Του Γιώργου Τσικνάκη*
Πολλά λέγονται διαχρονικά και ελάχιστα γίνονται για μια ουσιαστική μεταρρύθμιση στον τομέα της παιδείας. Κάθε νέος υπουργός παιδείας, ακόμη και στη διάρκεια της θητείας της ίδιας κυβέρνησης μετά από ανασχηματισμό, προβαίνει σε πομπώδεις ανακοινώσεις και εξαγγελίες για αναγκαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.
Στην τελευταία σύνθεση της νέας Κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη ανατέθηκε στον Κυριάκο Πιερρακάκη, επιτυχημένο Υπουργό Ψηφιακής Μεταρρύθμισης, το Υπουργείο Παιδείας με εντολή – προοπτική την καθιέρωση και υλοποίηση σημαντικών μεταρρυθμίσεων στον πολύπαθο Τομέα της Παιδείας.
Δυστυχώς, ενώ ανέμενα από τον κ. Πιερρακάκη στη διάρκεια των συζητήσεων των προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησης, την εξαγγελία σημαντικών πρωτοβουλιών για ουσιαστική μεταρρύθμιση στην Παιδεία, αυτό που αποκόμισα δυστυχώς ήταν η διακήρυξη και υπόσχεση ότι το Υπουργείο Παιδείας θα γίνει το πρώτο πλήρως ψηφιακό Υπουργείο. Τα ίδια περίπου επανέλαβε και η υφυπουργός Παιδείας κ. Ζέτα Μακρή προ ημερών σε συνέντευξη της, αναγγέλλοντας τεχνολογική επανάσταση στην Παιδεία.
Και αναρωτήθηκα το κρίσιμο πρόβλημα του Υπουργείου Παιδείας είναι η πλήρης ψηφιοποίηση του;
Επιτρέψτε μου να απαντήσω όχι και να διατυπώσω την άποψη ότι αν δεν ληφθούν άλλα μέτρα κι αποφάσεις που να αφορούν την ουσία της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, τότε η ψηφιοποίηση του Υπουργείου, χωρίς άλλα μέτρα, ίσως μεγαλώσει τα προβλήματα της Παιδείας, γιατί θα αφαιρέσει ή θα περιορίσει στο ελάχιστο το προσωπικό στοιχείο στη σχέση δασκάλου μαθητή, το οποίο συμβάλει σημαντικά και ευεργετικά στη διαπαιδαγώγηση του.
Ειδικός για τα θέματα της Παιδείας δεν είμαι. Θεωρώ όμως με τη μέση λογική και εμπειρία που διαθέτω, με τις πανεπιστημιακές και διδακτορικές σπουδές μου, ως διδάξας για δέκα έτη (1983-1992) στο ΤΕΙ Κρήτης, σήμερα Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο (ΕΛΜΕΠΑ), καθώς και ιδιαίτερα με την ιδιότητα του ενεργού πολίτη, ότι τα κρίσιμα προβλήματα της παιδείας είναι άλλα.
Μεταξύ αυτών:
Η συμπερίληψη μαθημάτων που, σε συνδυασμό με την ανατροφή μέσα στην οικογένεια, θα διαμορφώσουν χαρακτήρες που θα σέβονται το περιβάλλον, το συνάνθρωπο και την κοινωνία ως σύνολο.
Η συμπερίληψη μαθημάτων που θα διαμορφώσουν συνειδητούς πολίτες με συλλογική συνείδηση, ασφαλιστική συνείδηση, φορολογική συνείδηση, κυκλοφοριακή συνείδηση, κ.λ.π. Πολίτες που θα σέβονται και θα προστατεύουν τη δημόσια περιουσία όπως και την προσωπική ιδιωτική τους περιουσία. Πολίτες που θα πιστεύουν και θα απαιτούν ισονομία και ευθυδικία.
Η συμπερίληψη μαθημάτων που θα διδάσκουν τη σπουδαιότητα των θεσμών, τον σεβασμό σ΄ αυτούς, την τήρηση της νομιμότητας και την κοινωνικοπολιτική συμμετοχή των πολιτών στα δημόσια πράγματα.
Η συμπερίληψη μαθημάτων στοιχειωδών ανθρωπιστικών σπουδών στα προγράμματα τουλάχιστον της Μέσης Εκπαίδευσης, για την αναβάθμιση και προαγωγή του πολιτιστικού επιπέδου των πολιτών.
Εάν συμπεριληφθούν ενδεικτικά τα παραπάνω, και ασφαλώς όχι μόνον αυτά στα νέα προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας, τότε οι νέοι μας και θα παιδεύονται και θα μορφώνονται και έτσι θα αποδίδονται και θα συμμετέχουν ωριμότεροι και χρησιμότεροι στην κοινωνία ως συνειδητοί ενεργοί πολίτες με συναίσθηση των υποχρεώσεων και δικαιωμάτων τους.
Τα παραπάνω ας αποτελέσουν αφορμή για τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων και πρωτοβουλιών από τους αρμόδιους και υπεύθυνους για τη βελτίωση στο χώρο της Παιδείας.
*Ο κ. Γιώργος Εμμ. Τσικνάκης είναι δικηγόρος
