Λένε ότι όσοι μοιράζονται τον θάλαμο ενός νοσοκομείου γίνονται οικογένεια, όπως και να έχει δημιουργούνται ισχυροί δεσμοί.
Κοινά βιώματα, αγωνίες, πόνος, θλίψη, φόβος...
Ο συνταξιούχος δάσκαλος, γνωστός συνδικαλιστής και χρόνια αιρετός σε Υπηρεσιακά Συμβούλια, κ. Γιώργος Μυλωνάκης, είχε βρεθεί δίπλα στον πατέρα Νικόλαο Καλαϊτζάκη, από το Ζαρό, εφημέριο της ενορίας Πλουτής, ο οποίος έχασε την μάχη που έδινε για μήνες.
Σε μία προσπάθεια να στείλει το δικό του μήνυμα για όσους δεν προσέχουν όσο θα έπρεπε αυτή την περίοδο, λόγω κορωνοϊού, έκανε την εξής ανάρτηση
"Στο διπλανό μου κρεβάτι στην κλινική κοβιτ νοσηλευόταν ο παπά Νικόλαος Καλαιτζακης.
Κι έχασε λένε τη ζωή από επιπλοκές της νόσου τρεις μήνες μετά.
Ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος κι ένας εξαιρετικός ιερέας που τιμούσε το σχήμα που έφερε και την πίστη του.
Όταν μας επέτρεπε το οξυγόνο ανταλλάσαμε δυο κουβέντες μέσα από τη θλίψη που βιωνε ο καθενας μας
Και εύκολα διαπίστωσα το μεγαλείο της καλοσύνης του.
Το ενδιαφέρον...
Για το άνθρωπο και τον κόσμο που τον περιβάλλει.
Για την εκκλησία και το εκκλησιασμα του.
Τα γράμματα και την επιστήμη.
Τα παιδιά του κόσμου και μέσα από αυτά και τα παιδιά του.
Κι ύστερα το οξυγόνο δεν έφτανε και ξανά στο μηχάνημα.
Φεύγοντας από το νοσοκομείο είπαμε ότι θα τα ξαναπούμε...
Δυστυχώς δεν προλάβαμε.
Ύπουλος ο αόρατος εχθρός που απειλεί την ανθρωπότητα.
Καλό ταξίδι...
Υ. Γ. Κι ήταν μόλις 53 ετών. Αυτή η πληροφορία χρήσιμη για όσους δεν παίρνουν τις αναγκαίες προφυλάξεις.
Και δε σημαίνει οτι επειδή βγήκες από το νοσοκομείο ξεμπλεξες.
Οι επισκεψεις στο γιατρό και η φαρμακευτική αγωγή συνεχίζονται..."
Δείτε επίσης:
