Κάποτε ο Μιχάλης Ράπτης, ο εμβληματικός Πάμπλο, αρχηγός της Τετάρτης Διεθνούς, είχε πει σε συνεργάτη μου ότι οι νέες ιδέες δεν προέρχονται πάντα από τους νεότερους. Κάλλιστα, μπορείς να τις βρεις στα μυαλά των μεγαλύτερων σε ηλικία. Γνωρίζοντας την πολύκροτη διαδρομή του και κυρίως την ικμάδα του νου του, δεν μπορούσες παρά να συμφωνούσες μαζί του. Διαπιστώνουμε ότι συνεχώς επιβεβαιώνεται στην πράξη.
Την παλιά αυτή συζήτηση θυμήθηκα, διαβάζοντας την Κυριακή το άρθρο του Κώστα Σημίτη στην εφημερίδα Η Καθημερινή. Όποια κι αν είναι η κρίση του καθενός μας για το έργο των κυβερνήσεων του, ο πρώην πρωθυπουργός ξεχωρίζει για τις σύγχρονες και επίκαιρες ιδέες του. Ο λόγος κι οι απόψεις του, απαλλαγμένα από τους γνωστούς πολιτικούς φορμαλισμούς, βρίσκονται σε αρμονία με τις απαιτήσεις της εποχής μας. Με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον δεν διστάζει να πάει κόντρα στο ρεύμα. Ούτε αφήνει έξω από την κριτική του τον τρόπο που πολιτεύονται οι κομματικές δυνάμεις στο σύνολό τους. Αρνούμενος τις ψηφοθηρικές πρακτικές και τη μικροπολιτική, αποφεύγει τον συγκερασμό και τη λογική του μέσου όρου.
Έτσι για άλλη μια φορά δεν μάσησε τα λόγια του. Όπως γράφει, η Ελλάδα στηρίζεται ακόμη στον λιγνίτη για την παραγωγή ενέργειας σε αντίθεση με τις ανεπτυγμένες χώρες που έχουν κάνει άλματα στις ΑΠΕ. Κι αυτό συμβαίνει διότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις, μολονότι επικαλούνται την πράσινη ανάπτυξη, στην ουσία δεν υποστηρίζουν ξεκάθαρά και σθεναρά την απεξάρτησή μας από τα ρυπογόνα καύσιμα.
Μάλιστα, ο Κώστας Σημίτης συνδέει τις καταστροφές ανεμογεννητριών από κατοίκους της Κρήτης με το ότι η Πολιτεία, αλλά και τα κόμματα δεν επιχείρησαν καν να πείσουν τους πολίτες πως είναι ζωτική ανάγκη η υλοποίηση έργων αιολικής ενέργειας.
Πώς αλλιώς να εξηγηθούν οι ακατανόητες αντιδράσεις κάποιων, τη στιγμή που πληρώνουμε τσουχτερά πρόστιμα εξαιτίας της παραβίασης διεθνών συνθηκών για τον περιορισμό της λιγνιτοπαραγωγής;
Το κακό είναι ότι διάφοροι αξιωματούχοι στο συγκεκριμένο ερώτημα δίνουν απαντήσεις «περί ανέμων και υδάτων». Αν και -για να είμαστε δίκαιοι- ο Κυριάκος Μητσοτάκης, χρόνια τώρα, υποστηρίζει τη στροφή στις ΑΠΕ. Τώρα, πλέον, ο ίδιος θα κριθεί από τη συνέπεια των λόγων και των έργων του. Και πρωτίστως από την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησής του ως προς την υλοποίηση του προγράμματος απολιγνιτοποίησης. Όπως φαίνεται, πολλά γαλάζια στελέχη κάθε άλλο παρά αγχώνονται για την πραγματοποίηση των όσων έχει δεσμευτεί ο πρωθυπουργός στον κρίσιμο ενεργειακό τομέα.
Η αλήθεια είναι ότι στην Ευρώπη, η στροφή στις ΑΠΕ είναι δείκτης νέων πολιτικών και νέων ιδεών. Ο Κώστας Σημίτης δεν δικαιώνει μόνο τη γνώμη του Πάμπλο. Κάνει κάτι πιο σημαντικό: Μας δείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε αν πράγματι θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας την υστέρηση.
