Ιστορίες ανθρώπων που γνωρίστηκαν στην Ελλάδα και ακολούθησαν χέρι-χέρι τα μονοπάτια της ένταξης παρουσιάζονται στην εκστρατεία με τίτλο «ΠλησιάΖουμε- Ζούμε Μαζί» που υλοποιεί η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Ο Χαλίλ παρομοιάζει τη ζωή του και τις δοκιμασίες που βίωσε όταν σε ηλικία 14 ετών άφηνε την πατρίδα του, το εμπόλεμο Αφγανιστάν, με την τραγωδία του Αισχύλου «Πέρσες». Με το κορυφαίο αντιπολεμικό έργο ήρθε σε επαφή ως μέλος μιας θεατρικής παραγωγής στην Ελλάδα, ενώ το θέατρο ήταν το μέσο που τον έφερε κοντά και με έναν από τους φίλους του στην Ελλάδα, τον Σταύρο. «Από τον Χαλίλ έχω μάθει να μην τα παρατάω ποτέ. Όταν σκέφτομαι την ιστορία του και τις δυσκολίες που έχει περάσει, λέω πως δεν έχω κανένα πραγματικό πρόβλημα στη δική μου ζωή», λέει ο Σταύρος.
Ο Μόρτι έφτασε στην Ελλάδα το χειμώνα του 2016 μαζί με την οικογένειά του και τα τρία γατάκια τους. Αυτή ήταν και η αρχική αφορμή για να έρθει πιο κοντά με την Έλενα, συντονίστρια εκπαίδευσης προσφύγων στη δομή του Σχιστού, η οποία βοήθησε για την περίθαλψη και φροντίδα των ταλαιπωρημένων κατοικιδίων τους. «Το ότι ήρθα κοντά σε αυτή την οικογένεια με βοήθησε να καταλάβω πολλά από τα στερεότυπα που είχα γύρω από τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, από τις ανάγκες του πρόσφυγα. Πήραν μια άλλη εξήγηση και διάσταση. Και ότι είναι άνθρωποι που διεκδικούν την ελευθερία τους μέσα από πολύ σκληρό αγώνα και διεκδίκηση», περιγράφει η Έλενα.
Στόχος της εκστρατείας είναι να αναδείξει τις κοινές ανάγκες και αξίες που μοιραζόμαστε οι άνθρωποι, όταν πλησιάζουμε και γνωρίζουμε καλύτερα ο ένας τον άλλο. «Για να γνωρίσεις έναν άνθρωπο, αρκεί να τον πλησιάσεις», είναι το μήνυμα που στέλνει.
Η ιστοσελίδα plisiazoume.gr εμπλουτίζεται συνεχώς με νέο υλικό και στόχος είναι να περιλαμβάνει και ιστορίες που το ίδιο το κοινό θα μοιραστεί με το διεθνή οργανισμό.
Η εκστρατεία «δίνει βήμα στις φωνές των ανθρώπων που, ανεξάρτητα από καταγωγή, θρησκεία και φύλο, πορεύονται μαζί, με οδηγό της κοινής τους ζωής την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη και την αξιοπρέπεια», σημειώνει η Μαρία Κλάρα Μάρτιν, αντιπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα.
«Στη δουλειά μας βλέπουμε καθημερινά πόσο πολλά μπορεί να σημαίνει για ένα παιδί πρόσφυγα μια υποστηρικτική κουβέντα από τη δασκάλα ή το δάσκαλό του. Πόσο σημαντικό είναι για μια επιχείρηση να αξιοποιεί τις γνώσεις και τα ταλέντα που υπάρχουν στην κοινωνία, συμπεριλαμβανομένων και των δεξιοτήτων των προσφύγων. Τι σημαίνει για έναν γείτονα μια καλημέρα και ένα γεύμα που θα μοιραστεί με την ξεριζωμένη οικογένεια που μένει δίπλα του», καταλήγει η κ. Μάρτιν.
