Η υπόσχεση της Λευκής Θεάς… στα Παραμύθια της Πέμπτης!

Ελένη Μπετεινάκη
Ελένη Μπετεινάκη

Κάθε μέρα κι ένα βιβλίο…κάθε βράδυ κι ένα παραμύθι!

Της Ελένης Μπετεινάκη

Κι αφού περνάμε πρωτόγνωρες εποχές με πολλούς περιορισμούς και προσοχή μεγάλη, τα «Παραμύθια του Σαββάτου» θα σας κρατούν καθημερινά παρέα με πολλές αναρτήσεις και πολλά βιβλία που αξίζει να διαβάσουμε και να «παρηγορηθούμε».

Παλαιότερες εκδόσεις, βιβλία που έχουμε αγαπήσει, που διαβάζουμε δυνατά για όλη την οικογένεια. Που μπορεί να τα έχουμε στη βιβλιοθήκη μας και τα θυμόμαστε ξανά …

Η υπόσχεση της Λευκής Θεάς είανι άλλο ένα μικρό διαμαντάκι από την Εύη Παπαδοπούλου. Το τρίτο αρχαιολογικό της παραμύθι, μαγεύει, μαθαίνει, αφουγκράζεται τους ήχους της γης, του ελαιώνα, των καμένων παλατιών, της αρχέγονης θυσίας, των παράξενων ονείρων, των πορφυρών χρωμάτων της θάλασσας και των λευκών θεοτήτων που πάντα βοηθούν τους κοινούς θνητούς που έχουν αδυναμία.

Ένα παραμύθι που ακουμπά τον μύθο, την φαντασία, την ιστορία, τα ευρήματα, τους χώρους που πέτρες και αγγεία μας μαρτυρούν το ένδοξο παρελθόν μας. Ένα παραμύθι που μας ταξιδεύει στο χρόνο, στο όνειρο, στο πιθανό τέλος μίας εποχής.

Ένα παραμύθι με ένα αφηγητή  που αποκαλύπτει πιθανά μυστικά για ήρωες, βασιλιάδες, πολεμιστές, γυναίκες ατρόμητες, μητέρες περήφανες, τεχνίτριες μοναδικές. Η ιστορία του ανακτόρου της Πύλου, του σοφού βασιλιά της του Νέστωρα, του γενναίου πολεμιστή της Λυσίμαχου και της υπέροχης Κεσσάνδρας, της μάννας του Φιλοκτήτη θα σας συγκινήσει.

Το μοναδικό ανάκτορο που λένε πως κάηκε από πυρκαγιά που ξέσπασε  ένα καυτό καλοκαίρι όταν η ξηρασία και η άπνοια μάστιζαν τον λόφο  του Επάνω Εγκλιανού, ήταν διώροφο κτίριο και περιλάμβανε αποθηκευτικούς χώρους, εργαστήρια, λουτρά, φωταγωγούς, χώρους υποδοχής και κεντρικό σύστημα αποχέτευσης. Στην ανασκαφή που έγινε στα 1939  βρέθηκαν περίπου  1.000 πινακίδες της γραμμικής Β που μαρτυρούσαν  πολλά για το μυκηναϊκό παλάτι, τις συνήθειες και τις συνθήκες της εποχής.

Η Εύη φτιάχνει τούτο το παραμύθι για να μας γεμίσει όμορφες εικόνες. Να μυρίσουμε τη θάλασσα, να δούμε χρώματα μοναδικά, να νοιώσουμε τη λαχτάρα και  τη δύναμη μιας μάννας, μιας σπουδαίας γυναίκας. Να καταλάβουμε επιθυμίες, να δώσουμε εξηγήσεις στα ανεξήγητα. Να κρατήσει ζωντανή ή να φτιάξει την εικόνα ενός τόπου που ο μύθος μπλέκεται με την αλήθεια και που από μόνος του γεννά σπουδαίους ανθρώπους που ίσως να έζησαν κάπως έτσι, όπως μας περιγράφει με την καταπληκτικής  γραφή η  συγγραφέας.

Η Λευκή θεά, γνωστή τοιχογραφία που βρέθηκε κοντά στο παλάτι του Νέστωρα, ζωντανεύει μέσα στο παραμύθι και δίνει συμβουλές, εντολές και υπερισχύει η δύναμη της,  και προστατεύει, και μένει αθάνατη σαν αποτυπώνει η Κεσσάνδρα  τη μορφή της σε ένα τοίχο.

