ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Γιώργος Μαστοράκης: «Αν κατέχεις μουσική νομίζω ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα»
Ο γνωστός γναθοχειρουργός μιλάει στο Cretalive για τη δεξιότητα που χρειάζεται η μουσική αλλά και το χειρουργικό τραπέζι, ενόψει του Φεστιβάλ Κιθάρας στο ΠΣΚΗ στις 2,3 και 4 Μαΐου
Συζητώντας για την υπέρτατη τέχνη της Μουσικής με έναν γναθοχειρουργό αντιλαμβάνεται κανείς ότι χρειάζονται και τα δύο την ίδια μεγάλη δεξιότητα! Ο τρόπος που αγγίζει κανείς τις χορδές μίας κιθάρας απαιτεί την ίδια λεπτότητα και την ίδια προσοχή με την οποία αγγίζουν τα χέρια του γιατρού το νυστέρι και το ανθρώπινο πρόσωπο.
Ο γνωστός Ηρακλειώτης γναθοχειρουργός Γιώργος Μαστοράκης, γνωστός όμως και για τη δεινότητα του στην κιθάρα, μιλάει στο Cretalive για τη σχέση της μουσικής με τη χειρουργική, για τους δρόμους που η μουσική μπορεί να ανοίξει αλλά και για αυτό που όλοι συνειδητοποιούμε κάποιες φορές ότι «όλα είναι μουσική».
Ο Γιώργος Μαστοράκης έρχεται στο Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου σε ένα τριήμερο Φεστιβάλ Κιθάρας από την Παρασκευή 2 Μαΐου μέχρι και την Κυριακή 4 Μαΐου, στην Αίθουσα Συναυλιών.
Οι νότες και ο άνθρωπος θέλουν την ίδια επιδεξιότητα. Που συναντιέται η κιθάρα με τη χειρουργική;
«Η μουσική είναι η υπέρτατη τέχνη. Αν κατέχεις μουσική νομίζω ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα, διότι η μουσική χρειάζεται μία δεξιότητα. Και η χειρουργική χρειάζεται μία δεξιότητα. Συνδυάζω, λοιπόν, αυτά τα δύο από την παιδική μου ηλικία, διότι μεγάλωσα μέσα σε ένα σπίτι που αγαπούσαν τη μουσική. Ο πατέρας μου ήταν κιθαρίστας, από τον οποίο μάλιστα έχω και πάρα πολλές χειρόγραφες παρτιτούρες, γραμμένες μέσα στην κατοχή με κονδυλοφόρο και μελάνι. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν φωτοτυπικά και στην αντιγραφή μίας παρτιτούρας έπρεπε κανείς να είναι πολύ προσεκτικός, να μην ξεχάσει το παραμικρό σημαδάκι, στίξη, οτιδήποτε γιατί θα κατέρρεε όλο το οικοδόμημα της μουσικής. Οπότε έχω πάρα πολύ ωραίες υπογραφές από τον πατέρα μου, από το 1942 - 43 … Ορισμένα κομμάτια από αυτά, τα έχω μελετήσει από αυτές τις παρτιτούρες.»
Λεπτομέρεια λοιπόν. Η λεπτομέρεια είναι που κάνει τη διαφορά και στη μουσική και στο χειρουργικό τραπέζι. Μπορεί να παίξει ρόλο καταλυτικό…
«Βεβαίως! Και να σας εξομολογηθώ ότι η μουσική είναι ακόμα πιο δύσκολη από τη χειρουργική, όσο και αν σας φαίνεται περίεργο, διότι στη χειρουργική μπορείς λίγο να σταματήσεις την ώρα που χειρουργείς, να σκεφτείς, να ζητήσεις μία γνώμη από τον συνεργάτη σου εκείνη τη στιγμή. Στη μουσική δεν μπορείς ούτε ένα εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου να σταματήσεις διότι χαλάει όλο το έργο. Πρέπει να είσαι λοιπόν πολύ καλά μελετημένος και εξασκημένος.»
Είναι η μουσική ο τρόπος «απόδρασης» από την πιεστική καθημερινότητα; Τι δρόμους ανοίγουν οι νότες;
«Δεν το βλέπω σαν απόδραση! Ζω μέσα σε αυτό! Είναι αυτό που έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις ότι «η μουσική μας εμπεριέχει»! Είναι σαν ένας μεγάλος αμνιακός σάκος και εμείς ζούμε και πλέουμε μέσα σε αυτήν. Δεν είναι λοιπόν απόδραση. Τη ζούμε. Ότι άλλο κάνουμε είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο.»
