Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
«Πες μας κάτι αισιόδοξο, κάτι να πιαστούμε από αυτό και να πάμε παρακάτω»! Το ακούω συχνά τώρα τελευταία από φίλους καθώς όλοι έχουν επηρεαστεί από μια σειρά γεγονότα που μας πάνε…καροτσάκι 2 και πλέον χρόνια. Και ήρθε ο πόλεμος ως…κερασάκι στην τούρτα να δέσει το γλυκό! Θα μου πείτε τώρα τι κερασάκι τώρα είναι ένας τέτοιος πόλεμος, ολόκληρο βερίκοκο …στον τσάρουκα (τι ωραία κρητική λέξη!) και μας κάθισε το κουκούτσι και δεν λέει να βγει να…αναπνεύσουμε!
«Δεν αντέχουμε πια με όλη αυτή τη μαυρίλα γύρω μας, πώς θα πάμε παρακάτω» μου λένε και δεν ξέρω τι να απαντήσω. ΘΑ έλεγα να…κλείσετε τις τηλεοράσεις, μην παρακολουθείτε ειδήσεις ,να ακούτε μόνο…LIVETALKS , αλλά δεν είναι δυστυχώς πλάκα. Ούτε το χιούμορ σώζει σε αυτές τις περιπτώσεις. Πόλεμος είναι και μας παίρνει όλους η μπάλα. Χρειάζεται η ενημέρωση, δεν μπορούμε να αφήσουμε την προπαγάνδα ένθεν και ένθεν να μας θολώνει το μυαλό. Να μαθαίνουμε τα νέα, να μην μας τα λένε άλλοι.
Πώς θα αντιδράσουμε σε όλο αυτό το θλιβερό περιβάλλον που εκτός από γκρίζο και καταθλιπτικό εγκυμονεί κι άλλους κινδύνους, δύσκολο να πω. Κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι θα συμβεί…δεν μας λέει και κάτι η κυρία Ζαχάροβα να πάρουμε τα πάνω μας, να ξέρουμε τη «γραμμή» . Μια γραμμή η οποία τώρα τελευταία- εάν κρίνω από την αλλαγή στάση και του «κόμματος», υποψιάζομαι είναι του στιλ «δεν είναι εισβολή, αλλά άμυνα απέναντι ένα τυραννικό-ναζιστικό καθεστώς το οποίο στηριζόταν από το ΝΑΤΟ»!
Ομολογώ ότι αυτό είναι μια προσέγγιση που σε βγάζει από το ψυχιατρικό τέλμα. Όπως κάποιους που θέλουν να πιστεύουν ότι δεν είναι πόλεμος, που θεωρούν ότι…φταίνε τα θύματα που βγάζουν μπροστά αμάχους. Εντάξει, ισχυρίζεσαι ότι είναι κάτι…ναζιστές εκεί κάτω και έχεις καθαρίσει! Εάν μάλιστα ετοιμάσεις και καμιά πορεία στην…αμερικάνικη πρεσβεία και πετάξεις και κανένα αυγό…ξεθυμαίνεις!
Θυμίζω ότι και το 2015 όταν στεκόμασταν στις ουρές των ΑΤΜ, όταν κινδύνευε να βγούμε από την ΕΕ και το ευρώ γιατί θα μας τύπωνε…ρούβλια η Ρωσία, κάποιοι έλεγαν ότι όλα καλά πώς κάνετε έτσι ασχέτως εάν έτρεχαν πρώτοι να γεμίσουν το καρότσι του σούπερ μάρκετ. Είναι ίδιοι που…ανακαλύπτουν ξανά ότι… δεν ήμασταν ποτέ στη «σωστή πλευρά της ιστορίας» , τώρα θα πάμε!
Αλλά αυτά είναι για κάποιους που έτσι έμαθαν στις κομματικές σχολές. Η κανονικότητα, η πραγματικότητα είναι άλλη και δυστυχώς δεν γίνεται να αλλάξει με ένα τσιτάτο ή ένα σύνθημα «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι»! Ο πόλεμος είναι στη γειτονιά μας, είναι εδώ, μας αφορά, όπως μας αφορούσε και ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία, η εισβολή στην Κύπρο (δεν τη θυμάται η κυρία Ζαχάροβα, αλλά τη θυμόμαστε εμείς!) , κάθε επίθεση εναντίον ενός αδύναμου και ανήμπορου θύματος.
Εδώ όμως υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά. Η Ουκρανία δεν είναι Σερβία, δεν είναι Συρία, δεν είναι Κύπρος. Είναι μια μεγάλη χώρα- πιο μεγάλη από την Γαλλία- με 45 εκατομμύρια ανθρώπους και 17 πυρηνικά εργοστάσια! Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Πως ούτε είναι εύκολο να την κατακτήσεις, ούτε πολύ περισσότερο να τη σβήσεις από το χάρτη όπως θα ήθελαν ορισμένοι Πουτινιστές.
Άρα; Κάτι πρέπει να γίνει, κάπου πρέπει να κάνει πίσω και ο επιτιθέμενος. Δεν μπορεί να συντηρήσει ένα τέτοιο πόλεμο και πρέπει να βρεθεί μια φόρμουλα να σταματήσει. Προφανώς και το θύμα ξέρει ότι κάτι θα χάσει πέραν του ψυχισμού του, της οδύνης του. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι αυτό πολύ σύντομα θα σταματήσει γιατί δεν θα αντέξει άλλο η Ρωσία την πίεση ή ο Πούτιν θα πέσει θύμα ο ίδιος της…επιτυχίας και της «αγάπης» που του έχει ο ρωσικός λαός.
Προσοχή αυτό είναι το…καλό σενάριο , να δούμε δηλαδή σύντομα κατάπαυση του πυρός, τερματισμό των εχθροπραξιών.
Και το κακό σενάριο ποιο είναι πέρα από τα χιλιάδες θύματα, τα εκατομμύρια προσφύγων; Όχι δεν θα σας μιλήσω για τον εφιάλτη που μπορεί να ζήσει η ανθρωπότητα. Δεν θέλω καν να σκέφτομαι κάτι τέτοιο, αλλά ναι υπάρχει καλύτερο από τα χειρότερα σενάρια. Να γίνει ένα μικρής κλίμακος ατύχημα σε πυρηνική μονάδα ή να προκληθεί ατύχημα από τη νέα γενιά τρομοκρατών που θα γεννηθούν στην περιοχή. Παρόλα αυτά όπως θα έλεγε και ο πατέρας της νίκης "είμαι αισιόδοξος. Δεν φαίνεται να έχει καμιά χρησιμότητα να είμαι οτιδήποτε άλλο"
Δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
