Του Αντώνη Παντινάκη
“Γιε μου πού πας; Μάνα, θα πάω... ταξίδι!”
Η απάντηση απροσδιόριστη, ο διάλογος υποθετικός (αλλά διόλου εξωπραγματικός!), με όλο το συμπάθιο για την παράφραση (και την προσαρμογή τους στις ανάγκες της περίστασης!) των στίχων του ποιήματος του Νίκου Καββαδία “Οι 7 νάνοι στο ss Cyrenia”, που μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος.
Η ερώτηση παραμένει ίδια τα τελευταία χρόνια, ο προορισμός μόνο αλλάζει: Νεπάλ την πρώτη φορά, τον Φλεβάρη του 2018, Τανζανία πέρσι κι εφέτος... τέτοιο (περίπου) καιρό!
Η αγωνία που θα έχει σε λίγες ημέρες η κ. Δήμητρα θα είναι... διπλή: Διότι δεν της έφτανε που ο ένας της γιος βγήκε ΑΤΑΧΤΟΣ... κι ακτιβιστής, στη δεύτερη φιλανθρωπική επίσκεψη του Σαράντη στην χωριό Gongo θα τον ακολουθήσει και ο μικρότερος αδελφός του, ο Βαγγέλης!
Το τρίτο μέλος των Backpackbrothers, ο χαριτωμένος σκύλος των αδελφών Σιμάκη, ο Πάρης, θα μείνει πίσω: Θα ήθελε πολύ να έχει... ανθρώπινη φωνή για να τους ζητήσει να τον πάρουν κι εκείνον μαζί τους · τις προθέσεις του όμως τις δείχνει με τον δικό του χαριτωμένο τρόπο! Ίσως την επόμενη φορά...
Ο Σαράντης και ο Βαγγέλης ετοιμάζονται να λάβουν μέρος στην εφετινή αποστολή του οργανισμού Wheeling2help στην αφρικανική χώρα, για τη δημιουργία ενός Κέντρου Βιώσιμης Γεωργίας. Παράλληλα, οργανώνουν και το δικό τους project ως Backpackbrothers: Στόχος τους, η συγκέντρωση γραφικής ύλης και η αγορά σχολικών βιβλίων για τα παιδιά του χωριού Gongo.
Πριν φύγουν, βάζουμε στοίχημα πώς η κ. Δήμητρα θα τους ζητήσει να πάρουν μαζί τους... ζακέτα· αν και (φαινομενικά) δεν θα την έχουν ιδιαίτερη ανάγκη, καθότι οι θερμοκρασίες στην Τανζανία είναι υψηλές, ο Σαράντης και ο Βαγγέλης θα ανοίξουν... χώρο στις αποσκευές τους! Θα κάνουν το χατήρι στην μητέρα τους, που εν τέλει ίσως κάτι παραπάνω να ξέρει έχοντας ενεργοποιήσει το ένστικτο και τη διαίσθησή της, μια και το τροπικό κλίμα που θα συναντήσουν εκεί τα βλαστάρια της δημιουργεί απρόβλεπτες καιρικές... συνθήκες! (μία βρέχει, μία λιάζει!). Η (υπερπροστατευτική) Ελληνίδα μάνα στο τέλος πάντα δικαιώνεται!
Η κ. Δήμητρα θα δώσει την ευχή της στους γιους της, όπως και ο πατέρας τους ο κ. Πασχάλης και μ’ ένα μελαγχολικό γάβγισμα, ο πιο πιστός τους φίλος/αδελφός την τελευταία εξαετία, ο Πάρης θα τους γνέψει... “εις το επανιδείν”!
Τα αδέλφια Σιμάκη θα μπουν στο αεροπλάνο στις 6 Νοέμβρη. Για 18 ώρες θα είναι στον... αέρα και το απόγευμα της 7ης Νοεμβρίου θα προσγειωθούν στην Τανζανία, κάνοντας νωρίτερα ενδιάμεσες στάσεις στην Αθήνα, στη Ντόχα και στο Κιλιμάντζαρο!
