ΚΡΗΤΗ
Το τηλεφώνημα που αλλάζει ζωές: «Προσπαθήσαμε… δυστυχώς δεν τα κατάφερε»
«Είμαι η μαμά της Μαρίνας και όταν ακούω σειρήνα ασθενοφόρου «παγώνει» το μέσα μου»
Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη
Είναι το τηλεφώνημα που απεύχεται κάθε μάνα, κάθε πατέρας, κάθε γιος, κάθε κόρη, κάθε σύντροφος, κάθε αδερφός, κάθε γιαγιά και παππούς… Είναι αυτό το «ντριν» μέσα στα άγρια μεσάνυχτα που ξεριζώνει την καρδιά σου, κλέβει το οξυγόνο σου, πλακώνει την ψυχή σου…Είναι αυτό το «ντριν» οποιαδήποτε ώρα της ημέρας που «ρημάζει» τα όνειρα σου, σε «τσακίζει», σκοτεινιάζει το βλέμμα σου, σε αλλάζει για πάντα…Είναι το τηλεφώνημα που «παγώνει» τον χρόνο και ας «τρέχει» η ζωή.
Ως ελάχιστο φόρο τιμής και μνήμης στα θύματα της ασφάλτου, το Cretalive.gr παρουσιάζει πέντε ιστορίες μέσα από τις αφηγήσεις τριών μανάδων, μίας κόρης και ενός πατέρα. Ευχή όλων να μην χαθούν άλλες ζωές. Να μην μαυροντυθούν άλλες μητέρες. Να μην κλείσουν άλλα σπίτια. Να μάθουμε να σεβόμαστε την ανθρώπινη ζωή. «Δεν ζητάμε εκδίκηση, δικαίωση ζητάμε» λένε με μία φωνή. Μέχρι πρότινος άγνωστοι μεταξύ τους, σήμερα πια «οικογένεια» ως μέλη του συλλόγου SOS Τροχαία Εγκλήματα. Τους ενώνει ο πόνος του θανάτου και η βαθύτατη ανάγκη τους να σώσουν άλλες ζωές. Το θεωρούν χρέος στα παιδιά που χάθηκαν στην άσφαλτο, στους αγαπημένους που έφυγαν για λίγο, αλλά δεν γύρισαν ποτέ…Η ψυχή τους όμως τριγυρίζει πάντα εδώ και στέλνουν σημάδια και μηνύματα, όπως θα διαβάσετε στις συνεντεύξεις του αφιερώματος, μέσα από όνειρα, πασχαλίτσες και πεταλούδες. Είναι τα πρόσωπα, δεν είναι αριθμοί. Είναι τα όνειρα, δεν είναι αριθμοί. Είναι ζωές, δεν είναι αριθμοί…
Η ιστορία της 26χρονης Μαρίνας: «θέλω να πάμε στο «σπιτάκι» της μαμάς»
«Προσπαθήσαμε….δυστυχώς δεν τα κατάφερε». Λέξεις-καρφιά σαν αυτά του Ιησού Χριστού πάνω στον σταυρό του μαρτυρίου άκουσε ξημερώματα της Μεγάλης Πέμπτης του 2024, από το στόμα του γιατρού, στο ΠαΓΝΗ, η Μάγδα, η μητέρα της Μαρίνας. Η Μαρίνα Ταβλαδωράκη, το κορίτσι με το γλυκό χαμόγελο και το ζεστό βλέμμα, ήταν μανούλα ενός 6χρονου αγοριού και το μεσαίο κορίτσι της οικογένειας. Στην πραγματικότητα η Μαρίνα είχε σκοτωθεί ακαριαία καθώς εκσφενδονίστηκε από τη μηχανή στην οποία επέβαινε ως συνοδηγός, επί του ΒΟΑΚ, περίπου στο ύψος του Κακού Όρους. Χρόνο «αγόραζαν» για να το ανακοινώσουν στην οικογένεια.
