Για άλλη μια φορά, ο Βραζιλιάνος φωτογράφος Σεμπαστιάο Σαλγκάδο εντυπωσιάζει με μια έκθεσή του. Η «Αμαζονία» αποτελείται από περίπου 200 ασπρόμαυρες φωτογραφίες που ο Σαλγκάδο τράβηξε κατά την επταετή παραμονή του στα δάση του Αμαζονίου
Όμως η πρόθεσή του δεν έχει να κάνει με την αισθητική ή καλλιτεχνική, αλλά με την πολιτική πλευρά της όλης υπόθεσης.
«Η κυβέρνηση του κυρίου Μπολσονάρο ψεύδεται για το σταμάτημα της παράνομης υλοτόμησης. Δίνει την εντύπωση ότι λύνει προβλήματα, όμως ψεύδεται για να συνεχίσει την καταστροφή. Έκανε αυτές τις δηλώσεις σε συναντήσεις με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, όμως αυτόν τον μήνα έγιναν οι μεγαλύτερες ιστορικά καταστροφές στα δάση του Αμαζονίου. Κι αυτό συνέβη μετά τις υποσχέσεις του. Η καταστροφή του Αμαζονίου συνεχίζεται σε απίστευτο βαθμό», λέει ο Σαλγκάδο, αναφερόμενος στην επιστολή του Βραζιλιάνου προέδρου προς τον Αμερικανό ομόλογό του για την καταστροφή του δάσους του Αμαζονίου.
Στα δυνατά σημεία της έκθεσης, πέραν φυσικά των εικόνων, η συνεργασία με τον συνθέτη Ζαν-Μισέλ Ζαρ, ο οποίος συνέθεσε πρωτότυπη μουσική για την επένδυση της έκθεσης.
Όπως εξηγεί ο διάσημος δημιουργός, «υπάρχουν πολλές παγίδες για μια τέτοια δουλειά. Να μην είναι η μουσική ambient, να μην καταντήσει world ή πολύ έθνικ και την ίδια ώρα να λέει μια ιστορία για κάτι εξαιρετικά ξεχωριστό, όπως το δάσος του Αμαζονίου και εν γένει τα δάση. Το θέμα είναι πως όλοι οι ήχοι ενός δάσους είναι ήχοι απολύτως ανεξάρτητοι μεταξύ τους, όπως είναι το κελάηδημα των πουλιών που αγνοεί εντελώς τους ανθρώπους που περπατούν ανάμεσα στα δέντρα ή τη βροχή πάνω στις πέτρες. Όμως στο ανθρώπινο αυτί όλα αυτά ακούγονται αρμονικά. Είναι μια αρμονία που δεν σχετίζεται με την ενορχήστρωση, αλλά με τους ήχους του δάσους».
Για τις ανάγκες της έκθεσής του, ο Σαλγκάδο ήρθε σε επαφή με σχεδόν 20 κοινότητες ιθαγενών. Η έκθεση φιλοξενείται στη Φιλαρμονική του Παρισιού μέχρι την 31η Οκτωβρίου
