Ήταν ένας Βέλγος, ένας Κολομβιανός, ένας Αμερικανός και ένας Έλληνας. Και ξεκίνησαν να σχεδιάζουν μια εταιρία, ψήνοντας πλακέτες στην κουζίνα του κοινού σπιτιού τους, στον ίδιο φούρνο που έφτιαχναν το φαγητό τους.
Σήμερα εμπορεύονται πρωτότυπους εκτυπωτές και έχουν πελάτες σε ούτε λίγο, ούτε πολύ 45 χώρες. Μεταξύ αυτών η NASA, η Google, η Pfizer, η Nike, η TOYOTA, το MIT και το Columbia University.
Όχι, δεν είναι ανέκδοτο. Είναι η αληθινή ιστορία τεσσάρων φίλων, που έκαναν τις μεταξύ τους ζυμώσεις, την αλληλεπίδραση και δίψα για επιχειρηματικότητα ευκαιρία ζωής. Διδακτορικοί συμφοιτητές και συγκάτοικοι στη Νέα Υόρκη, συνέλαβαν, κατόπιν πολλών δοκιμών, δυσκολιών και αποτυχιών, μια ιδέα που τους κατέστησε πρωτοπόρους στο είδος τους παγκοσμίως.
Ο Kάρλος από την Κολομβία, ο Νίκο από το Βέλγιο, ο Άντριου από τις ΗΠΑ και ο Γιώργος Κυριακού από τη Θεσσαλονίκη έστησαν στο «Μεγάλο Μήλο» την πρώτη επιχείρηση που κατασκευάζει επιτραπέζιους εκτυπωτές και συναρμολογητές (Pick and Place) ηλεκτρονικών κυκλωμάτων με τη δική τους τεχνοτροπία. Ποια είναι αυτή; Χρησιμοποιούν μελάνες νανοσωματιδίων αργύρου, μηχανική όραση και τεχνητή νοημοσύνη, πράγματα δηλαδή που ακούγονται ακατανόητα στον… μέσο ακροατή, αλλά για το δικό τους χώρο ήταν απολύτως καινοτόμα. Πετυχαίνοντας να μειώσουν εξαιρετικά τον χρόνο μετάβασης από το πρωτότυπο, στο τελικό προϊόν, καλύπτοντας το κενό που υπήρχε στον συγκεκριμένο τομέα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η εταιρία των τεσσάρων φίλων ονομάζεται BotFactory και επόμενος στόχος της, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Γιώργου Κυριακού στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, είναι «να καταστεί η κατασκευή ηλεκτρονικών πλακετών τόσο προσβάσιμη και άμεση όσο οι 3D εκτυπωτές κατασκευής μηχανολογικών μερών».
Ο Γιώργος Κυριακού ζει μόνιμα στη Νέα Υόρκη, αλλά μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα σε ΗΠΑ κι Ευρώπη, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Όπως λέει, το μεγαλύτερο εμπόδιο της ομάδας ήταν να πείσει τον κόσμο ότι αυτό που κάνει με τους φίλους του… υπάρχει στ’ αλήθεια. «Ειδικά τα πρώτα χρόνια που πηγαίναμε με τα σορτσάκια, τα t-shirt και τη νεανική ανεμελιά στα πρώτα μας Maker Faire, ο κόσμος δεν πίστευε ότι αυτό που τους λέμε είναι αλήθεια. Παρόμοιο πρόβλημα είχαμε με τους επενδυτές στη Νέα Υόρκη που έχουν συνηθίσει να επενδύουν σε εταιρείες λογισμικού χρηματοοικονομικής τεχνολογίας (fintech). Πηγαίνοντας με μία τεχνολογική εταιρεία hardware ήμασταν το παράξενο και το άγνωστο μέσα στο δωμάτιο», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Η εταιρία που ξεκίνησε με πειράματα στην… οικιακή κουζίνα, έχει αλλάξει πέντε φορές γραφεία, έχει υλοποιήσει μια επιτυχημένη Kickstarter καμπάνια και τρεις επενδυτικούς γύρους. Πλέον επικεντρώνεται σε ανθρώπους που σχεδιάζουν ηλεκτρονικά κυκλώματα σε συνεχή βάση, όπως για παράδειγμα Πανεπιστήμια, μεγάλες εταιρείες και ερευνητικά κέντρα.
Αν τότε έμπαινε κάποιος μέσα και τους έβλεπε να ψήνουν πλακέτες στο φούρνο, έχοντας τα ηλεκτρονικά και μηχανολογικά κομμάτια να κείτονται στη μέση του σαλονιού, το πιθανότερο είναι ότι θα τους παρομοίαζε με… τρελούς επιστήμονες. Αλλά αυτοί δεν είναι συνήθως τελικά που ξεκινούν ως… ανέκδοτο και καταλήγουν σε μύστες της δημιουργικότητας;
