Σάλο έχει προκαλέσει στις τάξεις τις Εκκλησίας, αλλά και της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης, ένα βίντεο όπου φαίνεται ότι ένας ρασοφόρος που βρίσκεται μπροστά από τον Ιερό Ναό της Παναγίας Δεξιάς, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης βωμολοχεί και κάνει άσεμνες χειρονομίες.
Με βάση το βίντεο που έχει αναρτηθεί, η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης σε ανακοίνωση που εξέδωσε τόνισε πως ο συγκεκριμένες ρασοφόρος είναι παντελώς άγνωστος και δεν έχει καμία σχέση με την Ιερά Μητρόπολη, αλλά υπάρχει πιθανότητα να μην είναι καν, κανονικός κληρικός ή μοναχός.
Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε επικοινωνία με τους υπεύθυνους του Ι.Ν Παναγίας τη Δεξιά και φέρεται πως η εμφάνισή του στην περιοχή είναι πρόσφατη, ενώ να σημειωθεί πως βρισκόμαστε και στην Ιερά Περίοδο της Σαρακοστής.
Η ανακοίνωση της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης για το περιστατικό:
«Κατόπιν ευρείας κυκλοφορίας που έτυχε αρχικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εν συνεχεία δε και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ένα βίντεο μικρής διάρκειας, στο οποίο εμφανίζεται ρασοφόρος να συμπεριφέρεται απρεπώς έξω από τον Ιερό Ναό Παναγίας της Δεξιάς στην «Καμάρα», επιθυμούμε να καταστήσουμε γνωστό, ότι ο εμφανιζόμενος ρασοφόρος, μας είναι παντελώς άγνωστος και δεν έχει καμία σχέση με την Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, πιθανόν δε, να μην είναι καν, κανονικός κληρικός ή μοναχός.
Κατόπιν επικοινωνίας με τους υπευθύνους του Ι.Ν. Παναγίας της Δεξιάς, ενημερωθήκαμε, ότι έχει εμφανισθεί προσφάτως στην περιοχή, δημιουργώντας δυστυχώς και άλλα ζητήματα με την γένει παρουσία του.
Σε κάθε περίπτωση εκφράζουμε την λύπη μας και θλιβόμαστε για τον σκανδαλισμό που ενδεχομένως προκλήθηκε από την συγκεκριμένη ανάρμοστη και απάδουσα σε οποιονδήποτε φέρει ιερατικό σχήμα, συμπεριφορά.
Θα είχε όμως και κάποιο ενδιαφέρον να γνωρίζαμε τι προηγήθηκε της λήψης του συγκεκριμένου στιγμιοτύπου…
Τέλος, ας μας επιτραπεί να διατυπώσουμε την άποψη, ότι -σύμφωνα και με το πνεύμα της περιόδου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που διερχόμαστε- η αντιμετώπιση των διαφόρων «προκλητικών» ζητημάτων καλό είναι να γίνεται, όχι με διάθεση θεατρινισμού, εξουθένωσης και αργολογίας, αλλά με πνεύμα «σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης»…
