*Της Πέλας Μπικάκη - Σαλούστρου
‘‘το μέτρο του λόγου ουχί ο λέγων αλλά ο ακοών εστί’’ - Πλάτων
Αναρωτιόμαστε: Γιατί δεν μου μιλάει ο\η σύντροφός μας;
Γιατί δεν μου μιλάνε οι φίλοι\ες μου;
Γιατί δεν μου μιλάνε τα παιδιά μου;
Γιατί δεν λέει σε μένα όσα τον\την βασανίζουν και τα μαθαίνω πάντα τελευταίος\α ή δεν μαθαίνω τίποτα;
Πριν αρχίσουμε να κατηγορούμε τον\την σύντροφό μας πως μας λέει ψέματα ή δεν μας μιλάει για όσα τον\την βασανίζουν, ας σκεφτούμε γιατί συμβαίνει αυτό.
Μήπως δεν έχουμε την διάθεση να ακούσουμε, τη στιγμή που ο\η σύντροφος μας θέλει να μας μιλήσει;
Μήπως δεν ακούμε με ενδιαφέρον όσα μας αναφέρουν οι φίλοι\ες μας, όποτε αυτό συμβαίνει;
Μήπως είμαστε έτοιμοι να κάνουμε κριτική και να συμβουλέψουμε, δίχως αυτό να μας έχει ζητηθεί;
Μήπως φοβόμαστε να ακούσουμε, γιατί, ίσως θα πρέπει να ξέρουμε πράγματα για τον άλλον\η που ενδεχομένως διαφωνούμε;
Αγαπητοί φίλοι\ες, κανένας δεν έχει πρόθεση να κρυφτεί από τον άλλον, παρά μονάχα αν φοβάται.
Κανένας δεν έχει πρόθεση να πει ψέματα. Το κάνει μονάχα όταν ο ακροατής ,δεν μπορεί να ακούσει την αλήθεια.
Όλοι μας έχουμε ανάγκη να μιλάμε. Να μιλάμε για τον εαυτό μας για τις δυσκολίες που συναντάμε στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους και ίσως, με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Αυτό που ζητάμε είναι κάποιον να μας ακούσει.
Δίχως να μας κρίνει, δίχως να μας φωνάξει, μόνο να μας ακούσει.
Ας γίνουμε λοιπόν, οι ίδιοι, οι ενεργοί ακροατές των συντρόφων μας, των φίλων μας, των παιδιών μας.
Με διάθεση ανάλογη, αυτής, που ζητάμε από τους άλλους, για να μιλήσουμε και να μας ακούσουν.
Το σίγουρο είναι πως η ζωή μας θα αποκτήσει περισσότερο ενδιαφέρον και λιγότερη μοναξιά.
* H Πέλα Μπικάκη είναι κοινωνιολόγος - οικογενειακή σύμβουλος
