Η πρωτόγνωρη πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι από την έναρξη της πανδημίας έχει έναν κυρίαρχο "πρωταγωνιστή". Την ατομική ευθύνη. Τόνους μελάνι έχει χυθεί γι αυτή και πολύ σάλιο έχει "ξοδευτεί".
Μεταξύ των άλλων πρωταγωνιστών που αξίζουν το σεβασμό μας είναι και οι άνθρωποι του ΕΚΑΒ των οποίων η καθημερινότητά δεν έχει αλλάξει, αντιθέτως έχει "δυσκολέψει" αν αναλογιστεί κανείς ότι είναι και οι πρώτοι που φτάνουν στην πόρτα μας τη δύσκολη ώρα.
Το τελευταίο διάστημα, που ο ιός δείχνει με αγριότητα τα δόντια του, πληθαίνουν και οι κλήσεις προς την υπηρεσία από συμπολίτες μας που αναζητούν καθοδήγηση και βοήθεια.
Το πρόβλημα ξεκινά όταν όσοι τηλεφωνούμε, δεν περιγράφουμε με ακρίβεια τα συμπτώματα που μας ταλαιπωρούν. Αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις οι διασώστες του ΕΚΑΒ να φτάνουν στο... πεδίο χωρίς να έχουν λάβει όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα προστασίας ενάντια στη διασπορά του κορωνοϊού.
Δεν είναι λίγα τα περιστατικά όπου οι άνθρωποι του ΕΚΑΒ ήρθαν αντιμέτωποι με "ύποπτα" συμπτώματα του νέου ιού, ενώ είχαν ειδοποιηθεί για άλλους λόγους.
Προσοχή λοιπόν και ατομική ευθύνη. Όση μας έχει απομείνει. Για να μη θέτουμε σε κίνδυνο τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής.