Μετά από δύο περίπου εβδομάδες θα επιστρέψουν με το καλό στο Ηράκλειο!
Ο καιρός περνάει γρήγορα (καλώς ή κακώς) και ήδη ξεκίνησε να μετράει αντίστροφα!
“Φαντάσου ότι ο Βαγγέλης ήθελε να με ακολουθήσει και στα άλλα ταξίδια: Στο Νεπάλ και στην Τανζανία. Επειδή όμως την μία η φορά είχε φοιτητικές υποχρεώσεις και την άλλη στρατιωτικές, δεν μπόρεσε να έρθει”, αποκαλύπτει στο Cretalive ο Σαράντης.
Ο Βαγγέλης του... φύτρωσε την ιδέα “να κάνουμε ένα ταξίδι μαζί”, όταν τον χαρακτήρισε “σύγχρονο ήρωα”, στην πρώτη του αποστολή στο Νεπάλ. Ήταν απλά ένα μήνυμα στήριξης, μία αυθόρμητη εκδήλωση αγάπης και θαυμασμού στον μεγάλο του αδελφό!
“Βασικά όσον αφορά τα ταξίδια, νομίζω ότι εγώ ήμουν αυτός επηρέασα τον Σαράντη. Γενικά έχω ταξιδέψει αρκετά αλλά μόνο εντός Ευρώπης, έχω δει αρκετά πράγματα, άλλαξα προς το καλύτερο, αναθεώρησα αρκετά πράγματα που είχα στο μυαλό μου παλαιότερα. Τα ταξίδια αλλάζουν τους ανθρώπους. Το έχω καταλάβει κι ο ίδιος με εμένα”, μας εξομολογείται ο Βαγγέλης.
Την Τανζανία την έχει πλάσει στο μυαλό του μέσα από τις περιγραφές του Σαράντη: “Έχω καταλάβει λίγο πολύ πώς είναι η κατάσταση εκεί, αλλά δεν μπορώ να έχω ακριβή εικόνα εάν δεν πάω να τα δω όλα αυτά κι εγώ ο ίδιος από κοντά”.
Ο μεγάλος του αδελφός και ιδρυτής των ΑΤΑΧΤΩΝ αναλαμβάνει (από τώρα) τον ευχάριστο ρόλο του... ξεναγού: “Οι συνθήκες σε σχέση με το Νεπάλ είναι διαφορετικές. Αλλά θα μένουμε μέσα στη ζούγκλα, μέσα στο τροπικό δάσος, σε μεγάλες σκηνές. Με βρόχινο νερό θα κάνουμε το μπανάκι μας, σε τουαλέτες κομποστοποίησης θα πηγαίνουμε. Όλα μέσα στη φύση. Ένα... εναλλακτικό Survivor, όπως είχες γράψει κάποτε. Πίστεψέ με όμως, αξίζει. Είναι μεγάλη η διάθεσή μας.
Ο Βαγγέλης δεν το έχει ζήσει, αλλά είναι μαγεία.
Με πιάνουν και τα... ουτοπικά μου τώρα.
Είσαι κάτω από τον ίδιο ουρανό, ειδικά το βράδυ όπου βλέπεις τους ίδιους αστερισμούς που βλέπεις κι εδώ. Και σκέφτεσαι, ρε φίλε, τόσοι διαφορετικοί κόσμοι, τόσες αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων!”.
Ο Σαράντης αναπολεί τις στιγμές που έζησε ένα χρόνο πριν: “Πέρυσι τα δύο πρώτα γκρουπ πήγαμε και φτιάξαμε σχολικές τουαλέτες και χώρο σίτισης για τους μαθητές. Ήμασταν όλη μέρα εκεί πέρα, προσφέραμε έργο σε κάπως πρωτόγονες συνθήκες. Αυτό που παίρναμε πίσω όμως, από το χαμόγελο των παιδιών, ήταν το μεγαλύτερο δώρο. Μέσω της συλλογικής προσπάθειας, καθένας βάζει το λιθαράκι του.
