Οι γιατροί της αρχαιότητας είχαν αναγνωρίσει στα φύλλα της εξαιρετικά δροσιστικές ιδιότητες, χάρη στις οποίες έγινε και το πιο δημοφιλές καλοκαιρινό σαλατικό της Μεσογείου. Αλλά και σε ορισμένες περιοχές της Μέσης Ανατολής, όταν δεν έχουν νερό, βάζουν μερικά φύλλα του φυτού αυτού κάτω από τη γλώσσα τους. Για να μην ξεχάσετε ποτέ για ποιο φυτό μιλάμε, αρκεί να θυμάστε το ρητό του θυμόσοφου λαού: «Γλιστρίδα και νερό κάνουν συκώτι δροσερό».
Η γλιστρίδα ή αντράκλα ή αδράχνη είναι αυτοφυής στα ελληνικά εδάφη εδώ και αιώνες, και χρησιμοποιείται κυρίως ως δροσιστικό, ωμό λαχανικό στις καλοκαιρινές σαλάτες. Περιέχει μάλιστα 93% νερό! Υπάρχουν δύο ποικιλίες καλλιεργήσιμης γλιστρίδας, η golden και η multi branch, οι οποίες έχουν θαμνώδη μορφή και το ύψος τους ξεπερνά τους 17 πόντους. Η άγρια γλιστρίδα, εν αντιθέσει, απλώνεται επάνω στο έδαφος.
Η γλιστρίδα που βρίσκουμε στις λαϊκές αγορές και τα σούπερ μάρκετ είναι η καλλιεργήσιμη πλατύφυλλη –κάποιος από τους δύο παραπάνω τύπους– η οποία όμως είναι σπάνια τόσο χυμώδης όσο η άγρια.
Τα θεραπευτικά οφέλη της γλιστρίδας
Η γλιστρίδα, εκτός από νόστιμη και δροσιστική, έχει και θεραπευτικά οφέλη. Ο Έλληνας συγγραφέας Διοσκουρίδης, στο βιβλίο του Περί ύλης ιατρικής τη συνιστά για τον πονοκέφαλο, το έλκος στομάχου, τα νοσήματα της σπλήνας, την καούρα του στομαχιού ή ακόμη και για τις παθήσεις των ματιών.
Ο Πλίνιος την αποκαλεί «φυλαχτό για κάθε κακό» και ο Γαληνός τονίζει τη θεραπευτική δύναμη των φύλλων της. Κανείς δεν ασπάζεται τη λαϊκή δοξασία της μίας και μοναδικής της παρενέργειας που είναι η... πολυλογία. Στη λαϊκή ιατρική θεωρείται ακόμη και σήμερα διουρητική και χρήσιμη στις χολολιθιάσεις.
Οι ανακοινώσεις των τελευταίων ιατρικών και διατροφικών ερευνών στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ επιβεβαιώνουν τη θεραπευτική αξία της γλιστρίδας. Αυτή οφείλεται, λένε, στην υψηλή περιεκτικότητα των φύλλων της σε λινολενικό οξύ, το οποίο είναι, σύμφωνα με τις μελέτες τους, ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για το χαμηλό ποσοστό καρδιοπαθειών που εμφανίζουν οι πληθυσμοί των νότιων περιοχών της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας, της Τουρκίας και της Ινδίας.
Πώς να την καταναλώσετε
Ο πιο συνηθισμένος τρόπος κατανάλωσής της είναι να ψιλοκόβεται σε σαλάτες με ντομάτα, αγγούρι και φέτα. Πολύ δημοφιλής είναι η σαλάτα με γλιστρίδα και γιαούρτι, ενώ στο Πήλιο βράζεται και και σερβίρεται μαζί με σκορδαλιά. Όσο όμως κι αν ακούγεται παράξενο η γλιστρίδα είναι θαυμάσια όταν μαγειρευτεί σε γευστικό γιαχνί με κοτόπουλο και πατάτες.
Η γλιστρίδα είναι ιδανική για τα καλοκαιρινά σάντουιτς σε αντικατάσταση του χειμωνιάτικου μαρουλιού. Αν πάλι θέλετε να τη χρησιμοποιήσετε στις χειμωνιάτικες σαλάτες σας, δεν έχετε παρά να τη διατηρήσετε μέσα σε ένα μείγμα από λευκό κρασί και ξίδι ή και αλάτι. Δοκιμάστε επίσης να αποξηράνετε τα φύλλα της και να την καταναλώσετε ως αφέψημα.
Για το τέλος, κρατήσαμε τη συμβουλή του Αγάπιου Μοναχού: «Όταν έχεις φάει ξινές γεύσεις, η γλιστρίδα χωνεύεται δύσκολα. Γι' αυτό μην την τρως σκέτη, αλλά με σκόρδο, ρόκα, βασιλικό, κάρδαμο ή άλλα ''θερμά'' χόρτα».
