Του Δημ.Κων.Σαρρή
Δύο ήταν τα <<όπλα>>του Σωκράτη, η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ και η ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ.
- Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ είναι το μέσο για τον έλεγχο και την εξαγωγή συμπερασμάτων, που σημαίνει ΔΙΑΛΟΓΟΣ. Δεν πρόκειται βέβαια για οποιαδήποτε συζήτηση. Η σωκρατική διαλεκτική είναι η σταδιακή , βήμα-βήμα, αναίρεση των θέσεων του συνομιλητή και, στη συνέχεια, η επίσης σταδιακή προσπάθεια να εξαχθεί ένα νέο συμπέρασμα, μια νέα προσέγγιση της αλήθειας. Στους πλατωνικούς διαλόγους, ο συνομιλητής του Σωκράτη εκθέτει μια άποψη για το θέμα που πρόκειται να συζητηθεί, την οποία ο ίδιος θεωρεί ολοκληρωμένη και θεμελιωμένη. Με ερωτήσεις που φαντάζουν σχεδόν απλοϊκές, ο Σωκράτης εξαναγκάζει τον συνομιλητή του να φτάσει στην ακραία συνέπεια των θέσεων που υποστήριξε κι εκεί αποδεικνύεται η σαθρότητα των λογικοφανών επιχειρημάτων του. Από αυτό το σημείο αρχίζει μια νέα συζήτηση, όπου και πάλι με ερωτήματα του συνομιλητή του ο Σωκράτης τον οδηγεί στη γενική αλήθεια, στην αλήθεια δηλαδή που υπάρχει ανεξαρτήτως των περιστάσεων και των συνθηκών, στην πρώτη αλήθεια των πραγμάτων.
-Η ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ έχει το χαρακτηριστικό ότι διευθύνων την συζήτηση δεν αποφαίνεται ο ίδιος εκ των προτέρων, δεν παραθέτει ο ίδιος εξαρχής κάποια θεωρία ή άποψη. Αντίθετα, όλη η διανοητική προσπάθεια της συζήτησης στρέφεται στο να εξαχθεί η σωκρατική άποψη από τον συνομιλητή του.. Πρόκειται για αυτό που ο ίδιος ο Σωκράτης ονόμαζε μαιευτική. Μαιευτική βεβαίως είναι η δουλειά της μαίας, της μαμής που συμπαραστέκεται και βοηθάει την ετοιμόγεννη γυναίκα στον τοκετό. Παίρνοντας ως παράδειγμα τη δουλειά της μητέρας του, που ήταν μαία, ο Σωκράτης ισχυριζόταν πως καμία φιλοσοφική θεωρία δεν "γέννησε" ο ίδιος, αλλά πως, σαν μαία, βοηθάει τον συνομιλητή του να "γεννήσει" από μέσα του την αλήθεια. Τι σημαίνει όμως αυτό; Σημαίνει πως για τον Σωκράτη ο άνθρωπος γνωρίζει κατά βάθος την αλήθεια, την Ιδέα, και πως η προσπάθεια της φιλοσοφικής σκέψης έγκειται στο να βοηθήσει τον άνθρωπο να την ξαναθυμηθεί, να την επαναφέρει στη μνήμη του.
Ο Σωκράτης επικέντρωσε το ενδιαφέρον του στον ίδιο τον άνθρωπο και στην κοινωνία του. Η αλήθεια είναι πως με τα πολιτικά προβλήματα ασχολήθηκαν και οι προγενέστεροι φιλόσοφοι, ενώ ζητήματα ηθικής απασχόλησαν και ΣΟΦΙΣΤΕΣ. Αντίθετα από τους σοφιστές, που το ενδιαφέρον τους ήταν καθαρά χρησιμοθηρικό, ο Σωκράτης αναζήτησε ένα σταθερό έδαφος πάνω στο οποίο να καθοριστεί αυστηρά και αμετάκλητα κάθε έννοια καλού, αρετής και σοφίας.
Η συμβολή του Σωκράτη στη λογική είναι, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, η επεξεργασία της επαγωγικής μεθόδου με σκοπό την εξαγωγή καθολικών ορισμών.
ΟΙ σοφιστές , όμως ,χρησιμοποίησαν ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ τα νοητικά όπλα του ΣΩΚΡΑΤΗ ,εξάγοντας ,κατά το δοκούν, όποια συμπεράσματα ,εκ των προτέρων επιδίωκαν ,για ίδιον όφελος.
