Του Δημήτρη Μιμή
Η πρώτη επαφή με το σχολείο είναι μια στιγμή απαραίτητη για το παιδί. Όμως μπορεί να είναι αγχωτική για τους γονείς.
Η ερχόμενη εβδομάδα σηματοδοτείται από την επιστροφή των μαθητών στο σχολείο αλλά και η πρώτη επαφή με αυτό για τα παιδιά του νηπιαγωγείου. Η εβδομάδα αυτή συνήθως συνοδεύεται από δάκρυα και πονεμένους αποχωρισμούς. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα παιδιά που εισέρχονται για πρώτη φορά σ΄ ένα νηπιαγωγείο.
Μερικές συμβουλές θα βοηθούσαν το παιδί αλλά και τους γονείς.
Η επιστροφή στο σχολείο θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη εβδομάδα αλλά το μυαλό των γονέων βρίσκεται νωρίτερα σ΄ αυτό. Αυτό είναι καλό γιατί ο γονέας θα έχει μπροστά του μερικές μέρες για να προετοιμαστεί. Ο γονέας δεν πρέπει να διστάσει να επισκεφτεί την περιοχή του σχολείου αρκετό χρόνο πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Μπορεί να πάει μόνος του και να βρει θετικά πράγματα για το παιδί του και να του μιλήσει γι΄ αυτά ώστε να το εξοικειώσει με το περιβάλλον του σχολείου. Να βρει δηλαδή διάφορα ορόσημα όπως ένα περίπτερο η μια στάση λεωφορείων, πράγματα που θα επιτρέψουν στο παιδί να προβλέψει τα πράγματα. Πάνω απ΄ όλα θα πρέπει να αποφύγουμε τη μετάδοση πίεσης στο κεφάλι του παιδιού. Να είστε ήρεμοι και χαλαροί και να μην ασκείτε πίεση στον εαυτό σας. Πάντα θα πρέπει να θυμόσαστε ότι το νηπιαγωγείο είναι μια περίοδος διασκέδασης, κοινωνικής ανακάλυψης, πρώτης εκμάθησης και πάνω απ΄ όλα μια πολύ θετική στιγμή για το παιδί .
Οι γονείς θα πρέπει να ξεχάσουν τις αρνητικές αναμνήσεις που τυχόν έχουν από τη δική τους ζωή και εμπειρία από το νηπιαγωγείο και δεν πρέπει να τις προβάλλουν στο παιδί τους. Αν εσείς είχατε stress αναρωτηθείτε γιατί το είχατε και μη το μεταφέρετε στο παιδί σας. Πρέπει να αποφύγετε την προβολή της δικής σας εμπειρίας στο παιδί. Αυτό βέβαια χρειάζεται μια ενδοσκόπηση.
Η είσοδος του παιδιού στο νηπιαγωγείο σημαίνει ότι το παιδί μεγαλώνει. Για τους γονείς μπορεί να έχει τη μορφή πένθους, που δείχνει ότι το παιδί δεν είναι πια μωρό, ότι περνά σε μια άλλη ηλικία, ότι μας χρειάζεται λιγότερο. Εμείς θα πρέπει να δείξουμε στο παιδί ότι είμαστε περήφανοι για αυτό.
Όταν έρθει η ώρα να πάτε το παιδί σας στο νηπιαγωγείο, το πηγαίνετε και αποχωρείτε γρήγορα. Οι νηπιαγωγοί γνωρίζουν τι θα κάνουν με το παιδί σας, πως δηλαδή θα αντιμετωπίσουν τα συναισθήματα του παιδιού μετά την αποχώρηση σας. Και σίγουρα υπάρχουν συναισθήματα, όμως, μην ασχολούνται οι νηπιαγωγοί περισσότερο με εσάς παρά με το παιδί σας. Ο γονέας δεν πρέπει να παρατείνει την δοκιμασία. Πρέπει να προετοιμαστεί ψυχολογικά και να πει ότι δεν πρέπει να καθίσει πάνω από δέκα λεπτά της ώρας στο σχολείο γιατί όσο περισσότερο μείνει τόσο δυσκολότερος γίνεται ο αποχωρισμός. Αυτό που πρέπει να αποφύγουμε είναι πηγαίνοντας προς την έξοδο της αίθουσας να σταματάμε για να ρίξουμε μια τελευταία ματιά, να πούμε ένα τελευταίο αντίο και να ξεκινά το παιδί τη μηχανή του κλάματος.
Για το συγκεκριμένο αποχωρισμό προετοιμάστε το παιδί σας. Θα είναι καλό να πείτε στο παιδί ότι εκείνη τη μέρα θα πάτε μαζί του, θα δείτε την τάξη, θα το φιλήσετε και ότι θα φύγετε. Το παιδί θα πρέπει να καταλάβει ότι οι γονείς του έχουν και αυτοί τις δουλειές τους αλλά και ότι δεν το εγκαταλείπουν και ότι στο τέλος της μέρας θα έρθουν να το πάρουν αλλά και ότι η θέση είναι στο σχολείο.
Όταν πια φύγετε από το σχολείο θα πρέπει να προσπαθήσετε να μην σκέπτεστε το παιδί σας είκοσι φορές τη μέρα, ούτε να καλέσετε το σχολείο για να σας ενημερώσει. Αν όλα αυτά γίνουν, ο γονέας έχει πλέον δικαίωμα να ανακουφιστεί. Ο καλός γονέας αφήνει το παιδί του να μεγαλώσει, να αποκτήσει αυτονομία.
