Ερευνητές του UCLA Jonsson Comprehensive Cancer Center ανακάλυψαν ότι ορισμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος μπορούν να πολεμούν τον καρκίνο, ακόμη κι όταν τα καρκινικά κύτταρα στερούνται μιας σημαντικής πρωτεΐνης στην οποία βασίζεται το ανοσοποιητικό για να βοηθήσει στην ανίχνευση των καρκινικών κυττάρων.
Η ομάδα ανακάλυψε ότι η απουσία της κρίσιμης πρωτεΐνης B2M φαίνεται να ενεργοποιεί μια εναλλακτική ανοσολογική απόκριση που περιλαμβάνει κύτταρα φυσικούς δολοφόνους (NK) και CD4+ Τ κύτταρα τόσο σε μελέτες σε ζώα όσο και σε βιοψίες σε όγκους ασθενών, υποδεικνύοντας έναν πιθανό εφεδρικό μηχανισμό στο ανοσοποιητικό σύστημα για την αναγνώριση των καρκινικών κυττάρων και την επίθεση σε αυτά.
Οι ανοσοθεραπείες, όπως ο αποκλεισμός των σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού, βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην επανενεργοποίηση των CD8+ Τ κυττάρων, τα οποία αναγνωρίζουν τα αντιγόνα των όγκων μέσω συγκεκριμένων επιφανειακών μορίων στα καρκινικά κύτταρα. Οι πρωτεΐνες B2M παίζουν βασικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία για να βοηθήσουν τα CD8+ Τ κύτταρα να αναγνωρίσουν τα καρκινικά. Ωστόσο, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι σε περιπτώσεις όπου η πρωτεΐνη B2M λείπει ή είναι σημαντικά μειωμένη, ο καρκίνος σε κάποιους ασθενείς μπορεί να ανταποκριθεί θετικά στον αποκλεισμό των σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού.
Για να το καταλάβουν αυτό καλύτερα, οι ερευνητές επεξεργάστηκαν τα γονίδια ποντικών με μελάνωμα χρησιμοποιώντας την τεχνολογία CRISPR/CAS9 για να τα κάνουν να χάσουν την πρωτεΐνη B2M, όπως την χάνουν και ορισμένα καρκινικά κύτταρα. Ανακάλυψαν ότι στα ποντίκια αυτά, τα ανοσοκύτταρα -ειδικά τα CD4+ Τ κύτταρα και τα κύτταρα ΝΚ- μπορούσαν ακόμα να καταπολεμήσουν τον καρκίνο όταν τους δινόταν ανοσοθεραπεία.
Ομοίως, σε μια μεγάλη ομάδα ασθενών με μελάνωμα, διαπίστωσαν ότι οι όγκοι που δεν είχαν την πρωτεΐνη B2M που έπρεπε εμφάνιζαν συχνά αυξημένη παρουσία ενεργοποιημένων κυττάρων ΝΚ, κάτι που έδειχνα ότι τα κύτταρα αυτά ενδέχεται να παίζουν ζωτικό ρόλο στην καταπολέμηση του καρκίνου όταν λείπουν οι συνήθεις δείκτες αναγνώρισης.
Η μελέτη δείχνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να καταπολεμήσει ορισμένους καρκίνους, όπως το μελάνωμα, ακόμη και όταν δεν υπάρχει η πρωτεΐνη B2M και, ως εκ τούτου, τα CD8+ Τ κύτταρα καθίστανται λιγότερο αποτελεσματικά. Η κατανόηση αυτών των μηχανισμών θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για την ανάπτυξη αποτελεσματικότερων συνδυαστικών ανοσοθεραπειών για τον καρκίνο.
«Ο απροσδόκητα κρίσιμος ρόλος των κυττάρων δολοφόνων και των CD4+ Τ κυττάρων μπορεί να είναι άλλος ένας τρόπος με τον οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να καταπολεμήσει ορισμένους τύπους όγκων με τη βοήθεια αναστολέων των σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού», ανέφερε ο Mildred Galvez, φοιτητής MD/PhD στην ιατρική σχολή David Geffen School of Medicine του UCLA-Charles R. Drew Medical Education Program και από τους συντάκτες της μελέτης.
«Το συγκεκριμένο paper είναι ένα ακόμη παράδειγμα του πώς μπορούμε να εκμεταλλευτούμε φυσικά το ανοσοποιητικό σύστημα του ίδιου του οργανισμού για να καταλάβουμε ποιους «παίκτες» χρειαζόμαστε για να ξαναστοχεύσουμε τον καρκίνο», πρόσθεσε.
