Λύσεις σε καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στα Χανιά επιχείρησαν να δώσουν για άλλη μια φορά οι φοιτητές με τον διαγωνισμό Μηχανικής BEST Chania του Πολυτεχνείου Κρήτης, ο οποίος πραγματοποιήθηκε το περασμένο σαββατοκύριακο στην Πολυτεχνειούπολη με μεγάλη συμμετοχή.
Για το σημαντικό αποτύπωμα που αφήνουν τέτοιες δράσεις στην τοπική κι όχι μόνο κοινωνία μίλησαν στα “Χανιώτικα νέα” ο αντιπρόεδρος του συλλόγου για φέτος Γιάννης Μπουγάς κι ο υπεύθυνος των θεμάτων Μάνος Δοξαστάκης.
«Τέτοιες δράσεις είναι που αναβαθμίζουν το έργο των φοιτητών, του Πολυτεχνείου και της πόλης ευρύτερα» υποστηρίζει ο Γιάννης, καθώς μας μιλάει για έναν πανευρωπαϊκό σύλλογο που δραστηριοποιείται εδώ και χρόνια και στην πόλη μας. Φέτος ο διαγωνισμός που αποτελούνταν από δύο μέρη, το Επιχειρησιακό Πρόβλημα (Case Study) αλλά και το Πρόβλημα Καινοτόμου Σχεδιασμού (Innovative Design), καινοτόμησε με τη σειρά του εξελίσσοντας τη δεύτερη κατηγορία, η οποία παλαιότερα λεγόταν Team Design, με τους φοιτητές να έχουν πλέον την ευκαιρία να εξελίξουν ή να δημιουργήσουν μια νέα τεχνολογία που θα δίνει ουσιαστική λύση σε κάποιο πρόβλημα. «Παραθέσαμε ένα ζήτημα, την αναβάθμιση αναπηρικού αμαξιδίου, το οποίο ναι μεν βοηθά τα άτομα με κινητικές αναπηρίες, έχει όμως περιορισμούς στους χώρους και στις πόλεις που κινείται» εξηγεί ο Γιάννης.
«Δόθηκε η δυνατότητα λοιπόν στους συμμετέχοντες να αναβαθμίσουν μια υπάρχουσα τεχνολογία ή ακόμη και να φτιάξουν κάτι από το μηδέν, καινοτομώντας και δίνοντας ουσιαστικές λύσεις σε σύγχρονα ζητήματα» σχολιάζει σχετικά ο Μάνος.
Τους ρωτάμε αν υπάρχει πρόβλεψη ενασχόλησης με ζητήματα τοπικού ενδιαφέροντος και μας απαντούν πως «γενικότερα προσπαθούμε και με το case study και την επίλυση ενός ρεαλιστικού προβλήματος να μην αφήνουμε κάτι στο κενό αλλά να πατάει πάνω στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας». Για αυτό το λόγο φέτος, ασχολήθηκαν (στην πρώτη κατηγορία) με την ανάπτυξη ενός έξυπνου δικτύου φωτισμού στον Δήμο Χανίων, σε συνεργασία με τον Δήμο, το οποίο ήθελαν να είναι προσαρμοσμένο στα δεδομένα και τις ανάγκες του τόπου, ώστε να κάνει τη ζωή μας καλύτερη και στην πράξη.
Από τη θεωρία... στην πράξη
Στο πλαίσιο της ανάπτυξης της τουριστικής προβολής του Δήμου Χανίων το 2020, η ομάδα του BEST έθεσε το ζήτημα στο πρώτο μέρος του διαγωνισμού, στο case study, όπου οι συμμετέχοντες καλούνταν να αναπτύξουν περαιτέρω μια εφαρμογή που ήταν στα σκαριά τότε, το Chania city app, έναν τουριστικό οδηγό ουσιαστικά για τους επισκέπτες στην πόλη. Οι φοιτητές ανέλαβαν το κομμάτι του τρόπου προβολής της εφαρμογής στους εν δυνάμει ενδιαφερόμενους.
