Η πόλη της Γρανάδας στη νότια Ισπανία πέραν της ομορφιάς της αποτελεί και το «λίκνο» της γαστρονομικής παράδοσης των δωρεάν τάπας.
Ενώ οι ελιές και τα πατατάκια συνοδεύουν δωρεάν τα ποτά στα μπαρ της υπόλοιπης Ισπανίας, στη Γρανάδα έχουν πάει ένα βήμα παρακάτω, σερβίροντας πολυτελή τάπας με τηγανητές γαρίδες ή χορταστικές πατάτες μπράβα, μαζί με το ποτό.
Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες, η πόλη είναι ανάστατη λόγω φερόμενης απόπειρας περιορισμού αυτής της παράδοσης. Αφορμή στάθηκαν οι δηλώσεις του δημάρχου της πόλης, Πάκο Κουένκα όπου μίλησε σε φεστιβάλ τοπικής γαστρονομίας και τόνισε ότι «το δημοτικό συμβούλιο δε θα προωθεί πλέον δωρεάν τάπας. Ποτέ ξανά».
Επισήμανε το οικονομικό πλαίσιο για να υποστηρίξει την άποψή του, εκτιμώντας ότι τα τάπας μπορούν έτσι να αποτελέσουν ένα μέσο για την ενίσχυση της βιομηχανίας εστιατορίων και την προώθηση μιας τοπικής αντίληψης της υψηλής γαστρονομίας που προσελκύει εκατομμύρια τουρίστες ετησίως στην Ισπανία. «Πρέπει να πληρώνει κανείς για τάπας γιατί είναι υψηλή κουζίνα», πρόσθεσε. «Αυτό είναι που οδηγεί στην κερδοφορία και δημιουργεί σταθερές θέσεις εργασίας».
Μέσα ενημέρωσης της χώρας έστρεψαν το «βλέμμα» τους στην πόλη αναρωτώμενα αν αυτό είναι το τέλος των τάπας στη Γρανάδα ή αν ο δήμαρχος βάλλει κατά της εν λόγω παράδοσης. Για τον «Granadiños», «το τάπας είναι ιερό», είπε η Γκάιλι Μάκι που ασχολείται με αυτό το έδεσμα από το 2006. «Το να έχεις τάπας είναι ριζωμένο στον τρόπο ζωής εδώ», πρόσθεσε.
Καθώς οι αντιδράσεις συνεχίστηκαν ο δήμαρχος απάντησε: «Λες και θα το απαγορεύσουμε! Αποτελούν μέρος της ουσίας της Γρανάδας και το θέλω στην πόλη μου».
Ωστόσο, η συζήτηση συνεχίστηκε. Μερικοί άνθρωποι έσπευσαν να επισημάνουν ότι τα τάπας της Γρανάδας είναι ήδη πλέον σχεδόν δωρεάν: τα ποτά στην πόλη πωλούνται συχνά σε αυξημένη τιμή. Μια παγωμένη μπύρα, για παράδειγμα, θα έχει λογαριασμό περίπου 2,50 ευρώ στη Γρανάδα, σε σύγκριση με 1,50 ευρώ ή 2 ευρώ σε πόλεις παρόμοιου μεγέθους.
