Αν αντίκριζε κάποιος αυτές τις εικόνες, ενάμισι χρόνο πριν, σε καιρό χωρίς κορωνοϊό δηλαδή, θα πίστευε πως η Λάρισα μετατράπηκε ξαφνικά σε μια πόλη με νοοτροπία… εξωτερικού. Το πάρκο στο Κηποθέατρο θα φάνταζε στα μάτια του, σαν εκείνο το Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης. Ζευγάρια να στρώνουν ένα λευκό τραπεζομάντιλο και να απολαμβάνουν ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί. Παρέες να έχουν βάλει τα αγαπημένα τους τραγούδια σε ένα μικρό ηχείο και να παίζουν χαρτιά πάνω σε μια ωραία αφράτη κουβέρτα. Γονείς να απολαμβάνουν τον καφέ τους ξαπλωμένοι στο γρασίδι έχοντας γύρω τα παιδιά τους να κάνουν ποδήλατο.
Αν δεν ήταν ο κορωνοϊός, θα νόμιζε κάποιος πως αυτές δεν είναι οι όχθες του Πηνειού. Μα οι όχθες ενός μεγάλου ευρωπαϊκού ποταμού, του Σηκουάνα και του Δούναβη. Που δίπλα τους οι άνθρωποι ξαπλώνουν ακομπλεξάριστα και απολαμβάνουν τη λιακάδα έχοντας για παρέα ένα ωραίο βιβλίο. Άνθρωποι που βγάζουν τα παπούτσια τους και παίρνουν ένα υπνάκο αφού έχουν τσιμπήσει μερικούς εκλεκτούς μεζέδες με τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο.
Παρέες που κόβουν τούρτα με κεράκια κάτω από ένα μεγάλο δένδρο γιατί γιορτάζει ένας φίλος και τραγουδούν προκαλώντας χαμόγελα στους διπλανούς.
Μα τώρα είναι ο κορωνοϊός. Και τα περιοριστικά μέτρα με τα κλειστά καταστήματα. Αυτά σε συνδυασμό με την ασυγκράτητη θέληση των Λαρισαίων να βγούνε για να απολαύσουνε τις απίθανες καιρικές συνθήκες μετέτρεψαν τα πάρκα της πόλης σε… πάρκα εξωτερικού.
Η χθεσινή Κυριακή, 28 Μαρτίου 2021, έκανε την πόλη να φαίνεται πως είχε κάνει ένα μικρό διάλειμμα από τα μέτρα περιορισμού. Κόντρα σε κάθε μέτρο βρήκε τρόπο να απολαύσει ωραίες μικρές χαρές. Οι περισσότεροι με μάσκες βέβαια και αποστάσεις.
Κι αν κάτι μας μείνει μετά απ αυτήν την περιπέτεια, ας είναι αυτή η αλλαγή στην κουλτούρα μας. Να μάθουμε να απολαμβάνουμε τις πλατείες μας, το ποτάμι μας, τις γειτονιές μας… Απλά, λιτά και οικονομικά.
