Ψηφιακές απαιτήσεις, ανθρώπινα όρια: Μια κραυγή για τους ηλικιωμένους στα χωριά

Τα οριζόντια και κάθετα μέτρα, με απαίτηση ενιαίας και καθολικής εφαρμογής, δημιουργούν συχνότατα, ανυπέρβλητα εμπόδια στην εφαρμογή τους. Υπάρχουν και ομάδες πολιτών, που είναι εξαιρετικά δύσκολο,  έως αδύνατο να προσαρμοστούν στις νομοθετικές απαιτήσεις , παρά και πέρα από την όποια διάθεση πειθαρχίας και συμμόρφωσης έχουν, με τους νομικούς κανόνες.  

Η υπερήλικη μάνα σου στο χωριό,  πρέπει να έχει email, να έχει τραπεζικό λογαριασμό, να έχει έξυπνο κινητό τηλέφωνο, να έχει κάνει επικαιροποίηση προσωπικών στοιχείων της στο Εθνικό Μητρώο Επικοινωνίας, να έχει ενημερώσει τα στοιχεία της στην Τράπεζα και στην ΑΑΔΕ και στον ΕΦΚΑ, να έχει web banking,  να ξέρει να κανονίσει  το ηλεκτρονικό ραντεβού της στις πλατφόρμες... ειδάλλως δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί σε καμιά διοικητική διαδικασία του Κράτους. 

Οφείλει να έχει άυλη συνταγογράφηση φυσικά, να έχει  δέκα user name με ισχυρά passwords και να τα αλλάζει τακτικά, οφείλει να αποκτήσει νέα ταυτότητα και προσωπικό αριθμό, να ξέρει να εκδίδει ηλεκτρονικά παράβολα...  διότι θα πάψει να υφίσταται ως άτομο, αν δεν συμμορφωθεί με τις μοντέρνες απαιτήσεις.  Και να θέλει όμως, απλά δεν μπορεί. 
Τα παιδιά και τα εγγόνια, αναλαμβάνουν συχνά - συνήθως, το ρόλο του ενδιάμεσου για να τακτοποιήσουν το Ψηφιακό ζήτημα της γιαγιάς στο χωριό. 
Η μάνα στο χωριό... αποσβολωμένη κι ανήμπορη, ούσα ψηφιακά αναλφάβητη, απορεί με αυτά τα ευφυή άτομα τους πολιτικούς και τους  πληροφορικάριους που της κάνουν τη ζωή της,  πολύ δύσκολη.
Δεν ξέρει τι να κάνει και πως να αντιδράσει, παρακολουθώντας την καθημερινότητά της να γίνεται αδύνατη - αβίωτη.  

Αφήστε τους γέρους γονείς μας στα χωριά ήσυχους. Ας πεθάνουν αξιοπρεπώς όπως μας μεγάλωσαν και μας αναθρέψαν. Οι αμαρτίες γονέων δεν παιδεύουν πια τα τέκνα, αλλά τείνει να ισχύει αντιστρόφως. Λίγος σεβασμός στους γέρους γονείς μας στα χωριά, δεν βλάπτει. Αφήστε τους ήσυχους πια με τις δήθεν αναγκαίες πλατφόρμες σας και τον ψηφιακό κόσμο.

Στα χωριά ζουν αλλιώς.
Αφήστε τους ηλικιωμένους ήσυχους . 

Δ.Λ