Αργότερα φτιάχτηκε κι ένας γυναικείος συνεταιρισμός.
Εφέτος πάμε να φτιάξουμε ένα κέντρο βιώσιμης γεωργίας. Πάμε να τους παρουσιάσουμε ένα βιοκλιματικό εγχείρημα. Πάμε επί της ουσίας να τους μάθουμε να κάνουν μία σωστή χρήση της γης τους. Να τους βοηθήσουμε να προστατέψουν το περιβάλλον τους, να διασφαλίσουμε την καλύτερη παραγωγή της τροφής τους, αλλά και την καλυτέρευση της ζωής των κατοίκων με μία εναλλακτική πηγή εισοδήματος”.
Το σλόγκαν του Wheeling2help είναι “ένα ταξίδι από το εγώ στο εμείς”.
Το ενστερνίζεται απόλυτα και ο Σαράντης: “Είναι σημαντικό να νοιαζόμαστε για τον εαυτό μας, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να ενδιαφερόμαστε για τους γύρω μας. Διότι ουσιαστικά είναι όλα μία αλυσίδα”.
“Οι νέοι έχουν αρχίσει να ενεργοποιούνται σιγά σιγά, βλέπουν ότι η κατάσταση πρέπει να αλλάξει κι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε κι εμείς: Να παροτρύνουμε όλο και περισσότερο νέο κόσμο να αλλάξει, να γίνει πιο δραστήριος, για να πετύχουν οι νέες γενιές αυτά που θέλουν και να έχουμε ένα καλύτερο αύριο”, θα υπερθεματίσει ο Βαγγέλης.
Τα αδέλφια Σιμάκη δεν τάζουν θαύματα. Δεν υπόσχονται ότι θα σώσουν τον κόσμο, αλλά ότι “θα προσπαθήσουμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο τον κόσμο κάποιων άλλων ανθρώπων”. Είτε είναι εδώ στο Ηράκλειο και την Κρήτη, είτε σε κάποιο άλλο μέρος της Ελλάδας και του... κόσμου!
Οι Backpackbrothers ήρθαν για να επηρεάσουν θετικά!
Σήμα κατατεθέν κάθε ταξιδιού είναι το σακίδιο. Γι’ αυτό και το δικό τους, ξεχωριστό project το ονόμασαν Backpackbrothers, δημιουργώντας και σελίδα στο Facebook.
“Σκεφτήκαμε το συγκεκριμένο όνομα γιατί φοράμε τα σακίδιά μας και πηγαίνουμε να ζήσουμε μία τέτοια εμπειρία, προσφέροντας αρκετά πράγματα σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη” εξηγεί ο Βαγγέλης και συνεχίζει: “Θέλουμε να παρακινήσουμε κι άλλο κόσμο να συμβάλλει σε τέτοια project. Να στείλουμε ένα κοινωνικό μήνυμα, ότι με απλές πράξεις μπορούμε να βελτιώσουμε την καθημερινότητα όσων ανθρώπων δεχθούν τη βοήθειά μας.
Σαν Backpackbrothers.gr αυτό που κάνουμε εμείς, πέρα από το περιβαλλοντικό/παραγωγικό και κοινωνικό, που θα πάμε με το Wheeling2help να φτιάξουμε το Κέντρο Βιώσιμης Γεωργίας, εγώ κι ο αδελφός μου έχουμε ως στόχο την αγορά σχολικών βιβλίων για τα παιδιά του χωριού, των οικογενειών που δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν οικονομικά. Τα βιβλία είναι αρκετά ακριβά και πρέπει να αγοραστούν από εκεί, διότι είναι στη δική τους γλώσσα. Από εδώ μπορούμε να τους πάμε γραφική ύλη. Σκοπός μας είναι να βοηθήσουμε όσα παιδιά γίνεται. Και με την αγορά των βιβλίων αυτών να έχουν καλύτερη εκπαίδευση κι ένα καλύτερο μέλλον”.
