Της Ελένης Μπετεινάκη
Κι αφού περνάμε πρωτόγνωρες εποχές με πολλούς περιορισμούς και προσοχή μεγάλη, τα «Παραμύθια του Σαββάτου» θα σας κρατούν καθημερινά παρέα με πολλές αναρτήσεις και πολλά βιβλία που αξίζει να διαβάσουμε και να «παρηγορηθούμε».
Ξέρουν τα μικρά παιδιά τι είναι ποίηση; Πως ένα άρρωστο ψάρι, ο Λιόν θα βρει τη γιατρειά του από τον Φίλο του τον Άρθρουρ που δεν μπορεί καν να ακουμπήσει; Η μαμά λέει πως ο καλύτερος τρόπος να γιατρευτεί οποιοσδήποτε είναι να του πεις ένα ποίημα. Ο Άρθουρ χαίρεται αλλά συγχρόνως προβληματίζεται. Που είναι κρυμμένο ένα ποίημα; Κι αρχίζει να ψάχνει με μανία παντού. Στα ντουλάπια της κουζίνας, κάτω από τα κρεβάτια, στο ποδηλατάδικο του Λολό. Εκείνος ο Λολό σίγουρα κάτι θα ξέρει που πάντα είναι ερωτευμένος με τα κορίτσια. Και ναι, ξέρει αλλά η απάντηση του μπερδεύει τον Άρθουρ ακόμα πιο πολύ. Τότε νοιώθει πως η κυρία Ριντύ η φουρνάρισσα που φτιάχνει το μοναδικό γλυκό ψωμί θα μπορεί να τον βοηθήσει. Ή μήπως ξέρει καλύτερα ο γέρο Μαχμούντ από την έρημο; Στο σπίτι τα πράγματα συνεχίζουν να είναι αρκετά ήρεμα κι ο Άρθουρ σκέφτεται πως ο Αριστοφάνης το καναρίνι του μπορεί να ξέρει να του πει τι είναι ποίημα και έτσι να μπορέσει να βοηθήσει τον Λιον που στο μεταξύ…κοιμήθηκε. Μπα, η γιαγιά κι ο παππούς είναι πιο σοφοί, εκείνοι θα έχουν σίγουρα τη λύση στην τεράστια απορία και αναζήτηση του μικρού Άρθουρ.
Ένα χρυσόψαρο, ένα παιδί κι ένα ποίημα. Ένα βιβλίο γεμάτο φαντασία και ποίηση. Ένα υπέροχο ανάγνωσμα από εκείνα που νομίζουμε πως μπερδεύουν τα παιδιά μιας και το είδος της ποίησης είναι αρκετά δύσκολο στην κατανόησή του. Τα παιδιά μπορεί να μην εκφράζονται όπως οι μεγάλοι, έχουν όμως ένα μοναδικό τρόπο να κάνουν εύκολα τα δύσκολα και να κατανοούν έννοιες που εμείς θα θεωρούσαμε απίθανο να συμβεί.
Τι είναι ποίημα λοιπόν; Μα λέξεις, λέξεις που ταιριάζουν, λέξεις που δημιουργούν εικόνες, λέξεις που κάνουν παρέα στη φαντασία, στη χαρά, στην ομορφιά…
Λέξεις και εικόνες φανταστικές και αληθινές που συνθέτουν ένα βιβλίο κατάλληλο για όλους. Ένα βιβλίο που γεμίζει συναίσθημα, σκέψεις και ομορφιά τα δύσκολα. Που δίνει νόημα στα άψυχα, που ομορφαίνει τη ζωή και την καθημερινότητα. Που οδηγεί την ψυχή και το μυαλό σε μονοπάτια αδιάβατα και που σε κάνει να εκφράσεις τον καλύτερο εαυτό σου και ας είναι αφορμή ένα τόσο δα ψαράκι και …η βαρεμάρα του.
Μαγική η εικονογράφηση του Olivier Tallec, μαγικό και το κείμενο του Jean -Pierre Simeon. Καταπληκτική και η μετάφραση της Αργυρώς Πιπίνη που χωρίς την δική της συμβολή ίσως να μην μαθαίναμε ποτέ αυτό το μοναδικό βιβλίο. Ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από κανένα σχολείο. Μια ανάσα και παρακίνηση έκφρασης πολλών συναισθημάτων και …λέξεων από τα παιδιά.
Μια καλαίσθητη έκδοση από την Μικρή Σελήνη που δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο.
Για μικρά παιδιά και μεγάλους που πιστεύουν πως : « Ποίημα είναι όταν ακούς την καρδιά της πέτρας να κτυπάει» ή «όταν φοράς το παλιό πουλόβερ σου από την ανάποδη και λες πως είναι σαν καινούργιο. Αυτό κάνει και το ποίημα, αλλάζει τελείως τις λέξεις , τις αναποδογυρίζει και …ζήτω!»
*Να ένα ποίημα που γιατρεύει ψάρια, Jean-Pierre Simeon, εικ: Olivier Tallec, εκδ. Μικρή Σελήνη
Βρείτε το εδώ : https://mikriselini.wordpress.com/
https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/
