Της Ελένης Μπετεινάκη
Τα Σάββατα η Λίζι πηγαίνει βόλτα με τους γονείς της στο πάρκο. Όμορφος τόπος με κιόσκια, παιχνίδια, κουκλοπαίχτες και τεράστια δέντρα. Η Λίζι τούτη τη φορά έτρεξε να βρει τον μικροπωλητή που πουλούσε σύννεφα. Όμορφα ήταν στα μάτια της και με πολλά σχήματα κι ας μην είχαν χρώμα. Έδωσε λίγα κέρματα και πήρε ένα απλό, συνηθισμένο σύννεφο και του έδωσε το όνομα Μάϊλο. ‘Ύστερα ακολουθήσε πιστά τις οδηγίες φροντίδας του.
Το πότιζε καθημερινά, λίγο. Έβαλε ένα μικρό κουβά κάτω του να μην στάζει και μεταμορφωνόταν σε καταιγίδα από τη στεναχώρια ή τον θυμό του.
Μα κι ο Μάϊλο έκανε πράγματα για να ανταποδώσει την αγάπη του στη Λίζι. Πότιζε τα λουλούδια κι εκείνη ήταν πολύ χαρούμενη.
Καθημερινά η ζωή είχε ένα ενδιαφέρον με βόλτες με το σύννεφο στη λιακάδα μεν αλλά με περισσότερη χαρά όταν οι μέρες ήταν βροχερές. Ο καιρός περνούσε κι ο Μάιλο μεγάλωνε…και μεγάλωνε… ώσπου έγινε τεράστιος!
Κι ένα βράδυ το σύννεφο «έκλαψε» πολύ κι έγιναν όλα μούσκεμα κι η Λίζι δεν ήξερε τι να κάνει. Και θυμήθηκε πως είχε ξεχάσει να την πιο σημαντική οδηγία.
«Μην περιορίζετε το σύννεφο σας κι αφήστε το να πετάξει όταν μεγαλώσει … ελεύθερο!»
Ένα υπέροχο βιβλίο από τους πολυαγαπημένους αδελφούς Φαν γεμάτο συναισθήματα, εικόνες και «οδηγίες» ενηλικίωσης.
Ένα σύννεφο που μεγαλώνει σαν κατοικίδιο. Μια αλληγορική ιστορία με κείμενο λιτό αλλά απόλυτα κατανοητό για τα στάδια και την μετάβαση από την παιδική στην ενήλικη ζωή.
Η φροντίδα που χρειάζεται να μεγαλώσει ένας άνθρωπος, ένα ζώο , μια ιδέα – όνειρο και η αγάπη, μέχρι την στιγμή που ωριμάζουν όλα. Τότε πια κατακτούνται οι ελευθερίες και οι γονείς το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να …αφήσουν το σχοινί. Να δώσουν όλα εκείνα τα εφόδια που θα βοηθούσαν τον νέο άνθρωπο (στην ιστορία το σύννεφο) να ακολουθήσει τα δικά του θέλω και όνειρα.
Συναισθήματα, σκέψεις και μεγάλες αποφάσεις που όμως είναι για καλό. Τα όρια των γονιών, οι επιθυμίες των παιδιών, η κατανόηση και το δυνάμωμα της αυτοπεποίθησης και της διαδικασίας για εύκολη μετάβαση στην ωριμότητα – ενηλικίωση.
Η εικονογράφηση από τους ίδιους τους αδελφούς Φαν εξίσου εκπληκτική με επιλογή απαλών χρωμάτων και με διαβάθμιση ανάλογα με το συναίσθημα και την κατάσταση που περιγράφουν.
Ένα βιβλίο πολύ συγκινητικό, τρυφερό, αληθινό που ίσως θα έπρεπε να διαβάσουν όλες οι μαμάδες και στη συνέχεια να το πουν και στα παιδιά τους.
Το βιβλίο διαβάζεται ακόμα και σε πολύ μικρά παιδιά, του νηπιαγωγείου και οι δραστηριότητες που μπορούν να προκύψουν είναι πάρα πολλές:
Ενδεικτικά σας παρουσιάζουμε τις δικές μας :
Συζητάμε για τα κατοικίδιά μας
Τι υπάρχει στο πάρκο της γειτονιάς μας.
Τι παράξενο «πράγμα» θα διαλέγαμε σαν φίλο ή κατοικίδιο;
Φτιάχνουμε σύννεφα από χαρτί, βαμβάκι, μεταξόχαρτα, εφημερίδες και τα σειριοθετούμε σε μεγέθη.
Φτιάχνουμε ένα κολλάζ με σύννεφα και δρόμους της γειτονιάς μας.
Μιλάμε για συναισθήματα : Αγάπη, φροντίδα, χωρισμός, απώλεια
Ζωγραφίζουμε ένα σύννεφο και μέσα του το δικό μας όνειρο – επιθυμία.
Δείτε εδώ τι πρώτες σελίδες και εκτυπώστε τις δραστηριότητες που προτείνονται από τον εκδοτικό οίκο. :