Ακούγοντας τον αδελφό του, ο Σαράντης παρενέβη για να προσθέσει: “Οι άνθρωποι εκεί δεν είχαν την ευκαιρία να γίνουν κάτι καλύτερο. Θα προσπαθήσουμε να τους τη δώσουμε. Το Gongo είναι ένα μικρό χωριό με 440 παιδιά, 1.000 και κατοίκους. Οι άνθρωποι εκεί μπορεί να είναι φτωχοί σε υλικά αγαθά, αλλά είναι πλούσιοι σε απλά πράγματα: Στην ευγένειά τους, στο χαμόγελό τους, στα χαρίσματά τους, στα συναισθήματά τους.
Καθένα από αυτά τα ταξίδια έχει να σου δώσει. Είναι πολύ ωραίο να θες να ανακαλύπτεις και να μαθαίνεις κι άλλες κουλτούρες. Κι εμείς από το υστέρημάς μας θα βάλουμε και θα πάμε. Αρκετοί άνθρωποι θωρούν πάντα ότι πάμε να δώσουμε μόνο. Αλλά μόνο πηγαίνοντας εκεί, με αυτά που θα ζήσεις, ουσιαστικά καταλαβαίνεις ότι παίρνεις πίσω πράγματα. Ηρεμείς ως άνθρωπος. Καλυτερεύεις. Βλέπεις την κοινότητα των ανθρώπων και λες ότι τη ζωή μου θέλω να την περνάω μόνο με θετικούς ανθρώπους. Δεν πρέπει να χάνουμε δευτερόλεπτο. Πρέπει διαρκώς να μεταδίδουμε θετική ενέργεια.
Γι’ αυτό κάναμε κι αυτό το project, για να επηρεάσουμε θετικά κι άλλους ανθρώπους, να πάνε να ζήσουν κάτι αντίστοιχο ή κι εδώ να προσφέρουν, στο διπλανό τους που το έχει ανάγκη”.
Οι Backpackbrothers ενισχύουν το δικό τους εγχείρημα με τη συγκέντρωση χρημάτων, που γίνεται δύο τρόπους :
Α) Μέσω ενός Foundation όπου μπορούν όσες και όσοι θέλουν να μπουν και να κάνουν μία μικρή ή μία μεγάλη δωρεά
Β) Με χορηγίες από τοπικές επιχειρήσεις.
Ο Σαράντης φιλοσόφησε... κι άλλο: “Όλοι έχουμε έρθει για έναν σκοπό. Μένει να τον ανακαλύψουμε”. Ο επίλογος... δανεισμένος. Μία ατάκα που χρησιμοποιεί κατά κόρον μία φίλη του: “Όλο αυτό που κάνουμε κι εδώ στο Ηράκλειο αλλά κι εκεί, είναι σαν μία σταγόνα στον ωκεανό. Αλλά εάν ενωθούν όλες οι σταγόνες, θα σχηματιστεί μία θάλασσα αγάπης και αλληλεγγύης”.
* Ο οργανισμός Wheeling2help έρχεται στην Κρήτη: Στις 17/10 θα είναι στο Ηράκλειο, στις 18/10 στο Ρέθυμνο και στις 20 Οκτωβρίου στα Χανιά.
Στο Ηράκλειο, στο Πολύκεντρο Νεολαίας, θα πραγματοποιηθεί μία έκθεση φωτογραφίας και προβολή του ντοκιμαντέρ για το Νεπάλ, όπου θα γίνει μία πιο αναλυτική παρουσίαση των αποστολών και της προσφοράς των συγκεκριμένων εθελοντών σε διάφορα μέρη του πλανήτη.
