Του Δημήτρη Καρατζάνη
To 1904 κατά τη διάρκεια του Ρώσο-ιαπωνικού πολέμου (1904 -1906) η Αθηναϊκή εφημερίδα ''Καιροί'' του Πέτρου Κανελλίδη δημοσίευε πρωτοσέλιδο άρθρο του ίδιου, με τον πηχιαίο τίτλο ''Δεξιότερα Κουροπάτκιν''.
Ο αρθρογράφος με αυτό, ''συμβούλευε''από 3000 χιλιόμετρα μακριά, τον Ρώσο αρχιστράτηγο Κουροπάτκιν να ...κατευθυνθεί δεξιότερα στο πεδίο μάχης του Μούκδεν, για να περικυκλώσει τις Ιαπωνικές δυνάμεις .Ατυχώς, ο Ρώσος στρατηγός δεν έτυχε να... διαβάσει Ελληνικό τύπο τη συγκεκριμένη ημέρα ,με αποτέλεσμα να μην επωφεληθεί από την ''συμβουλή'' του αρθρογράφου και να οδηγήσει τα στρατεύματα του τσάρου, σε δεινή ήττα από τους Ιάπωνες.
Είναι γεγονός ότι δεν ακούσαμε παρόμοιας βαρύτητας συμβουλές την επομένη της τραγωδίας στην Ανατολική Αττική, με τα 87- μέχρι στιγμής-τραγικά θύματα .
Ακούσαμε όμως από κυβερνητικά χείλη ,άλλες δηλώσεις που δεν υπολείπονται σε σοβαρότητα και συναίσθηση ευθύνης των... συμβουλών προς Κουροπάτκιν.
Ακούσαμε λόγου χάρη τον κ. Τσίπρα να αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη του τραγικού συμβάντος, λές και αυτό δεν είναι αυτονόητο για ένα εκλεγμένο πρωθυπουργό.Μια πολιτική όμως ευθύνη ανούσια, τελείως ''άσφαιρη'', αφού δεν ανακοινώθηκε η παραμικρή ενέργεια, ως συνοδός των ''παχέων'' λόγων.
Και αναρωτιόμαστε υπάρχει άλλη δημοκρατική χώρα, όχι στην Ευρώπη, αλλά στον κόσμο που η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης, να περιορίζεται σε μια απλή δήλωση;
Ομολογώ ότι οσο κι αν ''ανασκαλεύω'' τη μνήμη μου , αδυνατώ να θυμηθώ ανάλογη περίπτωση. Αντίθετα ,θυμούμαι ,πολύ έντονα μάλιστα, περιπτώσεις παραίτησης κορυφαίων πολιτικών ανδρών για πολύ μικρότερης σοβαρότητας γεγονότα. Και επειδή εμείς είμαστε και λίγο ''παλιοί'' υπενθυμίζομε την παραίτηση του Γερμανού καγκελαρίου ΄Βιλυ Μπραντ .Αυτής της τεράστιας προσωπικότητας που παραίτηθηκε από ευθιξία ,επειδή αποκαλύφτηκε ,πως κάποιος σύμβουλος του , ήταν πράκτορας των Ανατολικών.
Στις δηλώσεις Καμμένου και Τόσκα-τι κρίμα, ο δεύτερος να έχει περάσει από τα θρανία της Σχολής Ευελπίδων- δεν προτίθεμεθα να αναφερθούμε. Δεν αξίζει τον κόπο να αφιερώσει κανείς σχόλια γι αυτούς τους κυρίους Η κοινή γνώμη, άλλωστε, τους έχει αξιολογήσει από καιρό και τους έχει τοποθετήσει εκεί που τους αξίζει. Δεν υπάρχει δε αμφιβολία ,πως όταν έρθει η ώρα -Απρίλης Μαης κοντά το θέρος-θα αμειφθούν κατά τα έργα τους .
Δεν μπορούμε όμως να μην πούμε μια κουβέντα για τους αρχηγούς της Αστυνομίας και του Πυροσβεστικού Σώματος. Αναρωτιόμαστε αλήθεια ,δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη αυτοί οι άνθρωποι, να ψιθυρίσουν μια ελάχιστη συγγνώμη, σ εκείνους που δεν έχασαν απλώς ότι είχαν και δεν είχαν ,αλλά τις ζωές. Τις δικές τους και των οικείων τους.
Δεν τους βασανίζουν άραγε οι τύψεις, γιατί κάποιοι πολίτες, τους οποίους εκείνοι είχαν θεσμική υποχρέωση να προστατεύουν και να καλύπτουν από τυχόν κινδύνους ,έμειναν μόνοι , τελείως ακάλυπτοι κι απροστάτευτοι την κρίσιμη στιγμή; Πόσο κυνικός και κούφος πρέπει να είναι κανείς για να τολμά να ισχυρίζεται ότι τα έκανε όλα τέλεια και πως θα επαναλάμβανε ακριβώς τα ίδια, αν το ρολόι του χρόνου γύριζε πίσω, όταν υπάρχουν 87 καρβουνιασμένοι πτώματα;
Ειλικρινά, θλιβόμαστε για το επίπεδο της ηγεσίας αυτών των Σωμάτων ,που, είμαστε πεπεισμένοι, πως δεν την αξίζουν. Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Γιατί ο απλός, ο ανώνυμος αστυνομικός και πυροσβέστης των 695 Ευρώ( οι εποχικοί) ή των 900 (οι άλλοι,) έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι δίνει όχι μόνο την ψυχή ,αλλά και τη ζωή του ,για να σώσει κάποιο συνάνθρωπο του που κινδυνεύει. Δεν τους αξίζει λοιπόν τέτοια ασπόνδυλη ηγεσία ,όπως δεν αξίζει και στη χώρα τέτοια κυβέρνηση.
Μια κυβέρνηση που έχει καταστήσει δόγμα την αναξιοκρατία, γιατί πιστεύει -επειδή έτσι σκαρφάλωσε στην εξουσία- ότι η επικοινωνιακή διαχείριση των προβλημάτων και μόνο, ''τακτοποιεί ''τα πάντα.
Δεν ήταν ''ούριος'' ο άνεμος, γι αυτό έγινε το κακό, ισχυρίστηκαν οι φωστήρες της προστασίας και της ασφάλειας μας. Τους διαφεύγει, προφανώς ,η ρήση του Σενέκα: ''Δεν υπάρχει ούριος άνεμος, όταν δεν ξέρεις που πηγαίνεις''.
