Ο αξέχαστος φίλος Guy Wagner

Του Ηρακλή Γαλανάκη

Είχα τη τύχη να γνωρίσω  μέσω της εργασίας μου ως υπεύθυνος γραφείου Τύπου της Μόνιμης Ελληνικής Αντιπροσωπείας στο Στρασβούργο και της ελληνικής  Πρεσβείας μας στο Λουξεμβούργο, πολύτιμους φίλους με πολύ θετική προσφορά για την εικόνα  της χώρα μας στον κόσμο. Ενας απ'αυτούς ήταν και ο κ. Guy Wagner. Καθηγητής φιλολογίας, συγγραφέας, μεταφραστής, διευθυντής θεάτρου , δημοσιογράφος. Δημιουργός του καλοκαιρινού ελεύθερου πανεπιστημίου τεχνών και επαγγελμάτων του Λουξεμβούργου. Μελετητής ευρωπαίων μεγάλων συνθετών, συντάκτης της πρώτης βιογραφίας στα γερμανικά του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και στα ελληνικά ''Μίκης Θεοδωράκης: Μια ζωή γιατην Ελλάδα''. Δημιουργός και διαχειριστής της τρίγλωσσης ιστοσελίδας αφιερωμένης στη ζωή και στο έργο του  μεγάλου Ελληνα συνθέτη. Παραγωγός εκπομπής στο δημόσιο πολιτιστικό ραδιόφωνο της φίλης χώρας και δημιουργός του πολιτιστικού ένθετου Kulturissimo, της καθημερινής εφημερίδας Tageblatt, εβδομαδιαίου τότε που συνεχίζει ως μηνιαίο η σύζυγός του, μεταξύ άλλων. Ο ανιδιοτελής αυτός φίλος έφευγε από τη ζωή σαν σήμερα 17 του Μάη αφού πάλεψε για 10 χρόνια με μια βαριά και ανίκητη , όπως αποδείχθηκε, αρώστεια. 

Στο Kulturissimo δεν αναφερόταν μόνο στη ζωή και στο έργο του Μίκη Θεοδωράκη αλλά και σε όλη την αξιοπρόσεκτη πολιτιστική δημιουργία της χώρας μας. Κι όταν αυτή η προβολή γίνεται από ξένους ανεξάρτητους δημοσιογράφους ή φορείς, η επίδρασή της είναι πολύ μεγαλύτερη και αποδεκτή  από όταν γίνεται από επίσημους κρατικούς φορείς.  Πιστός και σταθερός πάντα σύντροφός του ήταν η αγγλικής καταγωγής σύζυγός του Ariel Parker-Wagner μεταφράστρια στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που εδρεύει στο Λουξεμβούργο.

Η κυρία Αριέλ Πάρκερ-Βάγκνερ συνεχίζει να τιμά το σύζυγό της και τον Μίκη Θεοδωράκη, λαμβάνοντας την πρωτοβουλία με την ευκαιρία των 100 χρόνων από τη γέννηση του, σε συνεργασία με άλλους ελληνικούς ή φιλελληνικούς φορείς του Λουξεμβούργου για τη διοργάνωση  μια μεγάλης μουσικής εκδήλωσης στο κέντρο της ευρωπαϊκής πρωτεύουσας στις 11 του ερχόμενου Ιούνη.

Ηταν τέτοια και τόση η εκτίμηση του Μίκη Θεοδωράκη στον Γκυ Βάγνερ που όταν πέθανε έγραψε  τα εξής που αξίζει να μοιραστούμε.'

''Αγαπητέ μου Φίλε

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι με άφησες για πάντα.  Εσύ που με την αγάπη και τη φιλία σου ήσουν το πιο πολύτιμο στήριγμα μου από τη στιγμή που σε γνώρισα, περίπου 43 χρόνια πριν, μέχρι τη στιγμή που σε χάνω για πάντα.

Είμαι ευγνώμων που πιστέψατε  στη μουσική και στη δουλειά μου, συχνά μόνος ενάντια σε όλους τους άλλους, και με υποστηρίξατε στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου. Τόσο πολύ που σε κάποια σημεία ένιωσα ότι πρέπει να συνεχίσω να προχωράω έστω και για οτιδήποτε άλλο τουλάχιστον για να δικαιολογήσω τον αγώνα σου και να σου δώσω χαρά. 

