Του Μανώλη Πλουμάκη
35% τηλεθέαση το παιχνίδι της κλειδαρότρυπας! Κι όμως είναι αλήθεια! 35%!Σε πιάνει τρόμος να σκέφτεσαι ότι οι άνθρωποι, -Κρήτες και μη- στην κλειστή ακόμα κοινωνία που ζούμε, δεν είναι ελεύθεροι.Προσπαθούν να διαχειριστούν τις φυλακές τους, την άδεια ζωή τους, τα πάθη τους που εμμένουν αμείλικτα να κρούουν την πόρτα της ψυχής τους, ενίοτε δε και μεπρομετωπίδα το σακατεμένο Χριστό οι "χριστιανοί" χωριανοί - γονείς - σύζυγοι - συγγενείς, "προσπαθούν" να "βοηθήσουν" τους "καημένους" που "παραστρατούν". Αυτή είναι η παιδεία μας.Αυτή μας δώσανε, αυτήν επιλέξαμε..Και βλέπεις νέα παιδιά -που δεν έχουν γεύση του κόσμου- να φωτογραφίζονται στα social με μαγκούρες και πιστόλια, κι ένα νταηλίκι ακατανόητο, σε αφιλόξενους τόπους.Και βλέπεις νέους ανθρώπους – λίγο πριν την κατάρρευση- να έρχονται στην εκκλησία και να σου εξομολογούντε ότι είμαι gay αλλά δεν τόλμησα ποτέ αφού θα με κρεμούσε απ' το ταβάνι ο πατέρας μου.Και βλέπεις κορίτσια, πραγματικούς αγγέλους να προχωρούν -εν μέσω εφηβείας-σε συνοικέσια, αφήνοντας σπουδές και κάθε επιθυμία για εξέλιξη.Άνθρωποι με τάλαντα -χαμένα- στην πολύ συνάφεια του κόσμου και της κοινωνίας που ζουν. Άνθρωποι με μια απίστευτη έλλειψη προσωπικότητας.Εκπλήσσεστε που ένας συμμετέχων στο σόου νομιμοποιεί ηθικά τον βιασμό;Μα ο ίδιος είναι θύμα βιασμού. Ο άνθρωπος αυτός προβάλει τη νοοτροπία που τον εξέθρεψε!
Προσωπικά ενοχλούμε περισσότερο μ' εκείνους που εθελοτυφλούν παρά για τον θύτη, για την έλλειψη πολιτισμού, το φθόνο και την αγένεια παρά για την οποιαδήποτε ιδιαιτερότητα του καθενός.Και στην τελική ποιος φταίει που κατηγορείται το νησί για ακόμα μια φορά, αυτοί που γελούν μαζί μας, ή αυτοί που γίνονται το αστείο!Εμείς δεν ήμαστε που μαθαίνουμε τα παιδιά μας ως “φυσική εικόνα” να κυκλοφορούν σε δρόμους γεμάτους σκουπίδια;Εμείς δεν ζούμε σε χωριά που μοιάζουν -και είναι- τριτοκοσμικά;Που οδηγούμε με τη νοοτροπία του μαύρου πουκαμίσου;Που εθελοτυφλούμε μπροστά στις πραγματικές ανάγκες των μελών της οικογένειάς μας, θυσιάζοντας ψυχές -κυρίως των παιδιών μας- στις επιταγές της κοινωνίας;Που καταναλώνουμε τεράστιες ποσότητες αλκοόλ -τέλειο το πρότυπο- για να ξεχνούμε τις “φυλακές μας”;Φεύγοντας απ' τη παραλία χτες στην οποία ήμουν με φίλους, σταμάτησα σε μια βρύση στο επόμενο χωριό, ώστε να ξεπλύνω λίγο τα πόδια μου απ' την άμμο. Εεεε.. σε χρόνο μηδέν κοίταζαν “αδιάκριτα” κοριτσάκια από μια αυλή και από ένα δυο παράθυρα.. και κάτι γιαγιάδες σχολίαζαν απ τα πεζούλια..Κι εσείς θέλετε να πιστεύετε ότι ο κρητικός με τέτοια ευκαιρία προβολής δεν θα κορυφώσει τις υπερβολές.Ω..! βάθος υποκρισίας... δυσθεώρητο.Ακόμα και πάνω στις πλάτες των παιδιών μας, τα οποία καθιστούμε παιδιά με ανύπαρκτη βούληση, παιδιά κακομαθημένα, οργανώνουμε τη ζωή μας.. για να αποφύγουμε το προσωπικό κόστος... τη συνειδητοποίηση.Oι παλιοί κουζουλοί των χωριών δεν έβλαψαν κανέναν. Ήταν καλοί κι αγαθοί άνθρωποι, που άνοιγαν την καρδιά τους κι ας τους κορόιδευαν..
Οι σημερινοί κουζουλοί είναι τοξικοί και επικίνδυνοι. Άνθρωποι που "καβάλησαν το καλάμι" με υπαιτιότητα κυρίως της κρητικής μάνας (θα γράψω σε άλλη ανάρτηση), η οποία στην παραδοσιακή κοινωνία που ζει μπερδεμένη όμως απ' την νεωτερική περίοδο, δεν δίνει στα παιδιά την απόλυτη αγάπη που χρειάζονται με αποτέλεσμα να μένουν με ένα κενό, το οποίο σπεύδουν να το γεμίσουν με αυτο-προβολή, sex και επιθετικότητα.Στη Χριστιανική Κρήτη των "διαλυμένων ψυχικά οικογενειών" ας αρχίσουμε να κοιτάμε ο ένας τον άλλο στα μάτια. Τα μάτια που έμαθαν να κρύβονται. Που κοιτούνπλάγια.Τα μάτια που πονάνε, που διστάζουν, που φοβούνται, που χαίρονται αναζητώντας την αλήθεια. Που βρίσκουν την αποδοχή.Να βγούμε απ το τρυπά κι του "σωστού" και του "λάθους", του πρέπει, του φαίνεσθαι.Να δούμε τις ανάγκες μας, που πεισματικά ξεχνάμε.Για να γίνουμε ελεύθεροι.Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί ή έστω να αμβλυνθεί μόνο με Παιδεία.
