Οι θόρυβοι, οι κόρνες και τα άτομα με άνοια

Αγαπητό Cretalive,

Έχει άραγε αναρωτηθεί κανείς τι περνάει από το μυαλό των ανθρώπων με άνοια; Σε ποιο διαφορετικό κόσμο ζουν; 

Σε βόλτα με το μέλος της οικογένειας μου που έχει άνοια, ακριβώς δίπλα μας, ένα λεωφορείο δε χωρούσε να περάσει στο δρόμο οπότε ο οδηγός κόρναρε. 

Με αυτή τη δυνατή και ξαφνική κόρνα, ο άνθρωπος μου τρόμαξε τόσο που έπεσε κάτω και προσπαθούσε να καλυφθεί, λες και θα έπεφτε πάνω του ρουκέτα! Ίσως και το συνεχόμενο κορνάρισμα μετά το περνούσε για σειρήνα πολέμου...

Ίσως, πράγματι, στο δικό του κόσμο (μιας και έχει βιώματα μεταπολεμικά) πράγματι να ήταν ρουκέτες... Το ίδιο συμβαίνει με τα δυναμιτάκια, τις γελοίες εξατμίσεις με σκάστρες για τις οποίες οι ίδιοι οι εφευρέτες μετανιώνουν όταν τις ακούνε ξαφνικά. Είναι κάποια πράγματα που ενοχλούν όλο το κοινωνικό σύνολο, όμως είναι κάποιες ομάδες συνανθρώπων μας που δεν ενοχλούνται απλά... Υποφέρουν!

Μαζί τους κι εμείς. Που πρέπει να τους πείσουμε πως δεν κινδυνεύουν και την ώρα του φόβου τους δε μας αναγνωρίζουν καν για να μας εμπιστευθούν. Εύχομαι αυτό το κείμενο μου να αγγίξει λίγο κάποιους ανθρώπους.

Αν εξαφανιστεί μια δυνατή εξάτμιση, αν έστω και ένας άνθρωπος αποφασίσει να μη πετάξει δυναμιτάκι, αν αντί για ασταμάτητα κορναρίσματα καλείται αμέσως η Τροχαία (αν ο νέος αυτός τρόπος γίνει μόδα ίσως έρχονται αμέσως και γρήγορα). Μόνο τότε ο κόσμος μας θα έχει κάνει ένα μικρό βήμα αλλαγής 

 

Μία αναγνώστρια

Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Λασίθι