Η σχέση ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ και ΣΟΦΙΣΤΗ είναι αντίστοιχη με εκείνη του <<κομπογιαννίτη ψευτογιατρού με τα γιατροσόφια >> και ενός επιστήμονα γιατρού ,πιστού στον όρκο του Ιπποκράτη…
Οι κυβερνώντες της <<πρώτης φοράς Αριστεράς>> έχουν, δυστυχώς για την χώρα, δικαίως, κατακτήσει τον τίτλο των
ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΣΟΦΙΣΤΩΝ…
Με τρόπο που θα ζήλευε και ο πλέον επιδέξιος ταχυδακτυλουργός κυβερνούν με τον ψευδεπίγραφο τίτλο της κομμουνιστογενούς Αριστεράς
στα λόγια ,αλλά στην πράξη εφαρμόζουν τις πιο ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές, εις βάρος των μικρομεσαίων αλλά και των φτωχών, εργαζομένων και ανέργων τους οποίους ,υποτίθεται ότι εκπροσωπούν στο πολιτικό φάσμα της χώρας μας.
Όσοι πολιτικοί αναλυτές που ασχολήθηκαν με το <<φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ>>, στην προσπάθεια τους να διαβάσουν τις ενδόμυχες σκέψεις των κυβερνώντων διχάζονται ,ανάμεσα σε δύο ,διαμετρικά αντίθετες ερμηνείες :
Α)Πρόκειται για φλογερούς ,<<νταβραντισμένους>> εραστές της γλυκιάς εξουσίας, την οποία είχαν στερηθεί ,ούτε καν γευτεί είναι το σωστό και τώρα που συνειδητοποίησαν τι έχαναν ,τόσα χρόνια ,δεν θέλουν να την χάσουν, κάνοντας κάθε μορφής συμβιβασμούς με δυσμενέστατες ,για την χώρα και τον δοκιμαζόμενο λαό της ,επιπτώσεις;
Β) Η μήπως έχουν ένα σκοτεινό ,υποχθόνιο <<μακιαβελικά>> μελετημένο σχέδιο, τέτοιο που να αποκοιμίζει και να μην<< τρομάζει >>τους αστούς, ώστε κερδίζοντας <<ΧΡΌΝΟ>>, βήμα-βήμα να μετατρέψουν ,μακροπρόθεσμα την ελληνική κοινωνία σε εκείνη των παμπάλαιων ονείρων τους ,δηλαδή σε κομμουνιστική, όταν παρεμφερές καθεστώς , σήμερα ,υπάρχει μόνο στην βόρεια Κορέα;
Αυτά τα ερωτήματα θα τα απαντήσει η Ιστορία με τον χρόνο.
Εμείς μόνο σκέψεις μπορούμε να κάνουμε στην προσπάθεια μας να ερμηνεύσουμε τα ανερμήνευτα.
Αυτό που είναι σίγουρο βέβαια είναι ότι η πρώτη εκδοχή έχει ως αποδέκτη τους Δανειστές μας ,στους οποίους η κυβέρνηση υποκλίνεται ραγιαδίστικα, ενώ η δεύτερη έχει αποδέκτη το 3.5%,του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ, των πρώην κομμουνιστών,οι οποίοι έκπληκτοι παρακολουθούν τις ΟΒΙΔΙΕΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ του πολιτικού τους φορέα, προτείνοντας τους υπομονή και ανοχή στις παρεκκλίσεις του, υποσχόμενοι ότι θα καθυστερήσει ,κάπως , η <<κατάληψη των θερινών ανακτόρων.>>.
Άλλωστε η διγλωσσία είναι ,ένα από πιο χαρακτηριστικά στοιχεία των κυβερνώντων.
Δεν είναι ,βέβαια, καθόλου , εύκολο να καταλάβει ,ο κοινός θνητός, τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στον συλλογικό νου του ΣΥΡΙΖΑ.
Για να μπορέσει κάποιος να αποτολμήσει μια κάποια ερμηνεία πρέπει να εντοπίσει τΙς διαφορές ανάμεσα στην ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ,κατά τον Αριστοτέλη(που είναι συνώνυμη της ΛΟΓΙΚΗΣ, μέθοδος αναζήτησης της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, μέσα από τον ΔΙΑΛΟΓΟ, κατά τον οποίο από την ΘΕΣΗ και την ΑΝΤΙΘΕΣΗ ,καταλήγουμε στην ΣΥΝΘΕΣΗ) και του ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΟΥ ΥΛΙΣΜΟΥ ,με την κομμουνιστική έννοια του όρου ,κατά τον οποίο δεν ισχύει τίποτα από τις παραπάνω Αριστοτελικές σκέψεις.