Αλλά δεν είναι μόνο η ισχυρή σου διάνοια, η βαθιά  μάθηση και η ατσάλινη θέλησή σου, που σε ξεχωρίζουν από τους άλλους ανθρώπους, ήταν πάνω απ'όλα η μοναδική αρχοντιά της ψυχής σου και η ακεραιότητα του χαρακτήρα σου.

Ησουν ένα ασυμβίβαστο άτομο και ένα άτομο με ακεραιότητα: μεγάλες αρετές, σπάνιες στη σκοτεινή μας εποχή. Αρετές που με φώτισαν και με καθοδηγησαν στα δύσκολα μονοπάτια της ζωής μου. 

Πόσο ευχαριστημένος, πόσο ευλογημένος ήμουν, αγαπητέ μου φίλε, που σε γνώρισα και ήμουν κοντά σου  και στην πιστή, άξια και πολύτιμη σύντροφό σου την αγαπητή μας Αριέλ

Και τώρα έφυγες και με άφησες μόνο, χωρίς την πολύτιμη αγάπη σου, την ακλόνητη πίστη σου, που ίσως ήταν μερικά από τα πιο πολύτιμα δώρα  που μου έδωσε η ζωή.

Τώρα σε βλέπω και σε αγκαλιάζω, έστω κι από μακριά, για τελευταία φορά. Αλλά πρέπει να ξέρεις πως στο μακρινό σου ταξίδι, ο αγαπημένος σου φίλος Μίκης θα είναι πάντα μαζί σου. Η  μεγάλη μου αγάπη, η ευγνωμοσύνη μου, ο βαθύς σεβασμός μου, οι σκέψεις μου, οι ευχαριστίες μου, και πάνω απ΄'ολα η Μουσική μου, που τόσο αγαπησατε και πιστέψατε θα σε συντροφεύουν για πάντα.

Αντίο αγαπημένε μου φίλε
Μίκης Θεοδωράκης .''

Κι ο Γκυ Βάγκνερ είχε ζητήσει στην κηδεία του να τον αποχαιρετήσουν με το “ Της αγάπη αίματα”του Μίκη Θεοδωράκη. Ο αείμνηστος και ανιδιοτελής φίλος μας μου είχε αναθέσει να τον εκπροσωπήσω στο συνέδριο “  Μίκης Θεοδωράκης. Ο άνθρωπος, ο δημιουργός, ο μουσικός, ο πολιτικός , ο κρητικός, ο Οικουμενικός” που έγινε στα Χανιά το 2005 και να διαβάσω το κείμενό του που κατέληξε με τη φράση ''Η φιλία του Θεοδωράκη είναι ένα από τα πολυτιμότερα δώρα που μου έχει δώσει η ζωή, και το γεγονός ότι μου αφιέρωσε την τελευταία του παρτιτούρα, την μουσική για τη «Μήδεια», αποτελεί απτή απόδειξη αυτής της φιλίας. Η ευγνωμοσύνη μου είναι τόσο απέραντη, όσο και το βάθος αυτής της φιλίας. ''

Η χώρα μας των 11 εκατομμυρίων κατοίκων σε ένα πλανήτη των πάνω από 7 δισεκατομμύρια δεν θα είναι ποτέ μια χώρα με μια αχανή έκταση και ένα τεράστιο πληθυσμό. Κερδίζει όμως όταν παραμένει μια τεράστια πνευματική δύναμη μέσα από τα έργα προσωπικοτήτων όπως ο  Οδυσσέας Ελύτης, ο Νίκος Καζαντζάκης, η Μελίνα Μερκούρη,ο Μίκης Θεοδωράκης και άλλοι που χαίρουν της εκτίμησης και της αναγνώρισης μεγάλων ανδρών των Γραμμάτων και των Τεχνών  όπως του Γκυ Βάγκνερ, για την προσφορά της σύγχρονης Ελλάδας στο πανανθρώπινο πολιτιστικό γίγνεσθαι.

Γι'αυτό πρέπει να  τους θυμόμαστε  και να τους τιμούμε για να διατηρούμε αφ'ενός την αυτοεκτίμηση ως λαός, και αφ'ετέρου να έχομε την πολύτιμη εκτίμηση και τη στήριξη των άλλων συναθρώπων μας όπου Γης.