Της Ελένης Μπετεινάκη
Ας διαβάσουμε την ιστορία του Δημήτρη που νομίζω πως λίγο πολύ όλοι την έχουμε ζήσει και στη δική μας ζωή.
Είναι βραδάκι κι ο Δημήτρης έχει κολλήσει στην τηλεόραση ενώ η μαμά του τού ζητάει εδώ και πολλή ώρα να την κλείσει. Εκείνος δεν ακούει ή δεν θέλει να ακούσει και η μαμά παίρνει πιο δραστικά μέτρα. Απλά πατάει το τηλεκοντρόλ και …τσαφ! Ο Δημήτρης αρχίζει το ουρλιαχτό και είναι τόσο δυνατό που από το στόμα του σαν να εκσφενδονίστηκε μια μικρή κατακόκκινη μπάλα. Μόνο που αυτή η μπάλα δεν ήταν και τόσο συνηθισμένη. Έμοιαζε λίγο παράξενη, λίγο μαγική, δεν έπεφτε στο πάτωμα αλλά αιωρούνταν και είχε… φωνή! Κανείς άλλος δεν μπορούσε να τη δει πάρα μόνο ο Δημήτρης. Και το ακόμα πιο παράξενο ήταν πως η κόκκινη μπάλα είχε όνομα. Αυτοσυστήθηκε σαν Φούρκας και ακολουθούσε το Δημήτρη παντού λέγοντάς του πως ήρθε για να τον βοηθήσει. Σαν φιλαράκι του από παλιά τον σιγοντάριζε στα θέματα που τον απασχολούσαν, όπως ας πούμε, τού έλεγε πως ήταν απαράδεκτο να μην τον αφήνουν να δει κι άλλη τηλεόραση. Κι ο Δημήτρης του εξιστόρησε όλα του τα παράλογα που τον έβαζαν να κάνει κάθε μέρα οι γονείς του. Να συγυρίζει το δωμάτιο του, να τρώει φακές, να πλένει τα δόντια του πρωί- βράδυ και χίλια δυο άλλα. Τότε ο Φούρκας ανέλαβε δράση κι όποτε κάποιος δεν άφηνε τον Δημήτρη να κάνει ότι ήθελε, τον παρότρυνε να ξεκινήσει να φωνάζει, να χτυπιέται, να κάνει μεγάλο χαμό ανάλογα με την περίσταση. Οι γονείς του ήταν σε απόγνωση και τότε πρόσεξαν πως ο γιος τους είχε γίνει …ολοκόκκινος. Αυτό αν και άρεσε πολύ στον Φούρκα, δυσαρέστησε τον Δημήτρη αρκετά. Επειδή η γιατρός διέγνωσε ίωση τώρα έπρεπε να χάσει το πάρτι της κολλητής του. Κι αυτό δεν του άρεσε καθόλου. Ο Δημήτρης τα έβαλε με τον Φούρκα που απέκτησε πλέον και επίθετο : Φούρκας Θυμός!
Την συνέχεια θα την διαβάσετε στο βιβλίο της Χριστίνας Αποστολίδη που με ιδιαίτερο χιούμορ, πρωτοτυπία και έξυπνη πλοκή μας εξιστορεί τα στάδια του θυμού, τις τεχνικές και τη λύση για ένα τόσο κόκκινο συναίσθημα.
Καλογραμμένο και ευφάνταστο κείμενο, με ροή που κρατάει σε εγρήγορση τον αναγνώστη και με αγωνία μέχρι το τέλος του.
Μια ιστορία για συναισθήματα ενθουσιασμού και θυμού, ματαίωσης και συνέπειας.
Εκρήξεις θυμού έχουν πολύ συχνά τα παιδιά( σίγουρα και οι μεγαλύτεροι) που δύσκολα μπορούν να τις χειριστούν. Ενδιαφέρουσα η προτροπή της Χριστίνας που πραγματικά διδάσκεται στα νηπιαγωγεία: Μετράμε αντίστροφα από το δέκα μέχρι το μηδέν και ο θυμός έχει …μαλακώσει. 
Το βιβλίο αποτελεί ιδιαίτερο εργαλείο συζήτησης σε μία σχολική τάξη για την διαχείριση του θυμού.
Η εικονογράφηση του Γιάννη Σκουλούδη δένει απόλυτα με το κείμενο, είναι κατακόκκινη, εντυπωσιακή και ολοζώντανη.
Στο βιβλίο θα βρείτε τη εφαρμογή QR code και θα ακούσετε το Τραγούδι του Φούρκα- Θυμού σε στίχους Μαρίας Καριωτάκη και μουσική της Χριστίνας Αποστολίδη και του Νίκου Βογιατζάκη : https://www.youtube.com/watch?v=KMMv-Jw3FEM
Αν κι εσείς έχετε νιώσει όπως ο Δημήτρης ή θέλετε να βρείτε λύσεις για να διαχειριστείτε τον θυμό του παιδιού σας δεν έχετε παρά να συμβουλευτείτε τούτο το βιβλίο. Συναισθήματα στον ύψιστο βαθμό. Ιστορίες που συναντούμε καθημερινά και κάποιες φορές μας φέρνουν σε απόγνωση. Ή μήπως όχι; 
Η Χριστίνα Αποστολίδη ξέρουμε καλά πως έχει ένα φίλτρο μαγικό που εμφανίζει ή εξαφανίζει τον θυμό ανάλογα με την περίπτωση. Το είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια στην επίσημη παρουσίασή της στα Παραμύθια του Σαββάτου στο βιβλιοπωλείο Sophistico by Greekbooks, στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Αν την συναντήσετε κάπου μπορεί και να σας δώσει την μοναδική της συνταγή. Εσείς ωστόσο απολαύστε το βιβλίο της διαβάζοντας ένα μικρό απόσπασμα εδώ : https://minoas.gr/product/och-kokkinisa/
*Οχ κοκκίνισα!, Χριστίνα Αποστολίδη, εικ: Γιάννης Σκουλούδης, εκδ. Μίνωας
https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/
