήθηκε μέσα στην πανδημία με στόχο να συστρατευτεί στον κοινό σκοπό, της αντιμετώπισης αυτής της κρίσης, με τα δικά της «όπλα», το ντιζάιν και την οπτική επικοινωνία.
«Νομίζω ότι έχει έρθει η στιγμή μιας διαφορετικής προσέγγισης. Η κυβέρνηση εμπιστεύθηκε ειδικούς επιστήμονες και επιδημιολόγους για την αντιμετώπιση της πανδημίας, κάνοντας εκεί μια σωστή διαχείριση. Θεωρώ ότι και τα ζητήματα της επικοινωνίας πρέπει να γίνονται με τον ίδιο τρόπο», σημειώνει ο σχεδιαστής οπτικής επικοινωνίας Γιάννης Φετάνης.
Με τη φράση του ο κ. Φετάνης συνοψίζει και τους σκοπούς της πρωτοποριακής πρωτοβουλίας. Οι επαγγελματίες που έχουν στοιχηθεί πίσω από την πρωτοβουλία Designers Act συγκεντρώνουν μία σειρά ειδικοτήτων που καλύπτουν όλο το φάσμα της οπτικής επικοινωνίας, από τον σχεδιασμό λογοτύπων και παραγωγή περιεχομένου και βίντεο, μέχρι τον σχεδιασμό σύνθετων στρατηγικών επικοινωνίας και ψηφιακών εφαρμογών. Σκοπός τους είναι, όπως μας λένε, να θέσουν τις υπηρεσίες τους στη διάθεση της ελληνικής κυβέρνησης με στόχο να βοηθήσουν στον σχεδιασμό ενός ολιστικού σχεδίου δράσης για να καλυφθούν μελλοντικές ανάγκες σε στρατηγική επικοινωνία και ψηφιακά εργαλεία πρόσβασης και ενημέρωσης του κοινού στις επόμενες φάσεις της πανδημίας, που ενδεχομένως προκύψουν μετά το καλοκαίρι.
«Δεν θέλουμε να είμαστε οι γραφίστες της κυβέρνησης αλλά συνδημιουργοί στο περιεχόμενο της επικοινωνίας. Θέλουμε να της παρέχουμε μια ολοκληρωμένη ομάδα εργασίας για το κοινό καλό», λέει στην «Κ» ο γνωστός σχεδιαστής Δημήτρης Παπάζογλου, ο οποίος είχε την ιδέα και απηύθυνε τη σχετική πρόσκληση στους συναδέλφους του τον περασμένο Απρίλιο. Η κοινότητα των «γραφιστών» (δεν είναι μόνο γραφίστες οι συμμετέχοντες) ανταποκρίθηκε πολύ γρήγορα και μέσα σε δύο μήνες οι Designers Act αριθμούν 176 ανεξάρτητους επαγγελματίες και 45 δημιουργικά γραφεία, η πλειονότητα των οποίων έχει να επιδείξει πολυβραβευμένες δουλειές εντός και εκτός Ελλάδος. Το θέμα, μας λένε, δεν είναι να καταγράψουν ή να διορθώσουν τα κενά και τις αδυναμίες που παρατήρησαν στην οπτική επικοινωνία της πανδημίας, αλλά να βοηθήσουν με την εμπειρία και την τεχνογνωσία τους τις μελλοντικές ανάγκες.
«Είναι και ένας τρόπος να δείξουμε στο κοινό ότι το ντιζάιν δεν έχει μόνο το αισθητικό αλλά και το λειτουργικό κομμάτι», σημειώνει ο σχεδιαστής οπτικής επικοινωνίας Νέαρχος Ντάσκας. Η εργασία τους δεν θα είναι εθελοντική αλλά την αμοιβή τους θα τη διαθέσουν ως οικονομική ενίσχυση για την κάλυψη αναγκών του εθνικού συστήματος υγείας και δομών υγείας. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η πρωτοβουλία Designers Act, συμπληρώνουν τα μέλη της, θα μπορούσε μελλοντικά να αποκτήσει και αναπτυξιακό χαρακτήρα με την αξιοποίηση κονδυλίων της Ε.Ε. που αφορούν τη δημιουργική οικονομία στην Ελλάδα.
Εκπρόσωποι της πρωτοβουλίας βρίσκονται αυτή την περίοδο σε έναν κύκλο προκαταρκτικών επαφών με τον Chief Creative Officer της Ελλάδας Στηβ Βρανάκη και γίνονται ζυμώσεις ώστε το εγχείρημα που «γεννήθηκε» μέσα στην πανδημία να προχωρήσει στην επόμενη φάση του. Εφόσον βρεθεί κοινός τόπος, αυτό θα σημαίνει μια θεσμική κατοχύρωση αυτής της συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με τη σύσταση σχετικών επιτροπών και μετά μια λίστα με έργα, μολύβι, χαρτί και χρονοδιαγράμματα ώστε ο «στρατός» των δημιουργικών δυνάμεων να αναλάβει δράση σε μια πρώτη πιλοτική περίοδο εφαρμογής.
