Η "Βρωμιά" του Robert Schneider δεν είναι μόνο ένας απαιτητικός και "δύσκολος" θεατρικός μονόλογος που αναγκάζει τον ηθοποιό να ξεδιπλώσει το ταλέντο και τη δεξιοτεχνία του στην υποκριτική. Είναι ένα από τα κείμενα εκείνα, με πολύ έντονο και επιδραστικό υπόβαθρο που θίγουν μείζονα κοινωνικά ζητήματα.
Το έργο αυτό, παρουσιάζεται στα Χανιά και το Ηράκλειο με πρωταγωνιστή τον ταλαντούχο ηθοποιό Κωνσταντίνο Φάμη, ο οποίος έρχεται στην Κρήτη έτοιμος να επικοινωνήσει ένα σημαντικό μήνυμα.
Ενόψει της θεατρικής παράστασης, ο κ. Φάμης μίλησε στο Cretalive σε ένα πολύ ενδιαφέρον podcast. O ίδιος έκανε λόγο για ένα αριστοτεχνικό κείμενο από τον Robert Schneider και για έναν μονόλογο που αποτελεί ένα αληθινό δέλεαρ για τον ηθοποιό.
Στο ηχητικό που ακολουθεί ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Κωνσταντίνου Φάμη στην Ελίνα Φαρσάρη:
Η "Βρωμιά" είναι η ιστορία του Σαντ, ενός Ιρακινού μετανάστη από τον πόλεμο του Περσικού Κόλπου, ο οποίος καταφέρνει να φτάσει στη Γερμανία, τη γη του προσωπικού του ονείρου.
Όπως μας λέει ο Κωνσταντίνος Φάμης, ο θεατρικός Σαντ είναι ένας χαρακτήρας που έχει αγαπήσει πολύ, κι αυτό γιατί είναι ένας άνθρωπος, ένας μετανάστης που υφίσταται τον απόλυτο ρατσισμό, ζει παράνομα σε ένα υπόγειο αλλά παρ' όλα αυτά δεν σταματά να ελπίζει και να ονειρεύεται.
Ο γνωστός ηθοποιός μιλά ακόμη για την ακαριαία μεταμόρφωση επί σκηνής του Ιρακινού μετανάστη σε φασίστα, στο πλαίσιο μιας διαδικασίας έντονων εναλλαγών που επηρεάζουν το συναίσθημα του θεατή, μέχρι την τελική λύτρωση.
"Το μεγάλο μήνυμα του έργου" υπογραμμίζει ο κ. Φάμης "είναι να αγκαλιάσουμε τους μετανάστες και να αφεθούμε να τους γνωρίσουμε, αρκεί να μην αποκλείουμε την επικοινωνία μαζί τους".
Λίγα λόγια για την παράσταση
"Βρωμιά" του Robert Schneider σε σκηνοθεσία Κατερίνας Πολυχρονοπούλου.
Ένα συγκλονιστικό έργο για τον «ξένο» ανάμεσα μας, την μοναξιά, την ελπίδα και τα όνειρα που ξεπερνούν τα σύνορα
Συντελεστές
Μετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου
Σκηνικό/Κουστούμι: Παναγιώτα Κοκκορού
Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Μαθές
Σχεδιασμός φωτισμών: Κωνσταντίνος Φάμης
Σχεδιασμός αφίσας: Κάρολος Πορφύρης
Φωτογραφία αφίσας: Γιώργος Γιαννίμπας
Στον ρόλο του Σαντ, ο Κωνσταντίνος Φάμης
Πληροφορίες Παράστασης
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
- Χανιά
Θέατρο Fatum
10 & 11 Μαρτίου 2023, στις 21:15
12 Μαρτίου 2023, στις 20:00
- Ηράκλειο
Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου (Πειραματική Σκηνή)
14, 15 &16 Μαρτίου 2023
14 &16/3, στις 21:15
15/3, στις 20:00
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 12€
Μειωμένο(φοιτητές, άνεργοι, ΑΜΕΑ, άνω των 65): 8€
Διάρκεια παράστασης
70 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Προπώληση εισιτηρίων
https://www.viva.gr/tickets/theater/vromia/
Πληροφορίες - κρατήσεις
Τηλ.: 6946649550
Facebook Page
https://www.facebook.com/vromia/
«Με λένε Σαντ. Είμαι τριάντα χρονών. Σαντ στ’ αγγλικά σημαίνει λυπημένος. Δεν είμαι λυπημένος».
Με αυτή τη φράση, ο Σαντ αρχίζει να αφηγείται την ιστορία του.
Ο Σαντ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ιράκ. Τώρα είναι ένας ακόμη μετανάστης, στη Γερμανία. Βρίσκεται πια στον τόπο που ονειρεύτηκε και αγάπησε μέσα από τα διαβάσματα του, όμως είναι μόνος και φοβισμένος.
Θα ήθελε να είναι σαν όλους τους άλλους. Θα ήθελε να μπορεί να τους μιλάει. Να μπορεί να μπαίνει στο μετρό. Να ανήκει κάπου.
Αλλά είναι ξένος.
Ζει κλεισμένος στο δωμάτιό του.
«Αυτή είναι η καρέκλα μου. Εδώ κάθομαι. Την αγαπάω την καρέκλα μου… Αν και δε μου ανήκει, αυτή η καρέκλα είναι η πατρίδα μου».
Μέσα σε αυτό το δωμάτιο, που είναι όλος του ο κόσμος, ο Σαντ νοσταλγεί και ονειρεύεται. Μιλάει για τη ζωή και τους ανθρώπους του, παλεύει να πιαστεί από καθετί που αγαπάει, αυτοσαρκάζεται και ακροβατεί ανάμεσα στην μοναξιά και την ελπίδα με σπαρακτικό χιούμορ και αφοπλιστική ειλικρίνεια.
Ο Σαντ είναι ο Άλλος, ο διαφορετικός που φταίει για όλα. Εκείνος που προσπερνάμε κάθε μέρα χωρίς να τον βλέπουμε, χωρίς να τον γνωρίσουμε ποτέ πραγματικά. Ο Σαντ βρίσκεται ανάμεσά μας. Ή μήπως μέσα μας;
Η «Βρωμιά» ανέβηκε για πρώτη φορά το 1997, από το Θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και με πρωταγωνιστή τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη.
«... κάπου άκουσα μια φράση στα αραβικά, αλλά ξέρω πως τη σκέφτηκε κάποιος στα γερμανικά. Τώρα θα την πω αυτή τη φράση.
Γι’ αυτά που δε μπορείς να μιλήσεις, καλύτερα να σιωπάς.
Τώρα ξέρω πως αυτή η φράση είναι λάθος.
Γι’ αυτά που δεν μπορείς να μιλήσεις, πρέπει να μιλάς!»
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ηράκλειο