Η Μαρίνα σκοτώθηκε στις 2 Μαϊου του 2024, περίπου στις 12.20 τα μεσάνυχτα. Το τηλέφωνο χτύπησε 25 λεπτά αργότερα. Ήταν ο νονός της. «Σήκω να πάμε στο νοσοκομείο γιατί χτύπησε η Μαρίνα, δεν είναι κάτι σοβαρό…» είπε στη μητέρα.
«Ήταν ο γαμπρός μου στο σπίτι γιατί είχαμε τα παιδιά… Αυτόν είχαν πάρει πρώτα και του ζήτησαν να διατηρήσει την ψυχραιμία του επειδή ήμουν μπροστά». Στο νοσοκομείο μαζεύτηκε πολύς κόσμος. Εκεί έσπευσαν όλοι οι φίλοι της Μαρίνας. «Για δύο ώρες ήμασταν στη φάση «προσπαθούμε». Περιμέναμε να έρθει ο γιατρός να με ενημερώσει. Όταν πια εμφανίστηκε, μου είπε: «προσπαθήσαμε… δυστυχώς δεν τα κατάφερε».
Ο χρόνος για την Μάγδα και όλη την οικογένεια κυλάει πια βασανιστικά. Η Μαρίνα λείπει πολύ, στο παιδί της, στη μάνα της, στις αδερφές της, Νικολέτα και Μαρία, σε όλους…
«Η Μαρίνα ήταν πάντα με το χαμόγελο, όπως ακριβώς δείχνει και στις φωτογραφίες. Παλεύουμε καθημερινά. Λέμε ότι είμαστε εντάξει, να πάμε στη δουλειά και να πούμε ότι προχωράμε. Όταν πάμε σπίτι όμως αλλάζουν τα δεδομένα… Κάθε βράδυ που σχολάω κοιτώ την φωτογραφία της και…» αδυνατεί να συγκρατήσει τα δάκρυα της. «Μου λείπει ότι τσακωνόμασταν. Μπορεί να τσακωνόμασταν έξω, μπορεί, μπορεί διάφορα, αλλά πάντα με έπαιρνε τηλέφωνο και μου έλεγε «μαμά, σ’ αγαπάω».
Με τη βοήθεια του παιδοψυχολόγου μίλησαν στον εγγονό της για την απουσία της μαμάς. «Τώρα στο ετήσιο μνημόσυνο, του εξηγήσαμε, του είπαμε ότι είναι και η γιορτή της μαμάς και ζήτησε να επισκεφθεί το «σπιτάκι» της. Ο πατέρας του είναι πάρα πολύ καλό παιδί, τον προσέχει σαν τα μάτια του, τον προστατεύει και προσπαθεί να είναι δίπλα μας, να μην ξεχάσει ούτε τη μαμά του αλλά να μην ξεχάσει και εμάς. Τον παίρνω τηλέφωνο να δω τι κάνουν και μου λέει «θα έρθεις;». Και φυσικά χαίρομαι γιατί πιστεύω ότι η κόρη μου αυτό θα ήθελε».
Η Μάγδα συχνά παρακολουθεί τα βιντεάκια της Μαρίνας στο Tik-Tok, ενώ όταν θέλει κάτι, της στέλνει μηνύματα, όπως εξομολογείται. Τον επόμενο μήνα είναι το ποινικό δικαστήριο της υπόθεσης. «Αυτός ο άνθρωπος θα δικαστεί για πλημμέλημα. Έτσι έκριναν. Ένας άνθρωπος που οδηγούσε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, υπό την επήρεια αλκοόλ και χωρίς δίπλωμα. Λέει, δεν φταίει.. Δεν είναι θέμα εκδίκησης, είναι θέμα λογικής… Είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό που ζούμε. Οι συνεργάτες μου στη δουλειά βλέπουν μία διαφορετική Μάγδα. Κάθε μέρα προσπαθώ να χαμογελώ γιατί είναι μία δουλειά με κόσμο. Όταν όμως δω ασθενοφόρο ή ακούσω σειρήνα, «παγώνει» το μέσα μου. Είναι σαν να το ζω όλο από την αρχή…».
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ηράκλειο
