Του Κώστα Α. Μπογδανίδη
Από νεαρός θυμάμαι να λένε οι παλιότεροι και σοφότεροι ημών, ότι «ο Μάιος είναι δύσκολος μήνας, όλα και όλοι ξεφεύγουν, οι άνθρωποι δεν ελέγχουν τον εαυτό τους, δεν ελέγχονται»! Το έλεγαν εμπειρικά, είχαν προσέξει ότι κάτι γίνεται αυτό τον μήνα, την Άνοιξη που η φύση οργιάζει για να καλωσορίσει το Καλοκαίρι. Τότε κάποιοι άνθρωποι δεν αντέχουν την έκρηξη των ορμονών , ίσως και το φως. Εκεί που οι περισσότεροι- ας τους πούμε «κανονικούς»- βλέπουν μια μαγεία, ένα θεϊκό άγγιγμα κάθε μέρα που ξημερώνει, εκείνοι που κουβαλούν τον δικό τους σταυρό ζουν ένα μαρτύριο. Θολώνει το μυαλό, μαυρίζει η ψυχή τους. Βιώνουν ως εφιάλτη την παράσταση που δίνει η φύση, όπως ζουν δραματικά κάθε αντίστοιχο λεπτό τις μέρες των γιορτών, τις Κυριακές, τα Χριστούγεννα…Το πιο απλό πράγμα, μια χρονική σύμβαση, όπως το βράδυ της Κυριακής, το πρωί της Δευτέρας μπορεί να αποτελέσουν τη θρυαλλίδα για να σβήσει η λιακάδα στο θολωμένο μυαλό ενός ευαίσθητου ανθρώπου.
Όλο αυτό ήρθε να επιβεβαιωθεί κι επιστημονικά. Το διαβάζαμε και από ειδικούς, ψυχολόγους, ψυχιάτρους, ανθρώπους που έχουν κατακτήσει ένα σημαντικό μέρος της γνώσης για το πως δουλεύει το μυαλό, η ψυχή, τα συναισθήματα, οι ορμόνες.
Πρόσφατα μας το έλεγε και ένας εγκληματολόγος: Ετοιμαζόμαστε τον Μάιο και τον Ιούνιο για ένα δύσκολο διάστημα. Συμβαίνουν στατιστικά τα περισσότερα ζόρικα εγκλήματα, οι αυτοχειρίες, οι απονενοημένες πράξεις απελπισμένων ανθρώπων.
Δεν γνωρίζω κατά πόσο ισχύουν αυτά τα στατιστικά δεδομένα, αλλά για να το λένε όσοι γνωρίζουν και βλέποντας τι συμβαίνει στο πρώτο ήμισυ του μήνα μάλλον δύσκολα θα είναι και τις επόμενες εβδομάδες. Με δεδομένο μάλιστα ότι η πανδημία άφησε σκληρό το αποτύπωμά της στην κοινωνία τότε πρέπει να ανησυχούμε διπλά.
Τι κάνουμε μπρος σε όλα αυτά; Υπάρχουν λύσεις; Έχουμε απαντήσεις;
Στην εγκληματικότητα ίσως δεν υπάρχει μαγικό ραβδάκι. Θέλει προσοχή από όλους μας, συνεχή και σωστή αστυνόμευση, να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά. Να είμαστε σε εγρήγορση και ο…Θεός βοηθός. Ο κόσμος είναι πια περίπλοκος, πιο μικρός και πιο επικίνδυνος. Με το δεδομένο μάλιστα ότι οι ποινές «καθορίζονται» σαφώς από πιο επιεικείς αποφάσεις, λόγω του νομικού πολιτισμού που σωστά έχουμε κατακτήσει, ελλοχεύει μεγαλύτερος κίνδυνος.
Εκεί όμως που κάποιος δεν μπορεί να διαχειριστεί τον συναισθηματικό και ψυχικό του κόσμο πώς αντιδρούμε; Στις περιπτώσεις που θολώνει το μυαλό, που η κατάθλιψη κερδίζει κατά κράτος μπορούμε να έχουμε θετική επίδραση; Ναι, λέει η επιστήμη! Έχει προχωρήσει τόσο η ιατρική, η έρευνα, η τεχνολογία που στις περισσότερες περιπτώσεις των ψυχικών παθήσεων δίνουν λύσεις! ΜΕ διάφορους τρόπους. Διαβάζοντας μάλιστα και τα όσα είπε χθες στην «ΠΑΤΡΙΣ» η διευθύντρια της ψυχιατρικής κλινικής κ.Μπάστα η επιστήμη μπορεί να βοηθήσει αρκεί να έχουμε ανοιχτό μυαλό, να μην ενδώσουμε στα ταμπού που υπάρχουν ακόμη στην κοινωνία. Να δούμε τον δικό μας άνθρωπο, τον συγγενή μας, τον φίλο με άλλο μάτι. Να μην βλέπουμε αυτό που θέλουμε εμείς να δούμε, αλλά ό,τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Μόνο τότε και έτσι θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε πραγματικά και να αποφύγουμε κάποια στιγμή να πέσουμε από τα σύννεφα. Για να μην φτάσουμε στο σημείο να καταλάβουμε, όταν πλέον είναι αργά, πως «οι Δευτέρες είναι μια χαρά. Αυτό που είναι χάλια είναι η ζωή μας».
δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
Δείτε επίσης:
Μάιος της Άνοιξης και... των αυτοκτονιών - 4 σε μια εβδομάδα στην Κρήτη
Γλυκά Νερά: «Ξεσκονίζουν» τον Γεωργιανό που συνελήφθη
Το τελευταίο τηλεφώνημα και ο σπαραγμός της μάνας: Ασύλληπτα δράματα πίσω από τις αυτοκτονίες
Τρίτη αυτοκτονία μέσα σε ένα 24ωρο! 28χρονος φοιτητής έδωσε τέλος στη ζωή του
