της Μαρίας Λιονάκη
Ο Ιούλιος είναι ο έβδομος μήνας του χρόνου ή αλλιώς επτά χρονών παιδί. Που τώρα το καλοκαίρι ξεκουράζεται. Αυτός, η δασκάλα του η έρμη, το θρανίο του, το ταλαιπωρημένο, η αίθουσα η σχολική, που είχε από τόσες δονήσεις κουνηθεί. Όλη η εκπαίδευση το καλοκαίρι ξεκουράζεται. Ανελλιπώς και αναγκαίως. Για να μην υπάρξουν χειρότερα, μεγαλύτεροι σεισμοί, δυνατότεροι μετασεισμοί. Ανασυντάσσει δυνάμεις για να επανέλθει δριμύτερη. Σε όλα τα επίπεδα, σε όλες τις βαθμίδες. Πρώτα ο Θεός, όταν θα επιστρέψουν άπαντες, κατά το ένατο παιδί του χρόνου, όλα θα έχουν ανανεωθεί, εξελιχθεί. Ακόμα και οι δικαιολογίες για άγραφες ασκήσεις, οι μέθοδοι παρενόχλησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ο παππούς θα αρρωστήσει για άλλη μια φορά πριν το διαγώνισμα, για να μην αρρωστήσει ο βαθμός. Από συστάσεως κόσμου οι μαθητές αγαπούν το διάλειμμα, την εκδρομή και το δάσκαλο. Όταν λείπει.
Ο Ιούλιος είναι ο μήνας που για άλλη μια φορά επαλήθευσε τα γυναικεία και τα ανδρικά στερεότυπα. Η γυναίκα, πέρα από την επαγγελματική της απασχόληση είναι επιφορτισμένη και αυτό το μήνα , όπως όλους τους άλλους με την καθαριότητα του σπιτιού. Πλένει, ξεσκονίζει, σκουπίζει, καθαρίζει και την επόμενη μέρα πάλι απ’ την αρχή. Πλένει, ξεσκονίζει, σκουπίζει, καθαρίζει το σπίτι, αλλά αυτό, το αφιλότιμο, το αναίσθητο, το άκαρδο τον ακαθάριστο έχει. Δε σταθεροποιείται κάπου, έτσι καθαρό, κανένα μήνα να διατηρηθεί. Χωρίς στην επόμενη τάξη να προβιβαστεί. Έτσι είναι πολύ φυσικό να της προκαλούνται νεύρα, εκνευρισμός. Ένας συγκρατημένος ή μη, αόρατος ή ορατός, ολοφάνερος, βγάζει μάτι εκνευρισμός. Ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί η κατάσταση. Συνεπικουρούμενης της ζέστης βεβαίως βεβαίως. Και των ανύπαρκτων διακοπών.
Ο Ιούλιος είναι ο μήνας που για άλλη μια φορά επαλήθευσε τα γυναικεία και τα ανδρικά στερεότυπα. Ο άνδρας από συστάσεως κόσμου, αθλήματος, mundial βλέπει ποδόσφαιρο. Θαυμάσιες εικόνες για άλλη μια φορά εκτυλίχθηκαν στα σπίτια με την τηλεόραση να κραυγάζει, σαν αθώος στο δικαστήριο το δίκιο του, τα τηλεκοντρόλ να είναι προέκταση των ανδρικών χεριών και τα κουτάκια της μπύρας να κάνουν τραμπάλα πάνω στα μαξιλαράκια του καναπέ. Τα πλυμένα. Σαν επτάχρονα παιδιά, συνομήλικα του Ιουλίου σε παιδική χαρά. Αυτό που κάθε άντρας φαντάζεται ότι, αν ήταν στον αγωνιστικό χώρο, στο συγκεκριμένο αγώνα, στη συγκεκριμένη φάση θα έπαιζε καλύτερα απ’ το συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή ξεπερνάει το γυναικείο φύλο. Αυτό που κάθε άντρας φωνάζει όταν μπαίνει το γκολ, λες και η εφορία του έδωσε αντί να του πάρει, λες και καταργήθηκε ο ΕΝΦΙΑ κι οι φόροι θα γίνουν επιδόματα, παροχές επίσης. Αυτό που κάθε άντρας φωνάζει τόσο δυνατά, όταν μπαίνει το γκολ και ξυπνάει το παιδί της γειτόνισσας δυο τετράγωνα παρακάτω δεν μπορεί απ’ το γυναικείο φύλο να κατανοηθεί.
Ο Ιούλιος είναι ο μήνας που για άλλη μια φορά επαλήθευσε τα ανδρικά και τα γυναικεία στερεότυπα. Έτσι για άλλη μια εκπτωτική περίοδο οι γυναίκες έχουν ξεχυθεί στην αγορά. Τελούν σπονδή στη γυναικεία φιλαρέσκεια, προπονούνται στο δικό τους αγαπημένο σπορ, το shopping therapy. Σε ένα, δύο, τρία, πολλά ημίχρονα. Με παράταση. Ψωνίζουν απτόητες. Λες και δεν υπάρχει αύριο. Λες και η εφορία τους έδωσε, αντί να τους πάρει, λες και καταργήθηκε ο ΕΝΦΙΑ κι οι φόροι θα γίνουν επιδόματα, παροχές. Ρούχα, παπούτσια, τσάντες, αξεσουάρ όλα γυαλιστερά, δελεαστικά, δοκιμάζονται, καθρεπτίζονται και υιοθετούνται . Σε ένα σπορ που ανεβάζει την ψυχολογία και εξισορροπεί όμορφα , άλλα άγχη και ταλαιπωρίες.
Το καλοκαίρι, η ωραιότερη εποχή του χρόνου είναι στα μισά του ταξιδιού του, αρμενίζει μεσοπέλαγα. Με στερεότυπη τη διάθεση για ταξίδι, ξεκούραση, φυγή. Και μπορεί τις προηγούμενες μέρες ο θεός Αίολος να ανέτρεψε το καλοκαιρινό σκηνικό εξαπολύοντας ανέμους, μετατρέποντας σε αίολες τις προσδοκίες για ήρεμες θάλασσες , αλλά το δεύτερο ημίχρονο έχει ήδη αρχίσει, εγκαινιαστεί και προμηνύεται καλύτερο, φέρνει νηνεμία . Η ελπίδα για διακοπές, όμορφες αποδράσεις ξαναγεννιέται. Σαν γλάρος άσπρος ξανοίγεται στην αστραφτερή, γαλάζια θάλασσα, ενώ ο ήλιος ολόλαμπρος, κυρίαρχος εποχής, βασιλεύει στον ουρανό. Σαν πεταλούδα με πλουμιστά φτερά χορεύει σε ολάνθιστο κήπο. Σαν αγιόκλημα μοσχοβολάει. Μια παρέα τζιτζικιών βροντοφωνάζει μέσα στο μεσημέρι τη χαρά της ζωής.
