Όλοι χάνουμε πράγματα από καιρό σε καιρό. Αλλά έρευνα από το Brigham and Women’s Hospital αποκαλύπτει ότι η ικανότητά μας να ανακαλούμε πού και πότε είδαμε για τελευταία φορά κάτι (χωρική και χρονική μνήμη) είναι εκπληκτικά ισχυρή.
“Είναι ευρέως γνωστό ότι έχουμε πολύ δυνατή μνήμη αναγνώρισης για αντικείμενα”, λέει ο συγγραφέας της μελέτης, δρ. Jeremy Wolfe, καθηγητής οφθαλμολογίας και ακτινολογίας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ. Με άλλα λόγια, είμαστε καλοί στο να αναγνωρίζουμε αντικείμενα που έχουμε δει στο παρελθόν.
«Για παράδειγμα, αφότου αντικρίσουμε 100 αντικείμενα για 2 έως 3 δευτερόλεπτα το καθένα, μπορούμε να διακρίνουμε αυτές τις 100 παλιές εικόνες από 100 νέες με ακρίβεια πάνω από 80%”, είπε ο δρ. Wolfe.
Αλλά το να θυμάστε πώς μοιάζουν τα κλειδιά σας δεν θα σας βοηθήσει απαραίτητα να τα βρείτε. “Συχνά ψάχνουμε το πότε και πού είδαμε ένα αντικείμενο. Στόχος μας λοιπόν ήταν να μετρήσουμε αυτές τις χωρικές και χρονικές μνήμες”, πρόσθεσε ο ίδιος.
Πώς έγινε η έρευνα για την χωρική και χρονική μνήμη
Σε μια σειρά πειραμάτων, ο δρ. Wolfe και οι συνεργάτες του ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να θυμούνται αντικείμενα τοποθετημένα σε ένα πλέγμα.
Είδαν 300 αντικείμενα (εικόνες με πράγματα όπως ένα βάζο, ένα νυφικό, ένα παντελόνι, μια στολή κ.α.) και τους ζητήθηκε να ανακαλέσουν το καθένα και πού ήταν η θέση του στο πλέγμα.
Περίπου το ένα τρίτο των συμμετεχόντων θυμόταν 100 ή περισσότερες τοποθεσίες, επιλέγοντας είτε το σωστό τετράγωνο στο πλέγμα είτε ένα ακριβώς δίπλα του.
Ένα άλλο τρίτο θυμόταν μεταξύ 50 και 100 αντικείμενα και τις τοποθεσίες τους.
Οι υπόλοιποι θυμήθηκαν λιγότερο από 50 αντικείμενα και τις τοποθεσίες τους.
Αργότερα, οι ερευνητές έδειξαν στους συμμετέχοντες διάφορα αντικείμενα ένα-ένα και τους ζητήθηκε να επιλέξουν το χρονικό πλαίσιο για το πότε ακριβώς τα είχαν δει.
Στο 60% με 80% των περιπτώσεων, αναγνώρισαν επιτυχώς ότι είχαν όντως δει ένα αντικείμενο και μάλιστα πέτυχαν και την ώρα εντός χρονικής απόκλισης 10%.
Αυτό είναι πολύ καλύτερο από το 40% που θα είχαν πετύχει με απλή μαντεψιά.
Τα ευρήματα βασίζονται σε προηγούμενη έρευνα και διευρύνουν την κατανόησή μας για την μνήμη, λέει ο δρ. Wolfe. «Γνωρίζαμε ότι οι άνθρωποι μπορούσαν να θυμηθούν πού βρίσκονταν κάποια πράγματα. Ωστόσο, κανείς δεν είχε προσπαθήσει να ποσοτικοποιήσει αυτήν την μνήμη», πρόσθεσε.
Αλλά, αν είμαστε τόσο καλοί στο να θυμόμαστε πού και πότε είδαμε κάτι, γιατί δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να εντοπίσουμε “χαμένα” αντικείμενα;
Το πιθανότερο είναι ότι δεν συμβαίνει τόσο συχνά όσο νομίζουμε. Απλώς νιώθουμε έτσι γιατί τείνουμε να επικεντρωνόμαστε στις αποτυχημένες και να παραβλέπουμε τις επιτυχημένες ανακλήσεις από μνήμης.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές σχεδιάζουν να διερευνήσουν εάν οι χωρικές και χρονικές μνήμες συσχετίζονται: αν είστε καλοί στο ένα, είστε καλοί στο άλλο; Μέχρι στιγμής, «αυτή η συσχέτιση φαίνεται μάλλον αδύναμη», λέει ο δρ. Wolfe.
