Του Απόστολου Τζίφα
Η πολιτική των τελευταίων δεκαετιών στη χώρα μας είναι γεμάτη σκάνδαλα, μικροπολιτική, λαϊκισμό και «κούφιο» αριστερό ιδεαλισμό με πρακτική πεζοδρομίου.
Είναι γεγονός ότι κάθε νέα πολιτική πρακτική που έχει ως βάση τη συναίνεση, τον πολιτικό ρεαλισμό, την αλλαγή πολιτικών πρακτικών και συμπεριφοράς και τον εξορθολογισμό των πολιτικών προτάσεων τυχαίνει της ευρείας κοινωνικής αποδοχής. Η νέα αυτή πολιτική πρακτική έχει ως συνέπεια την απομόνωση του άναρθρου πολιτικού λόγου, του ξύλινου μεγαλοιδεατισμού, των ένθεν κακείθεν φωνών και της πολιτικής πρακτικής του πεζοδρομίου.
Τα πολιτικά σκάνδαλα δε λείπουν σε κάθε εποχή και δη στη χώρα μας. Ωστόσο, η αναγωγή τους σε μείζον πολιτικό και εθνικό ζήτημα προσφέρει «γόνιμο» έδαφος στην επικράτηση του λαϊκισμού και των ακραίων φωνών.
Οι πολίτες θέλουν έργο και αποτελέσματα. Θέλουν νέα ποιότητα στον πολιτικό λόγο με επιχειρήματα και πρακτική διαλόγου.
Η χώρα μου έχοντας μείνει δεκαετίες πίσω με ένα ανύπαρκτο και ξεχαρβαλωμένο κράτος, με επικράτηση πολιτικών δυνάμεων που στοχεύουν μόνο στην προσωπική ( πολιτική) προβολή και στην τιθάσευση των ψηφοφόρων τους, πρέπει να τρέξει τριπλάσια από τις ευρωπαϊκές χώρες για να φτάσει σε ένα ανεκτό πολιτικό και οικονομικό επίπεδο.Λόγου χάρη δανείζεται σήμερα την ψηφιακή πολιτική άλλων χωρών με αρκετά οικονομικά και άλλα προβλήματα ( π.χ. Εσθονία).
Κοντολογίς, η παρατεινόμενη σκανδαλολογία, η επικράτηση κούφιου πολιτικού λόγου στη βουλή και η ανταλλαγή «κοσμητικών γαλλικών» επιθέτων βλάπτει το σύνολο των πολιτικών που ψηφίστηκαν στις τελευταίες εκλογές και συντηρεί ένα κλίμα που βολεύει όσους θέλουν τη χώρα να μην εκσυγχρονίζεται.
Είναι ευθύνη του Μητσοτάκη να απομονώσει- και το κάνει με διακριτικό τρόπο- όλων όσοι έχουν συνηθίσει στην μικροπολιτική από όποιο πολιτικό χώρο και αν προέρχονται. Οι δημοσκοπήσεις θα τον δικαιώσουν αν συνεχίσει να απομακρύνεται από τη στείρα και αδιέξοδη (μικρο) πολιτική και αναλώνεται στην παραγωγή ουσιαστικού οικονομικού και κοινωνικού έργου.
