Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Κάπου το είχε πάρει το μάτι μου, δεν θυμάμαι που ακριβώς: Τη φωτιά μπορείς να την καταπολεμήσεις, τον καπνό όχι. Το ξαναθυμήθηκα τώρα που βλέπω ξανά την αιθάλη να σκεπάζει την Ελλάδα, τον ουρανό να γίνεται μαύρος και την ατμόσφαιρα παντού αποπνικτική. Που παρατηρώ τις ίδιες εικόνες καταστροφής όσων δασών έχουν απομείνει. Μαζί και ανθρώπινες ζωές. Πιο παλιά στην Ηλεία, πέρυσι στο Μάτι. Ρημάδι και οι περιουσίες, μια στις Βρύσες, φέτος στην Εύβοια...Αυτοί οι μικροί πνεύμονες της χώρας πια τσουρουφλίζονται, γίνονται στάχτη και αποκαϊδια λες και ακολουθούν τη μοίρα αυτής της χώρας που δεκαετίες τώρα…τραγουδά -ανάλογα με τα κέφια της- ή μοιρολογά πάνω στα ερείπια της. Και κυρίως με τα κέφια του ‘στρατηγού ανέμου’ που πάλι αυτός…έμπλεξε!
Ο άνεμος ή τα καλώδια της ΔΕΗ βάζουν τις φωτιές; Είναι εμπρηστές -καταπατητές ή κατάσκοποι που επιβουλεύονται τις ομορφιές μας και θέλουν να προκαλέσουν χάος; Ή απλώς …ηλίθιοι που πάνε Ιούλιο και Αύγουστο μήνα να κάψουν κάτι στην αυλή τους; Όλα μαζί και…τίποτα! Οι φωτιές συνήθως δεν μπαίνουν μόνες τους, ιδίως στις 3 τα ξημερώματα, σπάνια τις βάζουν ξένοι πράκτορες…το πιο συχνό φαινόμενο είναι η ανόητη δικαιολογία που ακούμε: «κατά λάθος την έβαλε»! Δηλαδή κανονικός εγκληματίας! Γιατί κάτι παραπάνω ήξερε ο υπουργός Εξωτερικών του Ναπολέοντα, ο Ταλεϋράνδος, που συμπύκνωσε σε μια φράση-κλασικό παράδειγμα παραδοξολογίας όλη την ουσία: «Μεγαλειότατε, είπε, αυτό που έγινε δεν είναι έγκλημα, είναι κάτι χειρότερο, είναι λάθος!».
Πώς αντιμετωπίζονται όλοι αυτοί οι σύγχρονοι Νέρωνες; Ξεκινούν μεν από άλλη αφετηρία, έχουν άλλο σκοπό και κίνητρο, αλλά όλοι καταλήγουν στο να μετατρέπουν μια περιοχή σε στάχτη και μπούρμπερη! Όταν προκληθεί το πυρ δεν αρκούν οι πυροσβεστικές, αεροσκάφη και οι μάνικες όλου του κόσμου ! Δεν τα βάζεις με τον Αίολο, δεν νικάς την ανάγκη του έλατου να καεί, την ανάγκη του ίδιου του δάσους να ανανεωθεί!
Και είναι πια κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος από την πρόληψη. Να μην μπει η φωτιά. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην ενημέρωση, την πληροφόρηση, την παιδεία. Αλλά και την προληπτική καταστολή. Δεν μπορεί σε κρίσιμες περιοχές να μην υπάρχει περιπολία όχι μόνο της Πυροσβεστικής που έτσι κι αλλιώς είναι στο κόκκινο αυτή την εποχή, αλλά και της Αστυνομίας, των πολιτών, ακόμη και του Στρατού για να μην πω κυρίως αυτού. Είναι η καλύτερη ίσως…άμυνα αυτή την εποχή, ο πιο ειρηνικός, ο πιο ιερός σκοπός να χρησιμοποιήσεις τις μονάδες της Άμυνας σου, ειδικά σε περιοχές που δεν εμπλέκονται σε άλλες «υπηρεσίες»!
Ο φόβος φυλάει τα έρμα και μόνο εάν τρομάξουν οι κατ’ επάγγελμα εμπρηστές ,όποιοι κι αν είναι αυτοί, μπορεί να υπάρξουν αποτελέσματα. Τρομοκρατήστε , λοιπόν, τους εμπρηστές ! Μην τους αφήσετε σε χλωρό κλαρί. Γιατί απλώς έχει αποδειχθεί ότι εάν αφεθούμε στο ...φιλότιμο αυτών των ανθρώπων, των σημερινών Ελλήνων, που βάζουν φωτιές...έστω και κατά "λάθος", ζήτω που καήκαμε!
ΥΓ: Το παν είναι να μην πυροδοτηθεί μια πυρκαγιά. «Ο άνθρωπος είναι το μόνο πλάσμα που τολμάει να ανάψει φωτιά και να ζήσει μαζί της. Ο λόγος: μόνο αυτός έμαθε πώς να τη σβήνει», έλεγε ένας Αμερικάνος ποιητής. Τώρα ούτε αυτό το ξέρει. Ο Έλληνας τουλάχιστον.
