Βλέποντας τις εικόνες του φλεγόμενου αεροπλάνου της Japan Airlines στο αεροδρόμιο Haneda του Τόκιο, μοιάζει με θαύμα ότι και οι 379 επιβαίνοντες κατάφεραν να βγουν από μέσα σώοι.
Και ενώ τα πέντε από τα έξι μέλη του πληρώματος του αεροπλάνου της ιαπωνικής ακτοφυλακής με το οποίο συγκρούστηκε το αεροσκάφος της Japan Airlines κατά την προσγείωση σκοτώθηκαν, το γεγονός ότι σε αυτό το δυστύχημα δεν υπήρξαν πολύ περισσότερα θύματα μάλλον οφείλεται σε μία παλαιότερη τραγωδία.
Στις 12 Αυγούστου του 1985, η πτήση 123 της Japan Airlines από το Τόκιο στην Οσάκα συνετρίβη, σκοτώνοντας τα 520 από τα 524 άτομα που επέβαιναν σε αυτήν.
Το δυστύχημα εκείνο, που παραμένουν το πιο θανατηφόρο που έχει σημειωθεί με ένα αεροπλάνο στην ιστορία, οφειλόταν σε κακές εργασίες που είχαν γίνει από τεχνικούς της Boeing στην ουρά του αεροσκάφους.
Η Japan Airlines μπορεί να μην είχε την ευθύνη, σήκωσε όμως τεράστιο βάρος. «Σε μία κουλτούρα σαν την ιαπωνική, ανέλαβαν συνολικά την ευθύνη και θέλησαν να διασφαλίσουν ότι τίποτα παρόμοιο δεν θα συνέβαινε ποτέ ξανά», εξηγεί στο CNN ο Graham Braithwaite, καθηγητής ασφάλειας και έρευνας ατυχημάτων στο Cranfield University.
«Έτσι, όταν κάτι πηγαίνει στραβά, κοιτάζουν να δουν τι μπορούν να μάθουν. Τα πάντα είναι μια ευκαιρία για να βελτιωθούν».
Μάλιστα, το 2005, όταν η εταιρεία συνειδητοποίησε ότι πολλοί από τους νεότερους υπαλλήλους τους δεν είχαν μνήμες από εκείνο το δυστύχημα που είχε συμβεί 20 χρόνια νωρίτερα, η Japan Airlines φρόντισε ώστε κανείς να μην το ξεχάσει. Άνοιξε έναν χώρο στα κεντρικά γραφεία της όπου εξέθετε συντρίμμια εκείνου του αεροπλάνου, μαζί με τις ιστορίες των μελών του πληρώματος και των επιβατών.
«Η αίσθηση ήταν ότι κάποιοι άνθρωποι που προσλαμβάνονταν στην εταιρεία δεν γνωρίζουν πώς είναι κάτι να πηγαίνει στραβά. Ο καθένας οφείλει να κατανοεί πόσο πολλή προσπάθεια απαιτείται για την ασφάλεια», εξηγεί ο Braithwaite.
Σχεδόν 4 δεκαετίες μετά, εκείνο το δυστύχημα επηρεάζει ακόμα τον τρόπο σκέψης της αεροπορικής. «Έχουν μια πολύ αυστηρή κουλτούρα γύρω από τις διαδικασίες και με το να κάνουν τα πάντα όπως πρέπει. Αυτός είναι ένας από τους λόγους, πιστεύω, για τους οποίους το πλήρωμα τα πήγε τόσο καλά».
Τα μαθήματα για όλους τους επιβάτες
Σύμφωνα με τους ειδικούς, όλοι οι επιβάτες οφείλουν να πάρουν ένα μάθημα από αυτό το δυστύχημα.
Πρώτα από όλα, όλοι οι επιβάτες της πτήσης βγήκαν από το αεροπλάνο χωρίς να πάρουν μαζί τους τις τσάντες ή τις αποσκευές που είχαν στην καμπίνα. Αυτό δεν είναι κάτι αυτονόητο, καθώς δυστυχώς υπάρχουν βίντεο από πρόσφατες εκκενώσεις όπου οι επιβάτες επιχειρούν να βγουν από το αεροπλάνο μαζί με τις βαλίτσες τους.
Η Mika Yamake, ο σύζυγος της οποίας ήταν στην πτήση της Japan Airlines, είπε στο CNN: «Βγήκε έξω έχοντας μόνο το κινητό του. Έπρεπε να αφήσει όλα τα άλλα πίσω του».
Πιλότος μεγάλης ευρωπαϊκής αεροπορικής εταιρείας, που μίλησε στο CNN ανώνυμα, εξήγησε ότι η κουλτούρα των Ιαπώνων ίσως να έπαιξε κάποιο ρόλο στη σωτηρία όλων αυτών των ζωών.
«Σίγουρα υπάρχουν προκλήσεις σε διαφορετικές αεροπορικές και κουλτούρες, όπου κάποιοι άνθρωποι δίνουν προτεραιότητα στις χειραποσκευές τους ή στα υπάρχοντά τους έναντι της ασφάλειας της δικής τους και των άλλων επιβατών», είπε.
«Το να αφήσει κανείς τα πάντα και να βγει έξω θα πρέπει να είναι η προτεραιότητά του. Όταν αυτό συμβεί, όλοι έχουν τις καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης».
«Η όποια καθυστέρηση στην εκκένωση θα μπορούσε να είναι καταστροφική, όλα για χάρη ενός laptop ή μιας τσάντας. Αυτό το επεισόδιο θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερο εάν οι επιβάτες δεν είχαν ακούσει τις προειδοποιήσεις να αφήσουν τα υπάρχοντά τους πίσω», λέει ο Steven Erhlich, πρόεδρος της PilotsTogether, μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης που ιδρύθηκε στην πανδημία για τη στήριξη των πληρωμάτων.
O Braithwaite τονίζει επίσης την ανάγκη να είναι οι επιβάτες συγκεντρωμένοι. «Πριν από μερικές εβδομάδες, κάθισα στο αεροπλάνο πλάι σε κάποιον που δεν άκουγε τις οδηγίες ασφαλείας, γιατί ήταν σίγουρος ότι εάν κάτι πήγαινε στραβά, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Λοιπόν, σήμερα, σχεδόν 400 άνθρωποι στην Ιαπωνία απέδειξαν ότι αυτό δεν είναι αλήθεια».
Πηγή: moneyreview.gr
