Αποτελεσματικό «φάρμακο» αναζητούν επειγόντως στην κυβέρνηση προκειμένου να μετριάσουν τις επιπτώσεις από την συνεχιζόμενη ακρίβεια και παράλληλα να στηριχθεί το πραγματικό εισόδημα των ασθενέστερων οικονομικά κοινωνικών ομάδων
Το μεγάλο στοίχημα για την ελληνική οικονομία εφέτος δεν είναι άλλο από την επίτευξη υψηλών ρυθμών ανάπτυξης που θα μετριάσουν τις αρνητικές επιπτώσεις από την συνεχιζόμενη ακρίβεια.
Στην κυβέρνηση έχουν πειστεί ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας την δεδομένη χρονική στιγμή είναι ο υψηλός πληθωρισμός, ειδικά των κομμάτι των βασικών ειδών διατροφής που πλήττουν υπέρμετρα τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα, αφού εκείνοι που πολίτες ξοδεύουν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους, για τα συγκεκριμένα αγαθά.
Η εν λόγω δαπάνη μάλιστα είναι ανελαστική για τα κοινωνικά εκείνα στρώματα που είναι κάτω από τον μέσο όρο. Μάλιστα, στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι το πρόβλημα μπορεί μεν να μετριαστεί από την χορήγηση επιδομάτων ή μερικών αυξήσεων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρόκειται για τίποτε περισσότερο από μία ανάσα.
Εκείνο που απαιτείται και χρειάζεται η κοινωνία είναι μία ισχυρή δόση ανάπτυξης που θα φέρει σημαντική ώθηση στο διαθέσιμο εισόδημα. Η παραπάνω επιδίωξη – φιλοδοξία αποτελούν σημαντικό κομμάτι της κυβερνητικής πολιτικής που εξελίσσεται για το επόμενο χρονικό διάστημα.
Δύσκολος ο δρόμος για την ανάπτυξη
Βέβαια ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αφού οι διεθνείς οικονομικές συνθήκες είναι ιδιαίτερα ρευστές και οι συνεχείς αυξήσεις επιτοκίων δεν βοηθούν προς την κατεύθυνση στήριξης της οικονομίας. Και μπορεί ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος να εκτιμά ότι το πλέον πιθανό σενάριο είναι η αύξηση επιτοκίων του Σεπτεμβρίου θα είναι η τελευταία, ωστόσο αυτό σε καμία περίπτωση δεν δημιουργεί αισιοδοξία στην οικονομία.
Το αυξημένος κόστος χρήματος, για νοικοκυριά και επιχειρήσεις, δημιουργούν ένα σοβαρό πρόβλημα, αφού αναστέλλουν επενδύσεις και μειώνουν την κατανάλωση. Το φάρμακο που δίνει στον ασθενή η ΕΚΤ μάλλον κρίνεται ανεπαρκές και όχι μόνο αυτό, αλλά δημιουργεί και σοβαρές παρενέργειες στην γενικότερη πορεία της οικονομίας.
Οι Κεντρικές Τράπεζες στις δύο πλευρές του Ατλαντικού φαίνεται να επέλεξαν, ανάμεσα σε ύφεση και πληθωρισμό, πιο είναι το μεγαλύτερο κακό. Έτσι λοιπόν ρίχνουν όλα τα όπλα στην καταπολέμηση του πληθωρισμού, θεωρώντας ότι για τον μέσο πολίτη αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Και όπως λένε αρκετοί οικονομολόγοι η «φαρμακευτική αγωγή» που συνιστούν οι κεντρικοί τραπεζίτες απέναντι στον «ιό» του πληθωρισμού είναι η ύφεση.
Ερχονται και νέες αυξήσεις επιτοκίων
Πάουελ και Λαγκάρντ, συμπεριφέρονται σαν οι απόλυτοι γνώστες της συνταγής καταπολέμησης του πληθωρισμού και δεν δέχονται καμία άλλη άποψη. Ωστόσο κάποιοι θυμίζουν την στάση που είχαν κρατήσει την Άνοιξη του 2021, όταν και είχαν φανεί τα πρώτα σαφή δείγματα ενίσχυσης των πληθωριστικών πιέσεων.
Τότε λοιπόν οι κεντρικοί τραπεζίτες, έλεγαν με στόμφο ότι «μπόρα είναι και θα περάσει». Και ίσως να είχαν δίκαιο, διότι ουδείς εξ αυτών που σήμερα έχουν τα ηνία για την άσκηση νομισματικής πολιτικής, έχουν βιώσει από θέσεις ευθύνες πληθωριστικές πιέσεις.
Ολοι τους έχουν διαβάσει για τον πληθωρισμό ή στην καλύτερη περίπτωση έχουν δει ως παρατηρητές να υπάρχουν πιέσεις στην αγορά. Κατά συνέπεια δεν μπόρεσαν να διαγνώσουν εγκαίρως τον κίνδυνο να δώσουν την κατάλληλη αγωγή.
