Του Δεκανέα Αλλαγής
Φτάσαμε πάλι στα άκρα, όπως συνηθίζουμε συχνά στην Κρήτη (Δείτε ΕΔΩ)!
Από τη μια το απόλυτο ζώο από τα Κουνουπιδιανά. Ο βασανιστής, η ανώμαλη ψυχή, μια περίπτωση ψυχοπαθή. Ένας απίθανος τύπος, μια καρικατούρα ανθρώπου, που στιγμάτισε ένα ολόκληρο χωριό και μια μικρή κοινωνία
Ο καλός ( υποτίθεται, αν και συνήθως όσοι βγάζουν το σκοταδόψυχο εσωτερικό τους κόσμο στα ζώα, το κάνουν κι αλλού) οικογενειάρχης που βγάζει την προβιά του σε ένα απροστάτευτο οργανισμό που ένιωσε την κακοποίηση και τον απίστευτο πόνο.
Σαν θρασύδειλος, όταν κατάλαβε το μέγεθος του εγκλήματος του, πήρε το σκύλο παραμάσχαλα και μαζί με το Γερμανό τουρίστα, πήγαν στο κτηνιατρείο, φοβούμενος τα χειρότερα. Όχι για το άτυχο ζώο, αλλά για εκείνα που καταλάβαινε πως θα συμβούν στον ίδιο. Κι έπειτα έγινε καπνός!
Από την άλλη, ο κτηνίατρος Κώστας Τερεζάκης. Ο άνθρωπος- επιστήμονας - πρότυπο. Εκείνος που έφερε πίσω στη ζωή , το άτυχο ζώο. Που δεν λογάριασε χρόνο, που δεν κοστολόγησε τη δουλειά του, το έκανε αφιλοκερδώς, που έδωσε και την ψυχή του για ένα πονεμένο τετράποδο. Που έδειξε πως σε αυτόν τον τόπο δεν μεγαλώνουν μόνο τέρατα ( που είναι λίγα μα οι πράξεις τους κραυγάζουν τόσο, ώστε να καταπακιάζουν, όλους εμάς τους υπόλοιπους) μα και... Άντρες.
Που ξέρουν να σέβονται, να προσφέρουν ανιδιοτελώς και να τιμούν τη ράτσα και τα παντελόνια τους! Και που προσπαθούν να σώσουν την τιμή αυτού του νησιού, που την αμαυρώνουν κάτι τομάρια σαν εκείνο τον αποκρουστικό συμπατριώτη του. Αυτοί οι δυο ζουν στην ίδια περίπου περιοχή. Υπάρχουν στον ίδιο κόσμο, αλλά δεν συνυπάρχουν.
Όσο εμείς οι υπόλοιποι κάνουμε πως δεν βλέπουμε τους πρώτους, τόσο θα απογοητεύουμε τους δεύτερους. Όσο ο ωχαδελφισμός και η απάθεια μας, για το τέρας της διπλανής πόρτας, επαφίεται στον τυχαίο Γερμανό τουρίστα, που δεν έκλεισε τα μάτια κι έφτασε ως την πόρτα του βασανιστή, τόσο οι πραγματικοί λεβέντες Κρητικοί θα νιώθουν ξένοι στον τόπο τους.
Και τότε δεν θα μας ξυπνάνε από την αδράνεια και την ανοχή μας, ούτε οι κραυγές των πίτμπουλ που θα φωνάζουν !