«Ο λόγος που προσπαθούμε τα ζητήματα που θέτουμε στον διαγωνισμό να είναι ρεαλιστικά είναι γιατί θέλουμε να έχουν αντίκτυπο στην καθημερινότητά μας κι επίσης ο φοιτητής θα το δει σαν κίνητρο καθώς θα είναι κάτι εφαρμόσιμο κι αυτό το κάνουμε 13 χρόνια τώρα» αναφέρει ο Γιάννης. Φέτος, η νικήτρια ομάδα του case study ανέπτυξε ένα πλαίσιο ανάπλασης στη Νέα Χώρα μέσω του δημοτικού φωτισμού, με επιπρόσθετα συστήματα που βοηθούν στην εξοικονόμηση ενέργειας, με ένα βιώσιμο πλάνο. Όπως τονίζουν και οι δύο, εκείνοι συνδιαμορφώνουν τα θέματα, ωστόσο για λόγους διαφάνειας η κατάταξη και βαθμολόγηση των νικητήριων ομάδων προκύπτει από καθηγητές του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Στο κομμάτι της καινοτομίας, η νικήτρια ομάδα ανέπτυξε ένα αναπηρικό αμαξίδιο το οποίο μπορούσε να δίνει υποβοήθηση ηλεκτρική όχι με ένα κοινό μοτεράκι, αλλά αναγνώριζε τη δύναμη που βάζει το άτομο ώστε να μη χρειαστεί να μπει πολλή δύναμη στα χέρια, όπως γίνεται αντίστοιχα στα ηλεκτρικά ποδήλατα. Οι φοιτητές ενσωμάτωσαν πολλές λύσεις, όπως την καλύτερη απορρόφηση των κραδασμών, την αποφυγή εμποδίων κ.λπ.
Ο διαγωνισμός διεξάγεται κανονικά σε τρία επίπεδα, τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό, ενώ φέτος υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες για το πανελλήνιο όπου θα συμμετάσχει η νικήτρια ομάδα στις 11-14 Μαΐου στη Θεσσαλονίκη, με άλλη θεματική.
Το μέλλον των νέων στη Μηχανική
Πώς βλέπουν όμως δύο νέοι το μέλλον της Μηχανικής στη χώρα και στον τόπο; Είναι ευχαριστημένοι από τις ευκαιρίες που δίνονται στα νέα παιδιά; Ο Γιάννης απαντά πως «παρόλο που δεν ονειρευόμουν να γίνω μηχανικός, τα τελευταία χρόνια βλέπω πως η κατάσταση είναι καλύτερη και ο κόσμος αρχίζει και μπαίνει στη λογική της δημιουργίας ενός οικοδομήματος που θα αντέξει στον χρόνο, θα εξοικονομεί χρήμα κι ενέργεια και θα είναι φιλικότερο προς το περιβάλλον γιατί πλέον βιώνουμε την κλιματική αλλαγή, δεν είναι κάτι που θα έρθει…», θεωρώντας πως επειδή έχει αλλάξει η νοοτροπία του μέσου Έλληνα, αλλάζει κι η χρησιμότητα κι εξέλιξη του κλάδου.
Ο Μάνος με την σειρά του πιστεύει πως υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, αν και δίνονται περισσότερες ευκαιρίες στους μηχανικούς, οι οποίες όμως δεν αρκούν ακόμη… «παρόλα αυτά πάντα θεωρώ πως μπορούμε να κάνουμε το κάτι παραπάνω και για αυτό προσπαθούμε με τέτοιες δράσεις, για να έρθουν οι νέοι σε επαφή με ρεαλιστικά προβλήματα, με εταιρίες, με τα Πολυτεχνεία αλλά και το επάγγελμα του μηχανικού» καταλήγει.
