Η επιλογή μου να αναγράψω δημόσια για το πρόβλημά μου, επέρχεται ως η τελευταία μου ενέργεια, έπειτα από σειρά ενεργειών που δυστυχώς επέβησαν «άκαρπες».
Και η ιστορία με τίτλο «Αν το χάσεις χάθηκες» έχει ως εξής:
Από την 01/12/2020, ενημερώθηκα(όχι από το ΚΤΕΛ, αλλά από τον παραλήπτη της αποστολής μου) ότι το δέμα μου με προορισμό την Βόρεια Ελλάδα δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του, παρόλο που υπήρχε στη λίστα αποστολής και φυσικά υπήρχε δελτίο αποστολής και απόδειξη. Ωστόσο, κανείς από τους υπεύθυνους δεν θέλησε να με ενημερώσει για την απώλεια αυτή, ούτε καν δηλώθηκε εξαρχής ως απώλεια από τους αρμόδιους. Από την 01/12 έως και σήμερα έχω προβεί σε σειρά ενεργειών, ενημερώνοντας με όλους τους τρόπους(τηλεφωνικώς, εγγράφως & μέσω email) τα ΚΤΕΛ και των δύο περιοχών(αποστολής & παράδοσης) για την απώλεια ζητώντας παράλληλα την αποζημίωση που δικαιούμαι. Γνωρίζοντας ότι πλέον την ευθύνη για αυτό, φέρει το ΚΤΕΛ Ηρακλείου-Λασιθίου, έχω επιχειρήσει να επικοινωνήσω πολλές φορές τηλεφωνικώς με το ΚΤΕΛ αλλά καμία κλήση μου δεν έχει απαντηθεί.
Έχω υποβάλει έγγραφη αναφορά, αλλά δεν έχω λάβει καμία ενημέρωση και έχω αποστείλει email αλλά καμία απάντηση ούτε ηλεκτρονικώς. Επιπρόσθετα, ακούγοντας το κοινώς λεγόμενό-αν δεν πας από εκεί δουλειά δεν κάνεις- έχω επισκεφθεί αρκετές φορές και προσωπικά το ΚΤΕΛ, αλλά δυστυχώς ούτε με αυτό τον τρόπο έχω καταφέρει να επικοινωνήσω, να ενημερωθώ και κυρίως να λάβω απάντηση στο χιλιο-γνωστοποιημένο, και μάλιστα με ποικίλους τρόπους, αίτημά μου.
Σήμερα, έπειτα από 22 μέρες πλήρους σιωπής, επιθυμώ να εκφράσω και δημόσια την τεράστια δυσαρέσκειά μου για την ανεύθυνη στάση που επιδεικνύεται, την απογοήτευσή μου για το «σύστημα» που δεν λειτουργεί και κυρίως την θλίψη μου για την έλλειψη ενσυναίσθησης, της αδυναμία ανάληψης ευθύνης και της αναγνώρισης του χρέους και υποχρέωσης που έχουν υπηρεσίες που απευθύνονται στους πολίτες, να τους υπολογίζουν και κυρίως να τους σέβονται…
Τα λάθη είναι ανθρώπινα…. Το ίδιο και οι απώλειες. Όλα διορθώνονται όταν υπάρχει διάθεση, ενημέρωση και ενδιαφέρον. Επί της παρούσης όμως, το μόνο που παρουσιάζεται είναι αδιαφορία, απουσία και πλήρης ασέβεια…
Φυσικά για όλα τα παραπάνω υπάρχουν τεκμήρια. Με όλα αυτά και με πολλή καλή διάθεση βρίσκομαι εν αναμονή των όποιων ενεργειών. Ενέργειες που είναι εύλογες και αυτονόητες αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση τόσο μα τόσο δύσκολες και κυρίως ανύπαρκτες. Εντούτοις, γνωρίζω πλήρως τα δικαιώματά μου και φυσικά θα τα διεκδικήσω στο έπακρο. Ελπίζω και εύχομαι όλοι οι αρμόδιοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μεριμνήσουν έστω και καθυστερημένα, τόσο στην δική μου περίπτωση, αλλά κυρίως προληπτικά για την αποφυγή άλλων τέτοιων δυσάρεστων, χρονοβόρων και ψυχοφθόρων καταστάσεων.
Σας ευχαριστώ.
Γ.Ε.