Στον Διαλεκτικό Υλισμό ,το αποτέλεσμα δεν προκύπτει από την αντιπαράθεση δύο αντιτιθέμενων απόψεων ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή στην σύνθεση τους, αλλά το αποτέλεσμα είναι ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟ, καθόσον Ο ΣΚΟΠΟΣ ΑΓΙΑΖΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑ, και οι όποιες συζητήσεις μπαίνουν στην κλίνη του Προκρούστη και διαστρεβλώνονται έτσι τα γεγονότα ,παραποιείται η αλήθεια ,ώστε να υπηρετηθεί ο αρχικός ΣΤΟΧΟΣ.
Όποιος δε αποτολμήσει να διαφωνήσει με την αυθεντία τους θα τον εγκαλέσουν με αυστηρότητα λέγοντας τους :<<ΣΚΕΨΟΥ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΗΧΑΝΙΣΤΙΚΑ>>…
Αυτού του είδους η Διαλεκτική συχνά καταργεί πλήρως η άλλες φορές αντιστρέφει την σχέση ΑΙΤΙΟΥ-ΑΙΤΙΑΤΟΥ, και την όποια αντίθετη άποψη την χαρακτηρίζει ως ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ,ενώ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ονομάζει εκείνη που υπηρετεί την επιθυμητή σκοπιμότητα
-Όταν π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ δέχτηκε κριτική για το γεγονός της στενής συνεργασία του με τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ, από τους οπαδούς του 3,5% αλλά και άλλους, απαντούσαν <<εμπιστευτικά>>:ΜΗΝ ΣΚΕΠΤΕΣΘΕ ΜΗΧΑΝΙΣΤΙΚΑ .<<Η παρουσία των ΑΝΕΛ καθησυχάζει το στράτευμα .Αν δεν συνεργαζόμαστε με αυτούς θα ζούσαμε με την αγωνία μιας πιθανής εκτροπής .Άρα είναι κάτι σαν φρουρά μας και έτσι κερδίζουμε χρόνο, μέχρι να σταθεροποιηθούμε επαρκώς .Αρα<< Διαλεκτικά >> οι ΑΝΕΛ είναι προοδευτικοί καθόσον υπηρετούν τον κοινό σκοπό.>>
-Όταν πάλι υπέστησαν κριτική γιατί υπέγραψαν το τρίτο και επαχθέστερο ΜΝΗΜΟΝΙΟ και κατηγορήθηκαν ως ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ, σαν νέοι ΣΟΦΙΣΤΕΣ έσχιζαν τα ιμάτια τους λέγοντας με οργή<<ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ.ΔΕΣΤΕ ΤΟ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΑ. Αν δεν το υπογράφαμε θα έπεφτε η Κυβέρνηση και τότε θα ερχόταν στην εξουσία μια Κυβέρνηση ακραιφνώς Μνημονιακή.Ενώ τώρα εμείς οι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟι σας σώζουμε από τους ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥΣ!!!...
Οσοι δε λένε ότι μια μνημονιακή ψηφίδα ,αλλοιώνει την αντιμνημονιακή μας εικόνα σκέπτονται ,με βάση την Διαλεκτική Υποκειμενικά….>>
- ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσε τους αντιπάλους του για υπερεθνικισμό και επιχειρηματολογούσε υπέρ του διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας συνεργάστηκε με ένα κόμμα καθαρά εθνικιστικό που είναι εναντίον του διαχωρισμού αυτού και υπερέβαλε ο αρχηγός του σε όρκους πίστης στον Αρχιεπίσκοπο…
Όταν δέχτηκε δικαιολογημένη κριτική απάντησαν:
<<Σκέπτεσθε μηχανιστικά .Δείτε το Διαλεκτικά .Μπορεί Υποκειμενικά οι ΑΝΕΛ να είναι ακροδεξιοί, αλλά αφού συνεργάζονται μαζί μας ένα προοδευτικό και διεθνιστικό κόμμα τότε Αντικειμενικά είναι ίδιοι με εμάς >>.
Πριν λίγο καιρό ο πρωθυπουργός ,με κάποια αυτοκριτική διάθεση είπε ότι είχε ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ.
Όμως όπως αποδεικνύεται καθημερινά οι αυταπάτες του δεν ήταν ένα στιγμιαίο λάθος του ,αλλά μόνιμος τρόπος σκέψης και ενεργειών, της δικής και των συντρόφων του, σαν αποτέλεσμα της <<ΣΟΦΙΣΤΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ>>…
