Αγαπητό Cretalive,
Δυστυχώς δεν υπάρχει κανένας τρόπος να απαλύνουμε τον πόνο ενός θανάτου κι πόσο μάλλον ενός μικρού παιδιου, που τόσο άδικα έφυγε από την ζωή (Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ). Καλό ταξίδι μικρέ.
Ζω κι εργάζομαι στο Ηράκλειο, στην περιοχή που μένω τα συγκεκριμένα μέσα μεταφοράς τα βλέπω σε όλο τους το μεγαλείο. Το ότι δεν υπάρχει νομοθεσία, το ξέρουμε, έλεγχος; κι αυτό το ξέρουμε.
Εμ πως λοιπόν να μην γίνει κάποιο ατύχημα ,αφού ολιγωρούμε στο να πάρουμε μια απόφαση , όλες οι καταστάσεις που ζούμε έχουν μια αρχή κι ένα τέλος.
Τα ηλεκτρικά πατίνια λοιπόν, έχουν ελεύθερη πρόσβαση από τον οποιοδήποτε θέλει να οδηγήσει, καθώς είναι διάσπαρτα δεξιά κι αριστερά στις γειτονιές μας. Κανένας από όσους, όσες το οδηγούν δε φέρουν ούτε το ελάχιστο μέσο προστασίας, που λέγεται κράνος.
Στον ποδηλάτη επιβάλλεται να φοράει κράνος, μέσα προστασίας για να μην έχει προβλήματα με τον νόμο. Στον «πατινιερη» όμως; τίποτα. Η πλειονότητα τον πατινιών οδηγούνται από μικρά παιδιά, ακόμα και βράδινες ώρες.
Ναι κύριοι ακόμα κι το βράδυ, χωρίς να υπάρχει κάποια ένδειξη στο πατίνι, φως δηλαδή που να ξέρει ο διερχόμενος οδηγός ότι κάτι υπάρχει, κινείται. Πολλές φορές κι αντίθετα σε μονόδρομο ,π.χ λεωφόρος Ιωνίας. Προορίζεται για έναν οδηγό. Ναι στις ευρωπαϊκές πόλεις που υπάρχει επιτήρηση .Στο Ηράκλειο όμως, επιβαίνουν τουλάχιστον 3 άτομα, ανάλογα και τη σωματική διάπλαση των παιδιών.
Και δεν βάζω στο μυαλό μου τι θα γινόταν στην περίπτωση του μικρού Λεωνίδα.
Αυτά κύριοι και κυρίες, προς σκέψη, "τροφή" για συζήτηση του «σε τί κόσμο ζούμε μπαμπά»...
Γ.Ψ.
