γραφει ο Δεκανέας Αλλαγής
Όλες οι πλατείες μια γιορτή και ο κόσμος να δίνει ζωή και αέρα σε μια πόλη που θέλει ένα... Τσακ για να πάρει φωτιά και να βγάλει τους κρυμμένους θησαυρούς της.
Αυτό το τσακ έφερε στο Ηράκλειο το "Τέχνη Καθ' οδόν"φανερώνοντας μας ένα Ηράκλειο που ξεχάσαμε πως υπήρχε!
Πως ίσως δεν υπήρξε ποτέ, έτσι θέλησαν να πιστεύουμε όσοι αποφάσιζαν για μας ... ερήμην μας, παρά το ότι βλέπαμε στα φωτογραφικά άλμπουμ εποχής, στις ασπρόμαυρες αναμνήσεις περασμένων δεκαετιών στο Ηράκλειο του Μάνου, του Μουσικού Αυγούστου και των θερινών μας σινεμά που δεν υπάρχουν πια.
Μα, το Ηράκλειο ήταν κρυμμένο.
Φοβισμένο και μπουχτισμένο από τους τόνους χυδαίας αισθητικής που το ποτίσαμε όλα αυτά τα χρονια , τις συνθήκες πίστας και μπουζουκομάγαζου που ψεκάσαμε τους Ηρακλειώτες, συνδέοντας τον πολιτισμό με το αγοραίο και το δήθεν και που μπαϊλντισμένο από όσα ξερνούσαμε στις καλοκαιρινές βραδιές του, απομακρύνθηκε, πήρε αποστάσεις, ένιωσε ξένο στην ίδια του την πόλη.
Αυτό το "χαμένο " Ηράκλειο, του πολιτισμού, της περατζάδας, των όμορφων φεγγαροβραδιών και των κρυμμένων θησαυρών του, μας γνώρισε η προσπάθεια μιας παρέας που, όπως όλες οι παρέες, οταν θέλουν στην Ελλάδα γράφουν ιστορία...
Και τους ευχαριστούμε γι αυτό !