Αυτό το παραμύθι δεν ξεχνιέται εύκολα. Έχει εκείνη τη γλύκα της χαμένης ιστορίας μιας πόλης, μιας γυναίκας, μια ολόκληρης εποχής που υπήρξε αλλά σε μας οι γραφές είναι μισές ή άγνωστες κι άλλες γραμμένες  πάνω σε πέτρα και έτσι αφήνει περιθώρια στη φαντασία να αναπτυχθεί. Η Εύη έχει αποδείξει πως πέρα από τις γνώσεις της, σαν αρχαιολόγος, στη γη και την αρχαία ιστορία της, ξέρει να πλάθει ιστορίες μαγικές. Ιστορίες που συγκινούν, αγωνιούν, ταξιδεύουν την ψυχή και το νου και μας υπόσχονται κάθαρση αγνή, λευκή, σαν την μοναδική της Θεά.

Ένα βιβλίο γεμάτο αρχαίο πολιτισμό, χρώμα και τέχνη.  Ένα παραμύθι που μοιάζει να συμπληρώνει ένα παζλ, ενός χαμένου κόσμου, ενός  κατεστραμμένου ανακτόρου. Ένα παραμύθι για ήρωες από εκείνους που μας κάνουν περήφανους για τον τόπο μας. Ένα παραμύθι αγαπημένο, πια και σε μας.

Μια ιστορία αναφοράς σε ήρωες που μπορεί να μην έζησαν ακριβώς εκείνη τη περίοδο είναι όμως σύμβολα γενναιότητας, θάρρους και αλληγορίας. Ευρήματα, όπως αναφέρει η Εύη Παπαδοπούλου, την ώθησαν  να χρησιμοποιήσει ονόματα γνωστά που έχουν καταγωγή ή  μακρινή συγγένεια με τους ήρωες που ήδη γνωρίζουμε σε άλλες χρονικές περιόδους και τόπους.

Άφησα για το τέλος, τα μοναδικά χρώματα της πορφύρας, του γαλάζιου και του λευκού γιατί από μόνα τους συμβολίζουν χιλιάδες πράγματα  στον αρχαίο μας κόσμο. Η πορφύρα, το βαθύ κόκκινο είναι χρώμα και  μινωικό, είναι βυζαντινό, είναι το χρώμα των βασιλιάδων, των ακριβών υφασμάτων, των πολύτομων πετραδιών. Ο συμβολισμός του με τα χρώματα του δειλινού, της θάλασσας και των οστράκων δεν είναι καθόλου τυχαίος. Μας δείχνει απλά την σπουδαιότητα και τη μοναδικότητα του.

Υπέροχο το παραμύθι τούτο. Αναζητείστε το κι αυτό και τα υπόλοιπα της σειράς. Ζήστε το παρελθόν μέσα από μύθους και εικόνες. Ψάξτε τα γεγονότα πίσω από τα γραφόμενα της Εύης.

Η εικονογράφηση λιτή αλλά προσεκτική και άκρως ταιριαστή είναι της Κατερίνας Βερούτσου που γνωρίζει καλά τα χρώματα και τα σχήματα σε ιστορικά κείμενα που ναι δεμένα με παραμύθια.

Για παιδιά και για μεγάλους που λατρεύουν τις καλές ιστορίες…

*Η υπόσχεση της Λευκής Θεάς, Εύη Παπαδοπούλου, εικ: Κατερίνα Βερούτσου, εκδ. Πατάκη : https://www.patakis.gr/product/612379/vivlia-paidika--efhvika-paidikh-neanikh-logotexnia/H-uposxesh-ths-Leukhs-Theas/ 

Υ.Γ. Η σειρά «Αρχαιολογικά παραμύθια» περιλαμβάνει πρωτότυπες ιστορίες, βασισμένες σε αληθινούς αρχαιολογικούς χώρους και ευρήματα, με απώτερο σκοπό τους την πρόσληψη γνώσης για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό με έναν απλό, ευχάριστο και μοναδικό στο είδος του τρόπο. Έναν τρόπο που εδώ και χιλιάδες χρόνια αποτελεί παράδοση και πολύτιμη κληρονομιά για τον τόπο μας, συγκινώντας και ψυχαγωγώντας παράλληλα ανθρώπους από όλο τον κόσμο: το παραμύθι.



Τα αρχαιολογικά παραμύθια δημιουργήθηκαν για να υπηρετήσουν την επιστήμη που ανασύρει από το χώμα τη μνήμη, διαφυλάσσοντας, μέσα από τις αναπαραστάσεις των αρχαιολογικών χώρων, την σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας.

Στην ίδια σειρά κυκλοφορούν:

Το όνειρο του Νικία και της Μελίτης :( https://www.patakis.gr/product/506880/vivlia-paidika--efhvika-paidikh-neanikh-logotexnia/To-oneiro-tou-Nikia-kai-ths-Meliths-Arxaiologika-paramuthia/

Το ημερολόγιο των άστρων : ( https://www.patakis.gr/product/507412/vivlia-paidika--efhvika-paidikh-neanikh-logotexnia/To-hmerologio-ton-astron-Arxaiologika-paramuthia/ )

 

 https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