του ΤΙΤΟΥ ΤΑΓΑΡΑΚΗ*
Το 1983 ήταν η χρονιά των μεγάλων αλλαγών για τη χώρα μας. Η τότε κυβέρνηση γνώριζε τις ανάγκες του λαού της και ότι σχεδίασε ήταν απόρροια ώριμης σκέψης και πάντοτε είχε το ανάλογο λαϊκό έρεισμα, ακριβώς γιατί ενεργούσε με μοναδικό της γνώμονα το συμφέρον του λαού, χωρίς να την ενδιαφέρουν τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και του πλούτου, ακριβώς γιατί δεν είχε εξαρτήσεις και δεσμεύσεις.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό, η μεταρρύθμιση στο χώρο της υγείας, με την καθιέρωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, παρά τις οργανωμένες αντιδράσεις πολλών κατεστημένων συντεχνιακών και πολιτικών δυνάμεων του τόπου, μεταξύ αυτών και της τότε αντιπολίτευσης (και νυν Κυβέρνησης) έγινε πράξη με τον Ν.1397/1983. Παρά τις παθογένειες και τις αγκυλώσεις του και παρά την ελάχιστη ή ανύπαρκτη πολλές φορές οικονομική στήριξη του, αποτέλεσε διαχρονικά το ασφαλές καταφύγιο του πολίτη στις δύσκολες στιγμές της ασθένειας, χωρίς να έχει την ανάγκη του κάθε κομματικού παράγοντα για την εισαγωγή του στο Νοσοκομείο. Εσπασε τις κοινωνικές ανισότητες, εισήγαγε την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση των γιατρών και κυρίως την καθολική δωρεά παροχή υπηρεσιών υγείας σε ολόκληρη την κοινωνία.
Η ΝΔ βεβαίως, όχι μόνο αντιτάχθηκε τότε στην δημιουργία του ΕΣΥ, αλλά, δέσμια των ιδεοληψιών της και των καιροσκόπων παραγόντων της, προ 30ετίας, επί θητείας Πατρός Μητσοτάκη, επεχείρησε ξανά την έμμεση ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ με την μετατροπή των εργασιακών σχέσεων των γιατρών σε μερικής απασχόλησης.
ΣΗΜΕΡΑ η κυβέρνηση της ΝΔ, ένα, δύο ή τρεις μήνες πριν από τις επικείμενες εκλογές??????, εν μέσω τρικυμιώδους περιβάλλοντος (λόγω σκανδάλων, υποκλοπών κλπ), χωρίς κανένα κοινωνικό διάλογο, όπως συνηθίζει να μας λέει και παρά τις ισχυρές κοινωνικές αντιδράσεις, αλλά και των φορέων της (δημόσιας και ιδιωτικής) υγείας, έτσι όπως φάνηκε από το προχθεσινό συλλαλητήριο και ακόμη παρά το γεγονός που απεδείχθη η αναγκαιότητα του, κατά την υγειονομική κρίση του covid-19, αφού αποτέλεσε τον μόνο πυλώνα αντιμετώπισης της δημόσιας υγείας, την στιγμή μάλιστα που ο ιδιωτικός τομέας «ένιπτε τας χείρας» του και αναλάμβανε μόνο non covid περιστατικά,
ΕΡΧΕΤΑΙ (πολύ πρόχειρα) να περάσει ένα νομοσχέδιο υψίστης σημασίας για τον πολίτη, κόντρα στο δημόσιο συμφέρον, με μόνο γνώμονα την νεοφιλελεύθερη αντίληψη για λιγότερο κράτος στην υγεία και γιγάντωση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και μάλιστα κάτω από την πίεση επιχειρηματικών-κερδοσκοπικών συμφερόντων, χωρίς να την ενδιαφέρει η υγεία ως κοινωνικό, αλλά ως εμπορικό αγαθό.
Πως είναι δυνατόν αλήθεια, ο γιατρός που ΠΧ θα χειρουργεί το πρωϊ στο νοσοκομείο να μπορεί το βράδυ στην ιδιωτική κλινική και το ΑΝΤΙΘΕΤΟ, με ποια δύναμη και κουράγιο, όταν χειρουργεί όλη τη νύκτα στην ιδιωτική κλινική , θα μπορεί να χειρουργήσει το επόμενο πρωϊ στο νοσοκομείο;;;
και εκτός αυτού, να έχει παράλληλα και τις αναγκαίες εφημερίες;;;;
Μήπως η όλη διαδικασία γίνεται για να ενισχύσει οικονομικά τους πράγματι ήρωες γιατρούς του ΕΣΥ, μετατρέποντας τους σε υπερήρωες ή μάλλον υπαρανθρώπους, αφού μόνο αυτοί μπορούν να αντέχουν αυτά τα ωράρια, αδιαφορώντας για το μέλλον του ΕΣΥ και επέκεινα του πολίτη??
που θα αναγκάζεται να πηγαίνει για νοσηλεία στην ιδιωτική κλινική, φυσικά με το αζημίωτο;;;;;Όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα και οι άλλοι ας πεθάνουν.
Μήπως δεν αυξάνει τους μισθούς των πράγματι ΚΑΚΟΠΛΗΡΩΜΕΝΩΝ γιατρών του ΕΣΥ και περιμένει τον λαό να «πληρώσει το μάρμαρο»???
ΑΡΑΓΕ δεν γίνεται κατανοητό πως, η ΙΔΕΟΛΗΠΤΙΚΗ ΕΜΜΟΝΗ της κυβέρνησης να περάσει ένα νομοσχέδιο πρόχειρο και αντιλαϊκό και μάλιστα παραμονές εκλογών, με σκοπό την διάλυση ουσιαστικά του ΕΣΥ, με βεβαιότητα προδιαγράφει την εναντίον της χαριστική βολή και οριστική καταδίκη;;;;;;;;;;;;;;; εκτός κι αν δεν την ενδιαφέρει.
*Επιτίμου Δικηγόρου π. Προέδρου Νομαρχιακού Συμβουλίου Ηρακλείου
