Τα καψόνια, τα "200ευρα" και τα ...μερεμέτια με κλεμμένα υλικά σε νησιωτικό στρατόπεδο

Τι κι αν περνούν τα χρόνια, οι συνήθειες χρόνων και η λογική του παραλόγου ζει και βασιλεύει στον ελληνικό στρατό, όπου ο νόμος του "καψονιού" καλά κρατεί! Εξάλλου μια συνηθισμένη έκφραση που λέγαμε όλοι ως φαντάροι ήταν ότι ... εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει ο στρατός! Έτσι και στην περίπτωση μας ... όποιος αντιδράσει ... επιβαρύνει τη θέση του και υφίσταται ταπεινώσεις, ύβρεις και υπηρεσίες από το ξημέρωματα ως τη νύχτα.

Κρητικός φαντάρος (τα στοιχεία του οποίου είναι στη διάθεση του Cretalive), ο οποίος πέρασε μήνες σε στρατόπεδο σε ελληνικό νησί ολοκληρώνει τη θητεία του, μετρώντας σε βάρος του ίδιου αλλά και συναδέλφων του αναρίθμητες λεκτικές επιθέσεις και προσβολές, καψόνια αλλά και ζητήματα που άπτονται του ισχύοντος νομικού πλαισίου!

Πόσο νόμιμο είναι άραγε, αν στο ΚΨΜ του στρατοπέδου δε γίνουν οι αναμενόμενες πωλήσεις, οι φαντάροι - υπεύθυνοι του χώροι να καλύπτουν τον τζίρο που ο ανώτερός τους κρίνει ως προσδοκώμενο και απαιτούμενο για την κάλυψη των αναγκών του στρατοπέδου; Πόσο λογικό είναι, τυχόν ελλείμματα - συστηματικά σε μηνιαία βάση της τάξης των 200-300 ευρώ- να μη γεννούν υποψίες και πρόθεση διερεύνησης, αλλά να απαιτείται να καλύπτονται και πάλι από τους φαντάρους;

Πόσο ηθικά είναι τα καψόνια για να "σπάσει ο τσαμπουκάς" και ενδεδειγμένη μέθοδος για να γίνουν οι στρατιώτες ...άντρες; 

Τα σημαντικά ποσά που καταλήγουν μετρητά και "κάτω από το τραπέζι" στις τσέπες βαθμοφόρων του στρατού και ο εξαναγκασμός σε "πλιάτσικο" υλικών από γειτονικές οικοδομές για τα μερεμέτια του στρατοπέδου είναι άραγε ... προβλεπόμενες πρακτικές και διαδικασίες; Ποιες αξίες προάγουν; Σίγουρα όχι την ηθική και την αγάπη για την πατρίδα...