Είναι αυτό που λέμε καμιά φορά «όλα είναι μουσική»…Όλα έχουν το ρυθμό τους, το τέμπο και τον τρόπο τους…
«Όλα είναι μουσική! Όλα έχουν ένα ρυθμό και καμιά φορά μπορεί να είναι ξέφρενος αλλά να χρειάζεται, καμία φορά να είναι πολύ αργός. Είναι ανάλογα με το τι εξυπηρετεί εκφραστικά.»
Πως αντιδρά ο κόσμος όταν βλέπει το γιατρό του να παίζει κιθάρα;
«Πάρα πολλοί αντιδρούν με έκπληξη! Και μάλιστα μου το λένε στην επανεξέταση, «σας είδαμε». Η κιθάρα ήταν αιτία που μου άνοιξε το δρόμο στη μεγάλη χειρουργική της κεφαλής και του τραχήλου. Διότι εγώ όταν ήμουν νεαρός γιατρός, και όντας κιθαρίστας, με καλούσαν να παίξω στα συνέδρια, στην εναρκτήρια τελετή. Εκεί λοιπόν με πλησίασαν μεγάλοι καθηγητές της Γαλλίας, της Αγγλίας, των ΗΠΑ και με κάλεσαν να πάω μαζί τους. Δε με ρώτησαν καν αν ήξερα να κρατάω το νυστέρι, ίσια ή ανάποδα. Ήξεραν ότι τα χέρια μου κάνουν για αυτή τη δουλειά. Με έναν από αυτούς, τον Βρετανό, δώσαμε μαζί και ρεσιτάλ! Στην κιθάρα οφείλω ότι βρέθηκα στα πιο μεγάλα κέντρα χειρουργικής στον κόσμο!»
Τι θα ακούσουμε στο ΠΣΚΗ στις 2, 3 και 4 Μαΐου;
«Θα δούμε πολύ ωραία πράγματα. Θα απολαύσουμε δύο θαυμάσιους κιθαριστές, ένας νεαρότερης ηλικίας και πάρα πολλά υποσχόμενος ο Δημήτρης Σουκαράς, θα παίξει πολλών λογιών κιθάρες, θα παίξει κλασσική κιθάρα, ρομαντική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα, άρα οι ορίζοντες είναι ανοικτοί...
Επίσης ο καταξιωμένος και πολυβραβευμένος διεθνούς φήμης Μιχάλης Κονταξάκης, Κρητικής καταγωγής, ο οποίος είναι ιδιαίτερα αγαπητός στην Ισπανία. Εκείνος θα παίξει μόνο κλασσική κιθάρα, ένα ρεπερτόριο που έχει και του κλασσικού ρεπερτορίου κομμάτια της κιθάρας και του σύγχρονου.»
Φεστιβάλ Κιθάρας στο Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου
Μιλήστε μας για την συλλογή σας, τα είδη κιθάρας που υπάρχουν αλλά και που τα συναντάμε…
«Κιθάρα έχουμε από την εποχή της Αναγέννησης. Στην παραδοσιακή μουσική δε θα τη συναντήσουμε τη κιθάρα. Στην παραδοσιακή μουσική θα συναντήσουμε αυτά που λέμε αχλαδόμορφα όργανα, δηλαδή λαούτο, μαντολίνο, λύρα. Όμως θα συναντήσουμε τη ρεμπέτικη κιθάρα, που είναι και εξαιρετικά δύσκολη.
Αναφορικά με τη συλλογή μου, η κλασσική κιθάρα έχει τη βάση της σε έναν άνθρωπο από την Αλμερία της Ισπανίας, ο Αντόνιο Ντε Τόρρες ο οποίος της έδωσε το σχήμα και τις διαστάσεις που έχουμε σήμερα. Το ζητούμενο τότε ήταν να υπάρξει μία κιθάρα που να παίζει δυνατά, για να μπορεί να ακουστεί σε αίθουσες συναυλιών. Πάνω λοιπόν σε αυτά τα σχέδια, στηρίχθηκαν οι επόμενοι και βελτίωσαν την παραδοσιακή τεχνική της κατασκευής, δίνοντας εκπληκτικές κιθάρες. Οι κιθάρες που θα παρουσιαστούν εδώ είναι πριν το 1985, η μεγάλη έκρηξη έγινε από το 1960 μέχρι το 1985 - εκεί τελειοποιήθηκε η κατασκευή της παραδοσιακής κιθάρας. Για μένα ο πιο γλυκός ήχος βγαίνει από αυτές τις κιθάρες της ιστορικές. Θα εκθέσω περίπου 12 κιθάρες, αυτές είναι που αξίζει τον κόπο να δούνε, κυρίως, τα παιδιά που ασχολούνται, για να ξέρουν πως γεννήθηκε αυτό το όργανο που σήμερα διδάσκονται στα ωδεία.»
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ηράκλειο
